Γράφει ο Δημήτρης Δραγάτης
Είχα την ευκαιρία να μιλήσω πρόσφατα με τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμειβόμενων Ποδοσφαιριστών κ. Γιώργο Μπαντή για τις ανάγκες του ρεπορτάζ και μπορώ να πω ότι ταυτίστηκα απόλυτα με την αγωνία του και το άγχος για την επόμενη ημέρα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα.
Και χωρίς καμία δόση υπερβολής, αντιλήφθηκα ακόμα περισσότερο το μέγεθος της αδικίας που συντελείται στις δυο «μικρές» επαγγελματικές κατηγορίες της χώρας μας (Super League 2, Football League), οι οποίες δεν έχουν ακόμη εκκινήσει και το μέλλον τους χαρακτηρίζεται εξαιρετικά αβέβαιο.
Δεν χρειάζεται να κάνεις ιδιαίτερη ανάλυση για να καταλάβεις ότι δεν είναι δυνατόν να μην μπορούν να μπουν σε αγωνιστική δραστηριότητα δυο κατηγορίες που θα ακολουθήσουν πιστά το ίδιο πρωτόκολλο με αυτό της Super League 1, το οποίο περιλαμβάνει εβδομαδιαίο τεστ για τον κορωνοϊό. Και πραγματικά θα πρέπει να τονιστεί ότι κανένας επαγγελματικός κλάδος της καθημερινότητάς μας δεν υποβάλλει το προσωπικό του σε εβδομαδιαίο τεστ.
Μόνο στο ποδόσφαιρο γίνεται αυτό. Για σκεφτείτε το λίγο. Μιλάμε για μια κοινότητα 30 ατόμων (προπονητές, ποδοσφαιριστές, γυμναστές, μασέρ κτλ) οι οποίοι είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι σε καθημερινή βάση. Δεν έρχονται σε επαφή με κανένα καινούργιο πρόσωπο όπως συμβαίνει για παράδειγμα σε ένα super market ή σε κάποιο άλλο κατάστημα και οι 30 θα έχουν πλήρη έλεγχο. Υπάρχει άλλος κλάδος πιο ασφαλής άραγε. Πόσω μάλλον όταν ήδη η μια κατηγορία «παίζει», δεν είναι στον «πάγο».
Οι άλλες γιατί άραγε; Εκτός αν υπάρχει κάτι άλλο που να δικαιολογεί επιστημονικά την αδρανοποίησή τους με σκοπό τη μη εξάπλωση του κορωνοϊού. Αν υπάρχει, καλό είναι να βγουν και να ενημερώσουν και τους …κοινούς θνητούς προκειμένου να το πάρουμε απόφαση. Οι μοναδικές χώρες στις οποίες δεν υπάρχει δράση σε όλα τα επαγγελματικά πρωταθλήματα είναι η Ελλάδα και η Ανδόρα.
Όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Μπαντής, ο οποίος μιλάει με συναδέλφους του στο εξωτερικό, πλέον μας δείχνουν με το δάκτυλο. Και όχι για να μας επαινέσουν όπως έγινε κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown αλλά ακριβώς για το αντίθετο. Κάτι πρέπει να γίνει…
