Γράφει ο Δημήτρης Δραγάτης
Η δημιουργία ενός ξεχωριστού ομίλου νήσων στο πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορίας είναι μια από τις προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι των συζητήσεων σχετικά με το μέλλον το ποδοσφαίρου στην περιοχή μας με αφορμή την εξάπλωση του κορωνοϊού. Είναι μια σίγουρα …ριζοσπαστική πρόταση την οποία έκανε ο πρόεδρος της Επιτροπής πρωταθλήματος Χρυσόστομος Ψέλλας.
Με μια απλή σκέψη, αντιλαμβάνεται κανείς πως είναι μια πρόταση που συμφέρει από οικονομικής άποψης τόσο τις ομάδες της Ρόδου όσο και αυτές των υπολοίπων νησιών. Και αυτό διότι στη μια περίπτωση, τα σωματεία της Ρόδου δεν θα χρειαστεί να μετακινούνται εκτός νησιού καθόλου (με μοναδική εξαίρεση την Κάρπαθο) και αυτά των νησιών θα περιορίσουν τα έξοδα τους τουλάχιστον κατά 50%, ίσως και παραπάνω. Είναι όμως κάτι τέτοιο ιδεατό για το ποδόσφαιρο μας; Είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε; Θα έχουμε να κερδίσουμε κάτι από καθαρά αγωνιστικής άποψης ή απλά θα είναι μια λύση για να γλιτώσουν οι ομάδες κάποια έξοδα; Και πόσα είναι αυτά τα έξοδα; Ας το αναλύσουμε λιγάκι για να μπορέσουμε να βγάλουμε μια άκρη και να έχουμε μια καλύτερη εικόνα.
Αν δεν γίνει ο όμιλος νήσων και η Α’ Κατηγορία διεξαχθεί σε δυο ομίλους (χωρίς να υποβιβαστεί κανείς) όπως θέλουν αρκετοί, οι ομάδες του βορείου συγκροτήματος που θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής είναι ο Ποσειδώνας Καρπάθου, η ΑΕ Κως, η Δόξα Καρδάμαινας, η ΑΕ Λέρου και η Αναγέννηση Ασφενδιού, δηλαδή πέντε. Αυτές θα πρέπει να χωριστούν στους δυο ομίλους, άρα ο ένας θα έχει τρεις ομάδες και ο άλλος δυο. Όπερ σημαίνει ότι στη μια περίπτωση, τα ταξίδια για τις ομάδες της Ρόδου θα είναι τρία και στην άλλη δυο. Αν γίνει δηλαδή ο όμιλος Νήσων, στην ουσία οι ομάδες της Ρόδου θα γλιτώσουν από δυο ταξίδια που θα είχαν να κάνουν (η Κάρπαθος έτσι και αλλιώς σε κάθε περίπτωση μένει στην εξίσωση). Αξίζει τον κόπο για αυτά τα ταξίδια να ρίξουμε το αγωνιστικό επίπεδο της Α’ Κατηγορίας;
Στην ουσία αυτοί που θα έπρεπε να γκρινιάζουν είναι οι σύλλογοι του βορείου συγκροτήματος οι οποίοι κάθε χρόνο βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να μετακινούνται κάθε λίγο και λιγάκι προς τη Ρόδο. Εκ των πραγμάτων είναι οι «αδικημένοι» της υπόθεσης ωστόσο μπορούμε να πούμε ότι έχουν συνηθίσει την ιδιομορφία του νησιωτικού συμπλέγματος και κάνουν τα κουμάντα τους για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν. Ας κάνουν και οι ομάδες της Ρόδου και τον δικό τους σχεδιασμό. Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί, ας κόψουν δυο μεταγραφές για να εξασφαλίσουν αυτά τα δυο ή τρία ταξίδια και μάλλον δεν θα έχει και άδικο.
Η εξάπλωση του κορωνοϊού, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα στο ποδόσφαιρο και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούνε οι παράγοντες εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Να αναθεωρήσουν απόψεις και προτεραιότητες και να κοιτάξουν την ουσία. Ίσως ακουστεί λίγο σκληρό αλλά τολμώ να πω ότι ο κορωνοϊός δίνει το έναυσμα για ένα …υγιές ξεκαθάρισμα. Αυτοί που πραγματικά μπορούν και έχουν ουσιαστικούς στόχους θα κολυμπήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οι …αλεξιπτωτιστές και αυτοί που είναι γεμάτοι ματαιοδοξίες, δεν θα μπορούν να …περπατήσουν. Εδώ που τα λέμε, αυτούς δεν τους χρειάζεται το ποδόσφαιρο γιατί δεν έχουν να προσφέρουν κάτι. Ζημιά κάνουν.
Είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία, η ΕΠΣΔ να βάλει νέους όρους στο παιχνίδι, δείχνοντας τον δρόμο προς τα σωματεία να δουν την πραγματική ουσία. Δεν χρειάζεται να ισοπεδώσουμε το …αγωνιστικό επίπεδο για να κερδίσουμε …δυο ταξίδια. Δεν θα έχει νόημα να υποβαθμίσουμε τόσο πολύ το προϊόν γιατί θα μας γυρίσει μπούμερανγκ τις επόμενες χρονιές. Και αν κάποιοι θεωρούν πως το επίπεδο πάνω στη Ρόδο μια χαρά θα είναι χωρίς τα νησιά, γιατί έχει ένα σωρό ανταγωνιστικές ομάδες, απλά θυμίζω ότι το τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο η Ρόδος. Και η ΕΠΣ δεν είναι μόνο Ρόδου. Είναι Δωδεκανήσου. Δεν είναι ξεχωριστό κομμάτι το νησί μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε ισότιμα όλα τα νησιά και να κοιτάξουμε το συνολικό καλό της περιφέρειας μας…
