Συνεχίζεται μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου η έκθεση ”Από το Βυθό της Μνήμης” του διακεκριμένου ζωγράφου και καθηγητή στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Παύλου Σάμιου.
Η έκθεση παρουσιάζει αντιπροσωπευτικά έργα του τρόπου εργασίας που ο Παύλος Σάμιος υιοθέτησε τα τελευταία επτά χρόνια.Πρόκειται για έργα που αναδεικνύουν την ερωτική σχέση του καλλιτέχνη με την ίδια τη ζωγραφική,αλλά και με τη θεματολογία του. Παράλληλα η έκθεση κάνει μια μικρή αναδρομή στη δουλειά του εικαστικού καλλιτέχνη, παρέχοντας μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του συνόλου του έργου του.
Οπως ο ίδιος λέει, η Βυζαντινή είναι η εποχή που τον επηρέασε περισσότερο από κάθε άλλη του ελληνικού πολιτισμού. Τώρα όμως, με αυτή την εικαστική περιήγηση, ρίχνει ματιές στον άλλον Μεσαίωνα, της Δύσης.
Η Παλιά Πόλη της Ρόδου, η Παλιά Αγορά, όπως την αποκαλούν οι αυτόχθονες, είναι ένα μνημείο, εγγεγραμμένο στον κατάλογο της UNESCO με τα μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Κι είναι ένα ζωντανό μνημείο, η μεγαλύτερη πόλη εντός των τειχών που κατοικείται και σφύζει από ζωή, ιδιαιτέρως τη μακρά για τη Ρόδο θερινή περίοδο.
Νιώθεις να στροβιλίζεσαι μαζί με πλήθος άλλων επισκεπτών στον λαβύρινθο ενός γιγαντιαίου κοχυλιού, στα δαιδαλώδη βοτσαλωτά σοκάκια που διακλαδώνονται από την κεντρική οδό Σωκράτους και τις δύο διαδοχικές πλατείες με τα σιντριβάνια, και να εκτοξεύεσαι δυναμικά σε άλλες εποχές.
Ειδικά η οδός των Ιπποτών είναι ανέγγιχτη από τους αιώνες και μιλά τόσες γλώσσες όσες και τα καταλύματα των γλωσσών της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Προβηγκίας του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου που ήταν της Ιερουσαλήμ, έγινε της Ρόδου και κατέληξε της Μάλτας.
Από εδώ, από την κορυφή της οδού, το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, ξεκινά ο Παύλος Σάμιος, περιηγείται στην Παλιά Πόλη και βγαίνει εκτός των τειχών, από τις μνημειώδεις καστρόπορτες στο νέο λιμάνι και στη Νέα Αγορά, στο Μανδράκι, στο παλιό λιμάνι με το κάστρο του Αγίου Νικολάου και τις στήλες με το αρσενικό και θηλυκό ελάφι. 
Στην πρώτη ενότητα έργων της έκθεσης ο Παύλος Σάμιος μας αποκαλύπτει την ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσει ο ζωγράφος με το μοντέλο του.Σε μια δημιουργική αντίστιξη επισκέπτεται νοητά τα ατελιέ κορυφαίων δασκάλων της τέχνης και δημιουργεί ένα νέο έργο που μεταφέρει στο θεατή τη μαγεία της ζωγραφικής έμπνευσης που γεννά στον ζωγράφο η θέα του μοντέλου του.
«Όλοι οι ζωγράφοι πριν από μένα,όλοι ανεξαιρέτως,έχουν καταγράψει αυτήν την μαγική σχέση με το μοντέλο τους από τον Βελάσκεθ ως τον Κουρμπέ και στις μέρες μας ο Πικάσο. Ασταμάτητα μας έδωσαν εικόνες από τις πιο προσωπικές τους στιγμές,που μόνοι τους, ολομόναχοι,βρέθηκαν μπροστά στην ίδια τη ζωγραφική για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ξεκινώντας από το κινητήριο ερέθισμα που τους έδωσε το μοντέλο τους»,λέει ο ίδιος ο Παύλος Σάμιος,αναφερόμενος σ αυτήν την ενότητα δουλειάς του.
Στη δεύτερη ενότητα έργων που περιλαμβάνει η έκθεση παρουσιάζονται έργα στα οποία ο ζωγράφος ανατρέχει στην Κυκλαδική εποχή για να κάνει ένα άλμα στο χρόνο και να φτάσει στις μέρες μας,αποδεικνύοντας το πόσο διαχρονικό σύμβολο είναι το γυναικείο γυμνό.Μια δυναμική εικαστική συνομιλία που ξεπερνά τα όρια του χρόνου και αναδεικνύει το γυμνό ως αιώνιο σύμβολο ερωτισμού και δημιουργίας.
«Ο Πικάσο και ο μοντερνισμός,η κλασική αναπαραστατική,η βυζαντινή κατάργηση της προοπτικής.Έκπληξη;Ο Παύλος Σάμιος φέρνει έναν κατεξοχήν «ανατολικό» τρόπο (Βυζάντιο) σ έναν κατεξοχήν δυτικό θέμα (πορτρέτο,γυμνό) και καταφέρνει και τα συνθέτει»,γράφει ο ιστορικός τέχνης Θανάσης Μουτσόπουλος.
«Με τη ζωγραφική παράδοση του τόπου μας,τη βυζαντινή και την αρχαία,επανατοποθετεί στο έργο του το πρόβλημα των σχέσεων με το παρελθόν,όχι στο επίπεδο της στείρας νοσταλγίας,αλλά σε εκείνο της πίστης και της συνειδητοποίησης ότι ο καλλιτέχνης είναι αποδέκτης και συγκοινωνός της πολιτισμικής κληρονομιάς του»,γράφει η ιστορικός τέχνης Όλγα Μεντζαφού Πολύζου.
«Η εποχή που με έχει επηρεάσει περισσότερο είναι η βυζαντινή,μια κι έχω ασχοληθεί πολύ μαζί της από μικρός,πριν τη Σχολή Καλών Τεχνών»,λέει ο Παύλος Σάμιος και συνεχίζει: «Η γαλλική σχολή επίσης μου έχει δώσει πολλά,εννοώ τον ιμπρεσιονισμό.Από τον εικοστό αιώνα,ο πρώτος που με τράνταξε στα 17 μου χρόνια ήταν ο Πικάσο.Νομίζω ότι αυτόν τον κουβαλάω μέσα μου σαν αντίβαρο για το πού πρέπει να φτάσω σαν καλλιτέχνης.Πολλά χρωστάω επίσης στους δασκάλους μου,τον Νίκο Νικολάου,που με δίδαξε να βλέπω τα μυστικά των αρχαίων Ελλήνων και τον Γιάννη Μόραλη,που με έμαθε τα περί φωτός,τα περί της σύνθεσης κι όλα τα τερτίπια της ζωγραφικής.Επίσης σε ό,τι αφορά τη μοντέρνα τέχνη και τις προεκτάσεις της.»
Στην τρίτη ενότητα γίνεται μια μικρή αναδρομή στο εικαστικό έργο του Παύλου Σάμιου,που δίνει μια πιο αντιπροσωπευτική εικόνα της πορείας του στην τέχνη.
Η έκθεση «Από το βυθό της μνήμης» εγκαινιάζεται στις 16 Ιουνίου και ώρα: 8.30 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης ως: 15 Σεπτεμβρίου.
Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: Τρίτη έως και Σάββατο 8.30 – 21.00.
Κυριακή – Δευτέρα κλειστά
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στη Νέα Πτέρυγα του Νεστορίδειου Μελάθρου,που ανήκει στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου,Oδός Ι & Π. Νεστορίδου (πρώην Κώ), ανάμεσα στο Νεστορίδειο Μέλαθρο και το Ξενοδοχείο των Ρόδων.
Τηλ: 2241025780 και 2241036646
