Αξιότιμες κυρίες / Αξιότιμοι κύριοι
Δεκαοχτώ μήνες τώρα, υπό την διαρκή απειλή της αμφιλεγόμενης «υγειονομικής κρίσης Κόβιντ-19», η έννομη και η συνταγματική τάξη έχουν δεχθεί και συνεχίζουν να δέχονται απανωτά πλήγματα από τις αποφάσεις και την δράση της εκτελεστικής εξουσίας. Τερατώδεις παραβιάσεις του Νόμου και δικτατορικά διατάγματα έχουν γίνει η συνήθης πρακτική διακυβέρνησης της χώρας.
Το κράτος δικαίου έχει καταρρεύσει, η διάκριση των εξουσιών έχει καταργηθεί και μια ομάδα εξουσιαστών κυβερνά με τρόπο άνομο και τυραννικό. Με σταθερό πρόσχημα την «προστασία της δημόσιας υγείας» – φράση που έγινε σημαία λες και δεν υπάρχει καμιά άλλη νομική και συνταγματική πρόβλεψη – κορυφαία άρθρα του Συντάγματος, θεμελιώδεις νόμοι και πλήθος διατάξεων των Διεθνών Συμβάσεων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχουν αχρηστευτεί με τρόπο δόλιο, συστηματικό και απαράδεκτο.
Κρίνω σκόπιμο σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω ότι οι Ναζί είχαν ένα παρόμοιο επιχείρημα για όλα τα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος και του Γερμανικού λαού. «Είναι για την ασφάλειά σου» έλεγαν και ύστερα σκότωναν όλους εκείνους που «δεν ήταν ζωές άξιες να βιωθούν».
Οι εποχές αλλάζουν αλλά η παθολογία των εξουσιαστών παραμένει ανίατη. Απέναντι στους νέους δυνάστες, εκατομμύρια Έλληνες, οργισμένοι από την καταστροφή της ζωής τους και τις εφιαλτικές συνθήκες της εν εξελίξει υγειονομικής τυραννίας, αναρωτιούνται γιατί δεν εφαρμόζονται αυτόματα και αυτοδίκαια όλες εκείνες οι νομικές δικλείδες ασφαλείας που προστατεύουν το ανθρώπινο σώμα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια από αυθαίρετες και απάνθρωπες καταναγκαστικές ιατρικές πράξεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε και υπενθυμίζουμε τα εξής:
ΣΥΝΤΑΓΜΑ Άρθρο 5 παράγραφος 5
Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων.
ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΟΒΙΕΔΟ / 1998
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ: Συναίνεση – Άρθρο 5: Γενικός κανόνας
Επέµβαση σε θέµατα υγείας µπορεί να υπάρξει µόνον αφού το ενδιαφερόµενο πρόσωπο δώσει την ελεύθερη συναίνεσή του, κατόπιν προηγούµενης σχετικής ενηµέρωσής του.
ΚΩΔΙΚΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ(Nόμοςυπ΄αριθμ. 3418 /ΦΕΚ 287/28-11-2005)
Άρθρο 12 : Υποχρέωση συναίνεσης του ενημερωμένου ασθενή
1.Ο ιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς την προηγούμενη συναίνεση του ασθενή.
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – UNESCO / 1950
Άρθρο 6- Συναίνεση
1. Κάθε προληπτική, διαγνωστική και θεραπευτική ιατρική παρέμβαση πρέπει να διεξάγεται μόνο ύστερα από προηγούμενη, ελεύθερη και τεκμηριωμένη συναίνεση του ενδιαφερομένου προσώπου, βασισμένη σε επαρκή ενημέρωση.
Αξιότιμοι Φύλακες του Νόμου
Οι αποφάσεις που λαμβάνετε αυτές τις μέρες θα κρίνουν το μέλλον του λαού μας και της ανθρωπότητας. Αν απαξιώσετε και καταστρέψετε τους ιερούς νόμους που προστατεύουν την σωματική αυτοκτησία του ανθρώπου ανοίγετε της πύλες της κολάσεως και όλα όσα έζησαν εκατομμύρια άνθρωποι στα κολαστήρια των στρατοπέδων συγκέντρωσης δισεκατομμύρια άλλοι θα τα βιώσουν στο άμεσο και στο απώτερο μέλλον σε όλο τον κόσμο.
Κυρίες και κύριοι, έχετε ιερή υποχρέωση, θεσμική και ηθική, να σταματήσετε να εφαρμόζετε τα άνομα κυβερνητικά διατάγματα και να βάλετε τέλος στην καταστροφή και την γενοκτονία του λαού μας στο όνομα της «σωτηρίας» από μια «ασθένεια» που ολόκληρο το αφήγημά της τελεί υπό πλήρη αδιαφάνεια και επιστημονική αναξιοπιστία.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τα ονόματα κορυφαίων και έντιμων επιστημόνων που έχουν αποκαλύψει τα ψεύδη και τις αντιφάσεις του επίσημου κρατικού αφηγήματος: Dr. WolfgangWodarg, Dr. StefanoScoglio, Dr. GullioTarro, Dr. SucharitBhakdi, Dr. MichaelYeadon, Dr. StoianAlexov, Dr. StefanLanka, Dr. AndrewKaufman, Dr. TomCowan, Dr.VernonColeman. Ενδεικτική και πυκνή σε νόημα είναι και η δήλωση του κορυφαίου Γερμανού επιδημιολόγου WolfgangWodargστις 07/09/2020, στο wodarg.com:«αν δεν υπήρχαν τα τεστ θα ζούσαμε κανονικά και χωρίς φόβο».
Ο Γιώργος Ταρασλιάς γεννήθηκε στη Ρόδο τον Μάιο του 1969. Πέρασε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια στα Κοσκινού. Στα δεκαοκτώ του έφυγε για σπουδές στην Αθήνα – οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ. Ξαναγύρισε στο νησί το 1998 και από τότε μένει στην πόλη της Ρόδου. Είναι παντρεμένος και έχει ένα γιο. Τα βιβλία έγιναν καταφύγιο από νωρίς στη ζωή του. Σε δύσκολες εποχές είχε την τύχη να γνωρίσει και να εξοικειωθεί με το έργο σπουδαίων λογοτεχνών: Αλμπέρ Καμύ, Νίκο Καρούζο, Ντοστογιέφσκι, Εμίλ Σιοράν, Κωστή Παπαγιώργη, Τσαρλς Μπουκόφσκι, Κάφκα, Έρμαν Έσσε, Χένρυ Μίλερ, Καζαντζάκη, Χουάν Κάρλος Ονέτι, Ερνέστο Σάμπατο, Κορνήλιο Καστοριάδη, Κλεάνθη Γρίβα. Άρχισε να γράφει από τα δεκαπέντε του. Αρκετά χρόνια αργότερα συνειδητοποίησε την θεραπευτική δύναμη της γραφής. Συνεχίζει να γράφει κυρίως για λόγους αυτοθεραπείας. Θεωρεί την λογοτεχνία ως μια απόπειρα εξήγησης της ανθρώπινης ύπαρξης και ως μία μέθοδο προσωπικής σωτηρίας. Έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε συλλογικούς τόμους και την ατομική συλλογή διηγημάτων «Βραδινές Υποσχέσεις και άλλες ιστορίες» – Εκδόσεις Βερέττα, 2019. Χαρακτηρίζει το πρόσφατο δημοσιευμένο έργο του «Μανιφέστο αγωνίας» ως «έργο εκτάκτου ανάγκης».
