Αξιότιμες κυρίες / Αξιότιμοι κύριοι
Σύμφωνα με άρθρο 24 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων το κείμενο του χριστιανικού όρκου των δικηγόρων είναι το ακόλουθο:
«Ορκίζομαι ενώπιον του Θεού να είμαι πιστός στην πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και στους νόμους που συμφωνούν με αυτό, να ακολουθώ τις παραδόσεις του δικηγορικού λειτουργήματος, να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου έναντι των εντολέων μου ευσυνείδητα, να υπερασπίζομαι τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών και κατοίκων της χώρας και να αντιστέκομαι με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία.»
Μετά από 17 μήνες υγειονομικής κρίσης (αμφιλεγόμενης και για πολλούς έντιμους ειδικούς ανυπόστατης – αναφέρω ενδεικτικά την δήλωση του κορυφαίου Γερμανού επιδημιολόγου Wolfgang Wodarg«αν δεν υπήρχαν τα τεστ θα ζούσαμε κανονικά και χωρίς φόβο») έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1.Στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας παραβιάστηκαν και συνεχίζουν να παραβιάζονται κατάφωρα θεμελιώδη άρθρα του Συντάγματος της Ελλάδας – ενδεικτικά αναφέρουμε: άρθρο 2 παράγραφος 1, άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2, ολόκληρο το άρθρο 5, άρθρο 7 παράγραφος 2.
2. Στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας παραβιάστηκαν και συνεχίζουν να παραβιάζονται οι βασικοί νόμοι που κατοχυρώνουν νομικά την σύγχρονη ιατρική ηθική, δηλαδή ο νόμος 3418/2005 (Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας) και ο νόμος 2619/1998 (Κυρωτικός νόμος Σύμβασης Οβιέδο με υπερνομοθετική ισχύ λόγω άρθρου 28 Συντάγματος της Ελλάδας). Οι δυο αυτοί νόμοι σε συνδυασμό με το άρθρο 5 παράγραφος 5 του Συντάγματος της Ελλάδας δημιουργούν ένα απολύτως επαρκές και απαραβίαστο πλέγμα προστασίας κάθε πολίτη από πράξεις ιατρικού καταναγκασμού και θεμελιώνουν το δόγμα της «ενημερωμένης συναίνεσης του ατόμου» με βάση το οποίο καμιά ιατρική πράξη δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς την προηγούμενη πληροφόρηση και συναίνεση του ατόμου (είναι προφανές πως αν αυτή η θεμελιώδης αρχή καταργηθεί η αυθαιρεσία της εξουσίας και η αναβίωση της ναζιστικής παραφροσύνης θα μετατρέψουν τον πλανήτη σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης).
3. Στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας ψηφίστηκε με τροπολογία η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για τους υγειονομικούς και φροντιστές υγείας με τον νόμο 4820/2021 (ΦΕΚ 130/Α/23-7-21). Στοιχειώδης νομική ανάλυση αποδεικνύει ότι η εν λόγω τροπολογία είναι προδήλως αντισυνταγματική και παράνομη και ένα μνημείο ντροπής του νομικού πολιτισμού μας.
Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε δεκάδες σελίδες με τις παράνομες παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας τους τελευταίους 17 μήνες αλλά πιστεύουμε ότι οι παραπάνω είναι αρκετές για να αποδείξουν ότι ζούμε σε καθεστώς ανομίας και τυραννίας που έχει επιβληθεί από μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση η οποία από θεματοφύλακας του νόμου έγινε ο μεγαλύτερος παραβάτης του νόμου.
Με δεδομένο το βαθύτατα ανθρωπιστικό και έντιμο περιεχόμενο του Όρκου των Δικηγόρων αναρωτιόμαστε μήπως είναι καιρός να πάρετε ανοιχτά θέση για την κατάλυση της έννομης και της συνταγματικής τάξης που βρίσκεται σε εξέλιξη και να συμβάλλετε στην αποκατάσταση της νομικής ομαλότητας που χωρίς αυτήν κάθε σύγχρονη κοινωνία κινδυνεύει με κατάρρευση και αφανισμό.
Κυρίες και κύριοι, κανένας δεν θα μείνει αλώβητος από την εν εξελίξει ιατρική και πολιτική τυραννία. Αν τώρα είναι δύσκολο να ζούμε με αξιοπρέπεια, στο μέλλον – αν δεν αντισταθούμε – θα είναι πραγματική δυστυχία να είσαι άνθρωπος.
(Ακούω από τώρα τις κραυγές των παιδιών μας. Σας φωνάζω από τώρα ότιη σιωπή σας είναιήττα και πανωλεθρία για όλους. Σας υπενθυμίζω ότι η υποταγή είναι χαρακτηριστικό των σκλάβων και όχι των ελεύθερων ανθρώπων.)
Ο Γιώργος Ταρασλιάς γεννήθηκε στη Ρόδο τον Μάιο του 1969. Πέρασε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια στα Κοσκινού. Στα δεκαοκτώ του έφυγε για σπουδές στην Αθήνα – οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ. Ξαναγύρισε στο νησί το 1998 και από τότε μένει στην πόλη της Ρόδου. Είναι παντρεμένος και έχει ένα γιο. Τα βιβλία έγιναν καταφύγιο από νωρίς στη ζωή του. Σε δύσκολες εποχές είχε την τύχη να γνωρίσει και να εξοικειωθεί με το έργο σπουδαίων λογοτεχνών: Αλμπέρ Καμύ, Νίκο Καρούζο, Ντοστογιέφσκι, Εμίλ Σιοράν, Κωστή Παπαγιώργη, Τσαρλς Μπουκόφσκι, Κάφκα, Έρμαν Έσσε, Χένρυ Μίλερ, Καζαντζάκη, Χουάν Κάρλος Ονέτι, Ερνέστο Σάμπατο, Κορνήλιο Καστοριάδη, Κλεάνθη Γρίβα. Άρχισε να γράφει από τα δεκαπέντε του. Αρκετά χρόνια αργότερα συνειδητοποίησε την θεραπευτική δύναμη της γραφής. Συνεχίζει να γράφει κυρίως για λόγους αυτοθεραπείας. Θεωρεί την λογοτεχνία ως μια απόπειρα εξήγησης της ανθρώπινης ύπαρξης και ως μία μέθοδο προσωπικής σωτηρίας. Έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε συλλογικούς τόμους και την ατομική συλλογή διηγημάτων «Βραδινές Υποσχέσεις και άλλες ιστορίες» – Εκδόσεις Βερέττα, 2019. Χαρακτηρίζει το πρόσφατο δημοσιευμένο έργο του «Μανιφέστο αγωνίας» ως «έργο εκτάκτου ανάγκης».
