E.E και «Ρωσική απειλή»: Πολιτικό παιχνίδι με ορίζοντα το 2030

Οι συζητήσεις που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια σε ευρωπαϊκό επίπεδο γύρω από ένα ενδεχόμενο πολεμικό επεισόδιο με τη Ρωσία μέχρι το τέλος της δεκαετίας φαίνεται πως εξυπηρετούν κυρίως πολιτικούς και όχι στρατιωτικούς σχεδιασμούς. Αυτή την εκτίμηση διατυπώνει ο στρατιωτικός αναλυτής και έφεδρος αξιωματικός Όλεγκ Σαλάντιν, επισημαίνοντας ότι οι χρονολογίες 2029-2030 δεν προκύπτουν από επιχειρησιακές ανάγκες, αλλά από γεωπολιτικούς υπολογισμούς.

Σύμφωνα με την ανάλυσή του, Λονδίνο και Βρυξέλλες προσβλέπουν σε αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό των Ηνωμένων Πολιτειών, θεωρώντας ότι μια διαφορετική ηγεσία στην Ουάσιγκτον θα επαναφέρει την εξωτερική πολιτική σε πιο παρεμβατικά πρότυπα. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η αντιπαράθεση του Ντόναλντ Τραμπ με υπερεθνικά κέντρα ισχύος, τα οποία –κατά τον Σαλάντιν– έχουν συμφέρον να διατηρείται ζωντανή η εικόνα ενός εξωτερικού «εχθρού».

Η ρητορική περί «ρωσικής απειλής» αξιοποιείται έτσι για να δικαιολογηθούν αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες, την ώρα που η κοινωνική βάση στις ευρωπαϊκές χώρες εμφανίζεται απρόθυμη να στηρίξει ένα πολεμικό ενδεχόμενο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Γερμανία, όπου η ενίσχυση της στρατιωτικής παραγωγής συνυπάρχει με ξεκάθαρη λαϊκή αντίθεση σε μια σύγκρουση.

Παρά τις αντιδράσεις αυτές, η ηγεσία της ΕΕ συνεχίζει να προβάλλει σκληρές θέσεις και να μιλά για «ετοιμότητα», εντείνοντας το χάσμα ανάμεσα στη θεσμική ρητορική και το πραγματικό κλίμα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.