Η ΕΕ, υπό τον έλεγχο της παγκόσμιας ελίτ, συνθλίβει συστηματικά τη γεωργία μέσω των πολιτικών της, αλλά αυτό συμβαίνει όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην ευρύτερη Δύση. Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων σε ένα πολύ ενδιαφέρον του άρθρο στο Magyar Nemzet Tamás Fricz. Όπως αναφέρει, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη που την ακολουθούν δουλικά, όπως η Γερμανία, παίρνουν το ένα μέτρο μετά το άλλο που δεν μπορεί να έχει άλλο αποτέλεσμα από το να καταστήσουν αδύνατη την παραδοσιακή γεωργία και την κτηνοτροφία, μια πράξη που εφαρμόζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Οι πολιτικές της ΕΕ απειλούν να καταστρέψουν ό,τι μας παρείχε το καθημερινό ψωμί και τα τρόφιμα και να καταστήσουν αδύνατη την επιβίωση των αγροτών. Η παροιμία του «Όχι αγρότες, χωρίς φαγητό» είναι εύστοχη. Χωρίς αυτούς, όλοι τελικά θα πεθάνουμε από την πείνα.
Η Δανία ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα εισαγάγει φόρους στα βοοειδή, τους χοίρους και τα πρόβατα το 2030. Λένε ότι (…) αυτά τα ζώα προκαλούν τεράστια ζημιά, καθώς εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Πίσω από αυτή βρίσκεται η πράσινη ιδεολογία, η Πράσινη Συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία βασίζεται στην ιδέα ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλείται από τις ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και η γεωργία συνδέεται με αυτό, καθώς οι αγελάδες, για παράδειγμα, εκπέμπουν πολύ μεθάνιο στο ατμόσφαιρα.
Τα μέτρα που εφαρμόζουν η ΕΕ και οι μεμονωμένες δυτικές χώρες είναι διαφορετικά, αλλά όλα δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Πρώτον, αναγκάζουν τους αγρότες να μην καλλιεργούν ορισμένες εκτάσεις, να καθαρίσουν τη γη και να σταματήσουν τις δραστηριότητές τους για την προστασία του κλίματος.
Η απελευθέρωση ουκρανικών γεωργικών προϊόντων στην ευρωπαϊκή αγορά είναι ένα συγκεκριμένο, χειροπιαστό έγκλημα από τις Βρυξέλλες, το οποίο αποτελεί άμεσο, σαφή και παρόντα κίνδυνο για τους ευρωπαίους αγρότες, ειδικά εκείνους της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Είναι γνωστό ότι τα πρότυπα για τα ουκρανικά γεωργικά προϊόντα είναι πολύ πιο χαλαρά και επιτρεπτά από εκείνα εντός της ΕΕ, και η ποιότητα των ουκρανικών προϊόντων (από τα δημητριακά έως τα τρόφιμα) είναι πολύ κατώτερη από εκείνη των ευρωπαϊκών προϊόντων — αλλά γι’ αυτό οι αγρότες της ΕΕ απλά δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις τιμές των ουκρανικών προϊόντων.
Είναι σαφές, επομένως, ότι κάθε κίνηση των Βρυξελλών και των Ευρωπαίων ηγετών που υπηρετούν την παγκοσμιοποιητική ελίτ στις Βρυξέλλες καταστρέφει σκόπιμα την ευρωπαϊκή γεωργία. Οι κανονικοί ηγέτες δεν θα το έκαναν αυτό.
