Οι εικόνες που είδαμε από το γήπεδο της Λάρδου δεν είναι απλά θλιβερές και ασφαλώς τραγικές. Αποτελούν κατάντια του ποδοσφαίρου της περιοχής μας. Και για να ακριβολογούμε αποτελούν κατάντια και ξεπεσμό της κοινωνίας, της οποίας το ποδόσφαιρο είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι. Για πολλούς είναι απλά μια “λογική συνέχεια” μιας “χαλασμένης” κατάστασης και μιας αρρωστημενης νοοτροπίας. Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Εκεί θα φτάναμε έτσι και αλλιώς. Το επόμενο θα είναι να …θρηνήσουμε και θύμα καθώς ο κάθες υγιώς σκεπτόμενος αντιλαμβάνεται πλήρως ότι δεν απέχουμε και πολύ από αυτό το σημείο. Αν εστιάσουμε μόνο στην “δολοφονική καρατιά” που βλέπουμε θα χάσουμε την ουσία. Το θέμα είναι πολύ μεγαλύτερο. Διότι λίγο πολύ, όλοι όσοι συμμετέχουμε σε αυτό που λέγεται Δωδεκανησιακό ποδόσφαιρο, έχουμε μερίδιο ευθύνης γι’ αυτήν την κατάντια. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, δεν έχει σημασία. Είτε επειδή δεν καταγγέλουμε, είτε επειδή δεν παίρνουμε σοβαρές αποφάσεις, είτε επειδή απλά βολευόμαστε. Στην Ελλάδα εξάλλου, αυτό που τους ενδιαφέρει τους περισσότερους είναι να είναι καλά οι ίδιοι και τα κοντινά τους πρόσωπα και όχι το συνολικό καλό. Δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι, αν δεν αποβληθεί ο προσωπικός εγωισμός…
news12
