Επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο αλλά και τους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδας μέσω της οποίας τους ζητάει να πάρουν θέση για τις πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας περί ιερέων που τέθηκαν σε αργία επειδή δεν έχουν εμβολιαστεί, απέστειλε η Πανελλήνια Κίνηση Εκπαιδευτικών Μ.Α.Ζ.Ι.
Το πλήρες κείμενο αναφέρει τα ακόλουθα:
“Πληροφορούμαστε από ΜΜΕ για κάποιες περιπτώσεις επισκόπων που έθεσαν σε αργία ιερείς που δεν έχουν εμβολιαστεί για covid και τους απειλούν με εκδίωξη από τις μητροπόλεις που ανήκουν.
Αρχικά, να διευκρινίσουμε και να σάς υπενθυμίσουμε ότι ούτε η Ιερά Σύνοδος ούτε η κυβέρνηση έχουν λάβει απόφαση για υποχρεωτικό εμβολιασμό ιερέων. Διερωτώμεθα λοιπόν, γιατί επιβάλλεται μια τέτοια ποινή, εφόσον δεν υπάρχει καμία παράβαση που να προκύπτει από αντίστοιχες αποφάσεις; Ως προς την απειλή μετακίνησης σε άλλη Μητρόπολη, απορούμε: ο μη εμβολιασμένος για covid ιερέας θα είναι νόμιμος στη νέα Μητρόπολη, παράνομος στην παλαιά;
Είναι, λοιπόν, σαφές ότι δεν προκύπτει από καμιά εγκύκλιο – απόφαση της κυβέρνησης ή της Ιεράς Συνόδου η επιβολή υποχρεωτικότητας εμβολιασμού για covid σε ιερείς, ούτε η αργία από τα καθήκοντά τους, ούτε η απομάκρυνσή τους από τη μητρόπολή τους, λόγω του μη εμβολιασμού τους. Μάλιστα, σε εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου που αυτή εξέδωσε στις 4/11/21 αναφέρεται ότι η Ιερά Σύνοδος απευθύνει έκκληση στον Κλήρο και στον λαό «προτρέπουσα πατρικώς διά την πραγματοποίησιν του υποδεδειγμένου υπό της ιατρικής κοινότητας … εμβολιασμού». Διερωτώμεθα λοιπόν, εάν η επιβολή αργίας ή η εκδίωξη από την μητρόπολη ιερέων που δεν έχουν εμβολιαστεί αποτελεί απλώς μια πατρική παραίνεση ή κατάφωρη καταπάτηση δικαιωμάτων και κατάχρηση εξουσίας;
Θεωρούμε ότι η παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου πρέπει να είναι άμεση και με απόφασή της να καταστήσει σαφές ότι η πραγματοποίηση ή μη του εμβολιασμού δεν μπορεί να αποτελεί δεδομένο μέσω του οποίου τίθεται κάποιος σε αργία ή εκδιώκεται. Κανένας δε νομιμοποιείται να χρησιμοποιεί τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα – στα οποία εντάσσονται τα ιατρικά προσωπικά δεδομένα – προκειμένου να εκβιάσει ή να απειλήσει με οποιοδήποτε τρόπο.
Θεωρούμε δεδομένο ότι η Ιερά Σύνοδος και οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας γνωρίζετε ότι η υποχρεωτικότητα και η επιβολή ιατρικής πράξης αποτελεί παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων του ανθρώπου και απόλυτη παρέμβαση στο Αυτεξούσιον του ανθρώπου σε ό, τι αφορά την υλική και πνευματική υπόστασή του. Άλλωστε, η Ιερά Σύνοδος δεν προέβη σε καμία τέτοια απόφαση ή εγκύκλιο που θέτει τον Κλήρο ή το ποίμνιο σε τέτοιου είδους εκβιαστικά διλήμματα, όπως αυτά στα οποία προέβησαν συγκεκριμένοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας σε συγκεκριμένες Μητροπόλεις.
Σε εγκύκλιο που εξέδωσε η Ιερά Σύνοδος στις 14/7/21 με στόχο την ενημέρωση για τον εμβολιασμό για covid -και όχι, φυσικά, με στόχο την επιβολή- η Ιερά Σύνοδος θέλοντας να ενισχύσει το επιχείρημα για την αναγκαιότητα (και όχι υποχρεωτικότητα) του εμβολιασμού παραπέμπει στην Καινή Διαθήκη και στα λόγια του Κυρίου «ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού, αλλ΄οι κακώς έχοντες», (Ματθ. 9,12), παραθέτοντας την εξής μετάφραση «όταν το σώμα ασθενεί, υπάρχει ανάγκη της συνδρομής των ιατρών». Η ακριβής μετάφραση, βέβαια, του χωρίου είναι: «Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό οι υγιείς, αλλ’ εκείνοι που είναι άρρωστοι» ( Ματθ. Θ (9), 12). Βέβαια, τα λόγια αυτά του Ιησού αποτελούν μεταφορά, εξηγώντας ότι ήλθε από τον ουρανό για να καλέσει τους αμαρτωλούς εις μετάνοιαν. Παρ’ όλα αυτά, παρατηρούμε ότι και στα λόγια του Ιησού τονίζεται η ανάγκη (και όχι υποχρεωτικότητα) της συνδρομής του γιατρού σε αυτόν που είναι άρρωστος και όχι σε αυτόν που είναι υγιής. Κατόπιν τούτου δεν θεωρούμε εύστοχο τον παραλληλισμό των λόγων του Κυρίου με την αναγκαιότητα (ή υποχρεωτικότητα) μιας προληπτικής ιατρικής πράξης σε υγιή, όπως είναι ο εμβολιασμός.
Η πραγματοποίηση ή μη του εμβολιασμού αποτελεί ιατρική πράξη, στην οποία το άτομο καλείται να ανταποκριθεί με ελεύθερη συναίνεση και χωρίς καταναγκασμό. Επιπλέον, περιλαμβάνεται στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, τα οποία μια προϊσταμένη αρχή οφείλει να σέβεται, να διαφυλάττει και, φυσικά, να μην αναμεταδίδει. Στην περίπτωση δε που ένας πολίτης ή δημόσιος λειτουργός εκθέσει μόνος του ιατρικά δεδομένα που τον αφορούν, ακόμη και τότε, η χρήση και αναμετάδοση της πληροφορίας από προϊσταμένους και δημοσιογράφους με στόχο τον εκβιασμό του αποτελεί παραβίαση του δικαιώματός του, όχι μόνο σχετικά με την αυτοδιάθεση του ατόμου, αλλά και σχετικά με την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, που αποτελεί απαράβατο δικαίωμα για όλους.
Όσοι υπηρετούμε τέτοια υψηλά λειτουργήματα οφείλουμε να αφυπνίζουμε την κοινωνία σε θέματα προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πώς τοποθετείται, λοιπόν, ένας δάσκαλος που οφείλει να υπηρετεί την αξία της ανθρώπινης ζωής και ένας ιερέας που διακονεί το ανεπανάληπτο της ανθρώπινης ψυχής; Θεωρούμε καθήκον της επίσημης Εκκλησίας να μεριμνήσει πρωτίστως για την ενημέρωση των πιστών για ζητήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων της, όπως είναι ο σεβασμός στην ελεύθερη επιλογή, η αποδοχή της διαφορετικότητας, το Αυτεξούσιον της ανθρώπινης ύπαρξης, η αλληλεγγύη και η ενότητα, και δευτερευόντως (αλλά όχι απαραιτήτως) να τοποθετηθεί σε ζητήματα που αφορούν την επιστημονική κοινότητα και συγχρόνως αποτελούν αναφαίρετο ατομικό δικαίωμα του κάθε πολίτη για ελεύθερη συναίνεσή του και επιλογή.
Εκτός από τις προαναφερθείσες αυθαίρετες αποφάσεις κατά ιερέων, υπήρξαν και δημοσιεύματα για απολύσεις εργαζομένων που δεν εμβολιάστηκαν σε δομές που ανήκουν στις μητροπόλεις, προτού ακόμη η κυβέρνηση λάβει αντίστοιχες αποφάσεις, δηλαδή πριν την κυβερνητική απόφαση για την αναστολή των υγειονομικών. Κάποιοι, λοιπόν, μητροπολίτες, ως άλλοι «ειδικοί» αποφάσισαν να απολύσουν ανθρώπους, κρίνοντας από μόνοι τους για την επικινδυνότητα της παρουσίας τους σε δομές (αν και η πραγματικότητα διαψεύδει τέτοιες αντιλήψεις), και προτού ανακοινωθεί από την κυβέρνηση η υποχρεωτικότητα και η επιβολή. Ποια, λοιπόν, είναι η τοποθέτηση και οι ενέργειες της Ιεράς Συνόδου για εκπροσώπους της που ανέλαβαν να αποδώσουν «τα Καίσαρος Καίσαρι» προτού μάλιστα ο «Καίσαρας» επιβάλει όσα επέβαλαν κάποιοι εκπρόσωποι της Ορθοδόξου Εκκλησίας;
Οι ιερείς και οι αρχιερείς είναι οι Διάκονοι του Λαού του Θεού και ως Διάκονοι θα πρέπει να εργάζονται για την ενότητα, την ισότητα και την ισοτιμία των μελών της Χριστιανικής εκκλησίας. Δεν είναι δυνατόν οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας να καταφεύγουν σε αποφάσεις ή να δείχνουν ανοχή σε διακρίσεις και διαχωρισμούς και να μην αντιδρούν στο θεμελιώδες ζήτημα της ελεύθερης επιλογής σχετικά με την αυτοδιάθεση και το Αυτεξούσιον. Δεν είναι δυνατόν να κατηγορούνται άνθρωποι για την ελεύθερη έκφραση των απόψεών τους, που είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, ενώ συγχρόνως αποσιωπάται η κατάχρηση εξουσίας και οι αυθαίρετες αποφάσεις που θέτουν σε αργία ιερείς.
Η υποχρεωτικότητα της ιατρικής πράξης του εμβολιασμού έχει ήδη επιβληθεί στους υγειονομικούς. Οι υγειονομικοί που επέλεξαν να μην εμβολιαστούν για covid έχουν περιέλθει σε δεινή οικονομική κατάσταση, λόγω της ομηρίας στην οποία τους έχουν οδηγήσει. Εκφράζουμε την απορία, την πικρία και απογοήτευσή μας για την απουσία συμπαράστασης της Εκκλησίας στους 7500 υγειονομικούς που τέθηκαν σε αναστολή, επειδή επέλεξαν να μην εμβολιαστούν. Σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ και τις αποφάσεις της κυβέρνησης, οι εμβολιασμένοι για covid υγειονομικοί που νοσούν επιστρέφουν στην εργασία τους την 6η ημέρα, ακόμη και αν είναι θετικοί στον ιό, αφού δεν υποχρεούνται να προσκομίσουν αρνητικό ράπιντ, αλλά απαγορεύεται ο μη εμβολιασμένος υγειονομικός να εργαστεί, επιδεικνύοντας αρνητικό ράπιντ!!! Και μόνο αυτός ο παραλογισμός πείθει ότι οι υγειονομικοί σε αναστολή έχουν βρεθεί στο έλεος πεισματικής κυβερνητικής αυθαιρεσίας, όπως άλλωστε επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι στα νοσοκομεία υπάρχει έλλειψη προσωπικού λόγω των αναστολών εργασίας και λόγω της διασποράς του ιού ανάμεσα σε εμβολιασμένο προσωπικό. Άλλη μια απόδειξη της τιμωρητικής διάθεσης της κυβέρνησης προς τους υγειονομικούς σε αναστολή είναι ο αποκλεισμός τους από την έκτακτη οικονομική ενίσχυση, που δόθηκε σε όλους τους υγειονομικούς για το έτος 2021. Η κυβέρνηση, λοιπόν, αποφάσισε αυθαίρετα να αποκλείσει τους υγειονομικούς σε αναστολή από το επίδομα για τα δεδουλευμένα τους μέχρι την 1/9/21 (ημερομηνία που τέθηκαν σε αναστολή), . Πώς λοιπόν η πνευματική – εκκλησιαστική μας Ηγεσία αποδέχεται τέτοια αυθαιρεσία και δεν έχει προχωρήσει σε ηθική και υλική στήριξη των υγειονομικών που έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση;
Συγχρόνως, δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε αρχιερείς και ιερείς να αρνούνται την στήριξη σε αυτόν που θα τους τη ζητήσει ή να συμπεριφέρονται με αναλγησία και αδιαφορία σε απεργούς πείνας. Η Εκκλησία, όπως όλοι γνωρίζουμε, προσφέρει τη βοήθειά της σε όλο το πλήρωμά της – ακόμα και πέρα από αυτό – χωρίς διακρίσεις. Πώς αρνείται τη συμπαράστασή της σε χιλιάδες οικογένειες σε μια τόσο δύσκολη στιγμή της ζωής τους;
Με ποιο τρόπο η Ιερά Σύνοδος τοποθετείται εμπράκτως στα λόγια του Αποστόλου Παύλου «τοις πάσι γέγονα τα πάντα» που σημαίνει «για όλους έχω γίνει τα πάντα» (Α΄ Προς Κορινθίους, Θ (9), 22) και πώς αντιστέκεται στον διαχωρισμό που μας έχει οδηγήσει η πολιτική της κυβέρνησης;
Θα θέλαμε να μας απαντήσετε στα παραπάνω ερωτήματα που σας θέτουμε και να σας ζητήσουμε:
- την άμεση και σαφή τοποθέτησή σας με ανακοίνωση σχετικά με ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αυτοδιάθεσης της ανθρώπινης ύπαρξης
- την άμεση παρέμβασή σας σχετικά με αυθαίρετες αποφάσεις που επιβάλλουν ιατρικές πράξεις σε ιερείς ή σε οποιονδήποτε εργαζόμενο
- την ηθική στήριξη μέσω ανακοινώσεων υπέρ των υγειονομικών που είναι σε αναστολή
- την συμπαράσταση με ανακοίνωση στους υγειονομικούς απεργούς πείνας
- την οικονομική στήριξη των υγειονομικών σε αναστολή και των οικογενειών τους και την ανάδειξη της δυσχερούς κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει μέσω των φιλοπτώχων ταμείων των ενοριών που, πάντα στηρίζουν οικογένειες που βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση”.
