Οδηγήθηκα σε αυτή τη διαπίστωση καθώς αναλογιζόμουν υπό ποιες συνθήκες εμφανίστηκαν οι μεγαλύτερες και σπουδαιότερες προσωπικότητες ανά τους αιώνες. Συνήθως η δράση και το έργο τους σχετιζόταν με μια μορφή κρίσης ή αλλαγής. Εξέλιξη των τεχνών ή των γραμμάτων, πόλεμοι, υποδουλώσεις, αγώνες για την ελευθερία. Άνθρωποι άγνωστοι μέχρι τότε απέκτησαν παγκοσμίου βεληνεκούς φήμη ακριβώς επειδή δημιούργησαν εν καιρώ κρίσης.
Ίσως επειδή πιέζονταν; Ίσως επειδή ήρθαν σε επαφή με τα εντονότερα των συναισθημάτων τους; Ίσως επειδή γνώρισαν και άλλες πλευρές του εαυτού τους; Ίσως επειδή έζησαν στην απομόνωση; Όποιο κι αν ήταν το ερέθισμα, το συμπέρασμα είναι ότι η δυσκολία γενικότερα μπορεί κάποιον είτε να τον αποδυναμώσει και να τον βυθίσει στην κατάθλιψη, είτε να τον κάνει δημιουργικό, στοχευμένο και ξεχωριστό. Ή και τα δυο…
Όλοι εμείς που παλεύουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, για ένα καλύτερο μέλλον σταθήκαμε στα πόδια μας και γίναμε μαχητές ακριβώς επειδή βρέθηκαν δυσκολίες στο δρόμο μας. Τις κοιτάξαμε κατάματα, τρομοκρατηθήκαμε από φόβο, γνωρίσαμε τις αδυναμίες μας και απλά επιλέξαμε να τις αντιμετωπίσουμε δυναμικά και δημιουργικά. Και όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και συλλογικά.
Μάθαμε τι θα πει υπομονή, μάθαμε τι θα πει στρατηγική, μάθαμε τι θα πει προσαρμοστικότητα. Εμπνεύσαμε τους εαυτούς μας, αλλά και τους γύρω μας. Γίναμε πιο υποστηρικτικοί, αναπτύξαμε την ενσυναίσθησή μας και η επιμονή έφτασε στο ζενίθ!! Δε μας σταματάει τίποτα πλέον. Ούτε απέναντι στον κορωνοϊό, ούτε απέναντι στις επερχόμενες επισιτιστικές και άλλες κρίσεις, ούτε απέναντι στην παράνοια που επικρατεί γύρω μας.
Έχουν δημιουργηθεί – ή καλύτερα εκδηλωθεί – προσωπικότητες τα τελευταία χρόνια από ανθρώπους ήσυχους, αλλά και ανήσυχους, ανθρώπους μεροκαματιάρηδες, αλλά και επιστήμονες, ανθρώπους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά και αγρότες. Δεν έχει σημασία η καταβολή, δεν έχει σημασία η μόρφωση, δεν έχει σημασία το επάγγελμα, δεν έχουν σημασία τα επιφανειακά χαρακτηριστικά. Σημασία έχουν η ψυχή, το θάρρος, η αγάπη προς τους συνανθρώπους μας και το πάθος για τη ζωή.
Γεννήθηκα στα Χανιά και στη συνέχεια έζησα στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, όπου και μεγάλωσα. Σπούδασα στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στο Ηράκλειο Κρήτης και παράλληλα εργάστηκα στην εστίαση και σε διαφημιστικές προωθήσεις προϊόντων. Από το 2014 ξεκίνησα να εργάζομαι σε τουριστικές επιχειρήσεις σε διάφορα αντικείμενα, όπως ξεναγήσεις, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, σέρβις κ.α. Ως ανήσυχο πνεύμα, διαρκώς παρατηρώ, προβληματίζομαι και δοκιμάζω καινούρια πράγματα με σκοπό την εξέλιξη σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Το Μάρτιο του 2021 ξεκίνησα να εργάζομαι ως κοινωνική λειτουργός, ενώ στα ενδιαφέροντά μου συγκαταλέγονται η συγγραφή παραμυθιών, η χειμερινή κολύμβηση, η μαγειρική και τα ταξίδια.
