Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός: Το ντέρμπι της ντροπής και η σιωπή της εξουσίας

Το ελληνικό μπάσκετ έζησε άλλη μία «γιορτή» βίας και ντροπής. Ένα ακόμη ντέρμπι ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό εξελίχθηκε σε πεδίο μάχης, αποδεικνύοντας ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει οριστικά και αμετάκλητα. Και το πιο τραγικό; Όλοι ήξεραν τι θα γίνει. Όλοι το περίμεναν. Και όμως, κανείς δεν έκανε τίποτα.

Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, κρύβεται πίσω από πρόσκαιρες αποφάσεις, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στο πραγματικό πρόβλημα. Αναστολή των αγώνων για λίγες ημέρες. Συσκέψεις «κορυφής». Ανακοινώσεις με μεγαλόστομες φράσεις περί «αποφασιστικότητας». Και μετά; Πάλι τα ίδια. Πάλι οι ίδιες εικόνες ντροπής. Πάλι η ίδια ανακύκλωση ανευθυνότητας.

Ήρθε η ώρα – και ίσως είναι η τελευταία – να μπει ένα τέλος σε αυτή τη φαρσοκωμωδία. Όχι με διακοπές πρωταθλημάτων, αλλά με ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ αποφάσεις. Να σταματήσει εδώ και τώρα αυτό το θέατρο του παραλόγου πριν θρηνήσουμε ξανά ανθρώπινες ζωές. Γιατί αυτή η κατάσταση δεν είναι πλέον απλώς αθλητική. Είναι κοινωνικά και θεσμικά εκρηκτική.

Το ξέρουν όλοι – αλλά δεν τολμούν να το πουν: καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να τα βάλει στα ίσια με τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από αυτές τις ομάδες. Γιατί οι ιδιοκτήτες των συλλόγων δεν είναι απλώς παράγοντες. Είναι οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξουσίας. Είναι μέρος του συστήματος.

Και το κράτος, δυστυχώς, είναι συνένοχο. Όταν δεν τολμάς να εφαρμόσεις τον νόμο, όταν υποτάσσεσαι στις επιταγές των οπαδικών στρατών, όταν χρησιμοποιείς το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ για να εξασφαλίζεις «πολιτική στήριξη» και να κάνεις «δημόσιες σχέσεις» με τους ισχυρούς των ΠΑΕ και των ΚΑΕ, δεν διοικείς. Εκβιάζεσαι.

Το ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός δεν είναι πλέον αθλητικό γεγονός. Είναι σημείο κοινωνικής αποσύνθεσης. Και αν κάποιος δεν σηκώσει επιτέλους το βάρος της ευθύνης να το τελειώσει, το μπάσκετ δεν θα πεθάνει μόνο – θα πάρει κι άλλους στο διάβα του.

Η Ελλάδα χρειάζεται γενναίες πολιτικές τομές, όχι επικοινωνιακά τρικ. Χρειάζεται δικαιοσύνη, ισονομία και πραγματικό σεβασμό στον αθλητισμό και στον πολίτη.
Όλα τα άλλα είναι κουβέντες του καφενείου.