Τρεις παρέες από τη Θεσσαλονίκη έχουν δημιουργήσει τις δικές τους σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κύριο θέμα τους οι ρομαντικές και αθέατες πλευρές του ποδοσφαίρου. Την ίδια στιγμή εκδίδουν με δικά τους έξοδα σε περιοδικά τα εγχειρήματα τους.
Ο Παντελής Τσομπάνης, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Η Καθημερινή», αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τις ιστορίες τους. Μέσα από το εξαιρετικό αφιέρωμά του, εισερχόμαστε βαθύτερα και μαθαίνουμε πράγματα για τέσσερις μοναδικές ποδοσφαιρικές σελίδες. Ο λόγος για τις Φούτμπολ , Cult24 , El Sombrero , Dieci & Nuestra Era. Σε κάποιους μπορεί να είναι γνωστές στον χώρο τον social media. Καθώς έχουν κατορθώσει με τις ιστορίες τους, να τραβήξουν ένα δικό τους κοινό. Εκείνους τους «αντισυμβατικούς», που δεν βαδίζουν με το σύγχρονο βιομηχανικό ποδόσφαιρο. Αλλά λατρεύουν την ρομαντική πλευρά του και κυρίως το τοπικό ποδόσφαιρο.
Ακολουθεί απόσπασμα από το άρθρο του Παντελή Τσομπάνη στην ιστοσελίδα της «Η Καθημερινή».
Τι εστί περιοδικό Φούτμπολ
Ο Άκης Κατσούδας, είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού Φουτμπόλ, που εκδίδει ο ίδιος και η συντακτική ομάδα. «Προσπάθησα να μη μείνω μόνο στην ομάδα, αλλά να καταγράψω το ποδόσφαιρο στην επαρχία. Τις δυσκολίες των ανθρώπων, τα χρόνια της δόξας, τα ντέρμπι με τη Δόξα Αμοργιανών, το γειτονικό χωριό. Οι άνθρωποι δεν έπαιζαν για τίποτε άλλο πέρα από τη διασκέδαση. Τα ταξίδια στον νομό και την κοινωνικοποίηση, καθώς οι ευκαιρίες να γνωρίσεις κόσμο στην επαρχία είναι πολύ λίγες. Πέρα από τα καλοκαιρινά πανηγύρια», περιέγραψε στο «Κ».
Πως άρχισε η σελίδα Dieci
Εκτός από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες και τις κερκίδες, μεγάλο ρόλο στην κοινωνικοποίηση μέσω του ποδοσφαίρου έπαιξαν και τα παιχνίδια στις αλάνες, σύμφωνα με τον Κώστα Ραμπότα, διαχειριστή της σελίδας Dieci στο Facebook. Μία σελίδα που ιδρύθηκε με αφορμή τον θαυμασμό για τους επιθετικούς του ιταλικού πρωταθλήματος που είχαν τον αριθμό 10 στην πλάτη τους (π.χ. Μαραντόνα, Τόττι). Και αποτελούν αντιπροσωπευτικά παραδείγματα του κινήματος «ενάντια στο σύγχρονο ποδόσφαιρο» που γεννήθηκε στις κερκίδες των γηπέδων. «Οι ιστορίες αλάνας έχουν τη βάση τους στην κοινωνικοποίηση. Συμμετέχουν άτομα που αθλούνται και άτομα που απλώς τους αρέσει το παιχνίδι. Τέτοιες ιστορίες γεννιούνται στα διαλείμματα, στο προαύλιο του σχολείου ή στα προκαθορισμένα, μεσημεριανά ραντεβού στις 4, με μια μπάλα στα χέρια, μέχρι να πέσει ο ήλιος».
Ποδόσφαιρο χωρίς καλτ πρόσωπα και στιγμές δεν υφίσταται
Για την πενταμελή ομάδα/παρέα του CULT24 από τη Θεσσαλονίκη, οι επιρροές εντοπίζονται στα χιουμοριστικά περιστατικά του ποδοσφαίρου και στις καλτ προσωπικότητες των γηπέδων. «Υπάρχουν προσωπικότητες που άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με τις ατάκες και τις ποδοσφαιρικές τους πορείες. Αυτοί είναι το CULT. Σκοπός μας δεν είναι να προσβάλουμε κάποιον. Αλλά να πειράξουμε. Όταν έχει ανταπόκριση και από τους ίδιους τους παίκτες και τους διαιτητές, οι οποίοι γελάνε με το περιεχόμενό μας, αυτό μας ωθεί να συνεχίζουμε έτσι», διευκρινίζει ο Φίλιππος Δημόπουλος, διαχειριστής της σελίδας.
Η σελίδα «El Sombrero» αποτελεί όαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Μια άλλη παρέα από τη Θεσσαλονίκη έχει δημιουργήσει το «El Sombrero», ένα blog γεμάτο ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο μέσα από ιστορίες, μουσικές, βιβλία και ταινίες. Οι διαχειριστές του ανεβάζουν συχνά εικόνες από τα γήπεδα όλου του κόσμου, συνδυάζοντας την αγάπη τους για τη φωτογραφία. Αυτές οι πτυχές έχουν απήχηση και σε όσους δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. «Αυτό που μας αρέσει πολύ είναι όταν οι αναγνώστες μάς στέλνουν μηνύματα, όπως: «Εγώ δεν ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο, αλλά είχα διαβάσει κάτι στη σελίδα και μου άρεσε». Είναι βασικό για μας οι επισκέπτες να βρουν κάτι που να τους ενδιαφέρει ή να τους εξάπτει την περιέργεια», μας εξηγεί ο Δημήτρης, από τα ιδρυτικά μέλη της σελίδας.
Το ποδόσφαιρο υπάρχει παντού και κάθε σύλλογος εκπροσωπεί τον τόπο της
Εκτός από τις παρέες, το ποδόσφαιρο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον τόπο. Οι ποδοσφαιρικές ομάδες αποτελούν «άτυπο» εκπρόσωπο της περιοχής τους. Για τα εκτός έδρας παιχνίδια σε τοπικό, πανελλαδικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. «Σε όποια πλευρά της Ελλάδας και να πας, θα δεις πως κάθε χωριό έχει το δικό του γήπεδο και τη δική του ομάδα», σημειώνει ο Άκης Κατσούδας. Αντίστοιχα και στις πόλεις. Η ομάδα που εκπροσωπεί η Πάτρα είναι η Παναχαϊκή, που φέτος έκλεισε 130 χρόνια ζωής. Βέβαια το ενδιαφέρον για τον σύλλογο φθίνει λόγω της έλλειψης διακρίσεων και της άσχημης οικονομικής κατάστασης.
Ο σύνδεσμος Nortenos και η Παναχαϊκή
Την ενασχόληση με την ομάδα και την ίδια την πόλη προσπαθεί να επαναφέρει ο σύνδεσμος Nortenos. Μέσα από το site τους και το fanzine Nuestra Era (Η εποχή μας) που διανέμεται έξω από τα «τσιμέντα της Αγυιάς» και σε σημεία στην πόλη, οι Nortenos προσπαθούν να εμφυσήσουν την ιδέα της ομάδας και της Πάτρας στη νεότερη γενιά και στον φίλαθλο κόσμο της Αχαΐας. «Παναχαϊκή ίσον Πάτρα, αυτά τα πράγματα είναι αλληλένδετα. Τα παιδιά του συνδέσμου προωθούν την Πάτρα όπως μπορούν. Στα γκράφιτι που κάνουμε, βάζουμε πάντα αξιοθέατα της πόλης, αλλά συμμετέχουμε και σε διάφορες ενέργειες καλλωπισμού της, όπως με τον καθαρισμό των ταμπελών από τα αυτοκόλλητα», αναφέρει ο Σπύρος Μακρής, ένα από τα μέλη της συντακτικής ομάδας του fanzine, ενός ερασιτεχνικού έντυπου μέσου που έχει τις απαρχές του στους ultras των αγγλικών γηπέδων και μοιράζεται πριν από κάθε αγώνα έξω από το γήπεδο.
Αν διερωτάστε γιατί κάποιος να συνεχίσει να ακολουθεί ρομαντική στάση κόντρα σε ένα βιομηχανικό προϊόν… η απάντηση βρίσκεται στην λέξη «βιομηχανικό». Το ποδόσφαιρο άρχισε από τον λαό. Απλούς ή φτωχούς ανθρώπους, που μέσα από την μπάλα έβρισκαν μία διέξοδο από τις αμέτρητες ώρες εργασίας τους. Την σήμερον ημέρα το ποδόσφαιρο που παρακολουθούμε είναι ένα εμπορευματοποιημένο προϊόν. Φυσικά και οι εποχές αλλάζουν. Ωστόσο για όλους τους ρομαντικούς του αθλήματος, σελίδες, blog και περιοδικά (όπως αναφέραμε) είναι εδώ για να μας θυμίζουν την αθέατη πλευρά του ποδοσφαίρου.
