Στις 17 Ιουλίου του 2015, ο Ζιλ Μπιανκί απεβίωσε σε ηλικία 25 ετών, έπειτα από ένα σοβαρό ατύχημα στο Grand Prix της Σουζούκα. Εκείνη την ημέρα ο απανταχού φίλαθλος κόσμος της Formula 1 και όχι μόνο έγινε φτωχότερος. Ο χρόνος γυρίζει πίσω στις 5 Οκτωβρίου του 2014.
Forever with us. Jules Bianchi.
— Formula 1 (@F1) July 17, 2021
3 August 1989 – 17 July 2015 pic.twitter.com/NEwQ24cNhg
H γέννηση του και η λατρεία για την ταχύτητα
Ο Ζιλ Μπιανκί (Jules Bianchi) γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1989 στη Νίκαια της Γαλλίας. Η οικογένεια του με Ιταλικές «ρίζες» λάτρευε την ταχύτητα. Ο Ρομπέρτο Μπιανκί ήταν μηχανικός της Alpha Romeo τη δεκαετία του 1930. Ο παππούς του Μάουρο υπήρξε πρωταθλητής στην κατηγορία GT. Ενώ ο θείος του Λουσιάν, ήταν οδηγός αλλά είχε και αυτός τραγική κατάληξη μετά από σφοδρή σύγκρουση σε δοκιμαστικά του 24ωρου αγώνα στη Λε Μαν. Ο πατέρας του έτρεχε σε αγώνες καρτ και ο Ζιλ Μπιανκί αναπόφευκτα αγάπησε την ταχύτητα.
Από μικρός ασχολήθηκε με το καρτ στο οποίο και διέπρεψε. Αμέσως μεταπήδησε στο γαλλικό πρωτάθλημα της Formula και με πέντε νίκες, αναδείχθηκε πρωταθλητής. Επόμενη στάση στην καριέρα του, ήταν το GP2 (ο κύριος τροφοδότης της F1). Αγωνίστηκε σε μόλις τρεις αγώνες, καθώς αποχώρησε για να ενταχθεί στη Formula Renault 3.5 και στο πρόγραμμα νεαρών οδηγών της Ferrari το 2011.
Η Force India και το ντεμπούτο στη Marussia
Η επόμενη χρονιά βρήκε τον Ζιλ Μπιανκί στη Force India (νυν Aston Martin), χωρίς να αγωνιστεί σε αγώνα. Τελικά το 2013 έκανε το ντεμπούτο του ως οδηγός στην αγγλο-ρωσική ομάδα της Marussia. Τερμάτισε στην 19η θέση στο πρωτάθλημα, χωρίς να προσφέρει βαθμούς στην ομάδα του. Μόλις ένα χρόνο μετά, κατόρθωσε να γράψει ιστορία. Έτρεξε σε 15 αγώνες και με μία μεγάλη εμφάνιση στην πίστα του Μόντε Κάρλο στο Μονακό (9η θέση), πήρε κι έδωσε τους πρώτους δύο βαθμούς για τον ίδιο και την ομάδα του.
6 years ago today, F1 lost one of its brightest stars, Jules Bianchi 🙏⭐️ pic.twitter.com/uoZ4E2ssJs
— ESPN F1 (@ESPNF1) July 17, 2021
Η αποφράδα ημέρα στη Σουζούκα
Σουζούκα. 5 Οκτωβρίου 2014. Το ατύχημα του Μπιανκί στο Grand Prix της Ιαπωνίας, σόκαρε τους απανταχού φιλάθλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού και όχι μόνο. Ο πιλότος της F1, έχασε στον 43ο γύρο τον έλεγχο του μονοθέσιου σε μία αριστερή παρατεταμένη στροφή, την «Dunlop Curve». Έπεσε πάνω στο γερανό, που ήταν στην πίστα και προσπαθούσε να απομακρύνει το μονοθέσιο και τα συντρίμμια από το ατύχημα του Αντριάν Σούτιλ.
Η Marussia MR03 του Μπιανκί, προσέκρουσε στο γερανό με ταχύτητα 212 χλμ/ώρα. Την ημέρα του αγώνα έβρεχε ασταμάτητα. Μετά το ατύχημα όταν οι διοργανωτές αντιλήφθηκαν τη σοβαρότητα της κατάστασης, ο αγώνας διακόπηκε. O Γάλλος πιλότος μεταφέρθηκε αμέσως με ασθενοφόρο στο περιφερειακό ιατρικό κέντρο. Ωστόσο διαπιστώθηκε ότι ο Μπιανκί θα έπρεπε να εισαχθεί στην εντατική. Χωρίς καθυστέρηση μεταφέρθηκε σε άλλο νοσοκομείο, 16 χιλιόμετρα από αυτό όπου αρχικά διακομίσθηκε. Για τη μεταφορά του επιλέχθηκε ασθενοφόρο και όχι ελικόπτερο. Αυτό διότι η πτήση δεν θεωρήθηκε ασφαλής εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Στο νοσοκομείο διαγνώστηκε με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι.
Έπεσε σε κώμα για εννιά μήνες!
Ο «όμορφος Γάλλος» όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν, έπεσε σε κώμα για εννιά μήνες. Στις 17 Ιουλίου 2015 άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 25 χρόνων, 11 μηνών και 14 ημερών. Ήταν ο δεύτερος θάνατος οδηγού της F1, έπειτα από 21 χρόνια και τον Άιρτον Σένα την Πρωτομαγιά του 1994 στην πίστα της Ίμολα.
Η οικογένεια του κινήθηκε νομικά εναντίον της ομάδας και της FIA
Μετά τον θάνατο του, η οικογένειά του κινήθηκε δικαστικά εναντίον της FIA, της ομάδας Marussia, αλλά και του ομίλου της Formula 1, καθώς τους θεώρησε υπεύθυνους για τον άδικο χαμό του. Η επίσημη αναφορά της FIA για το ατύχημα έκανε λόγο για λάθος του οδηγού, ο οποίος δεν κατάφερε να κόψει ταχύτητα από τα 212 χλμ/ώρα παρά τη προειδοποιητική κίτρινη σημαία. Με τη βροχή που έπεφτε στην πίστα της Σουζούκα δεν μπόρεσε να κρατηθεί εντός των ορίων. Ο πατέρας του, Φιλίπ, υποστήριξε, ότι οι διοργανωτές δεν έλαβαν όλα τα μέτρα ασφαλείας που μπορούσαν.
Η σύνδεσή του με τον Σαρλ Λεκλέρκ
Ο άδικος χαμός του Μπιανκί συγκλόνισε τον πολύ καλό φίλο του, βαφτιστήρι και επίσης πιλότο της F1, Σαρλ Λεκλέρκ. Ο Μονεγάσκος υποστήριξε ότι μετά το ατύχημα του, θέλει να γίνεται όλο και καλύτερος για χάρη του: «Με δίδαξε πολλά πράγματα, με ωθούσε να πηγαίνω ένα βήμα μπροστά. Το μόνο που σκέφτηκα όταν απεβίωσε είναι να πετύχω τους στόχους μου για να τον κάνω περήφανο».
Πέρασαν έξι χρόνια από εκείνη την αποφράδα ημέρα. Ο Μπιανκί ήταν μόλις 25 ετών όταν κατέληξε στις 17 Ιουλίου 2015. Πριν το σοβαρό ατύχημα του είχε δηλώσει έτοιμος να για το μεγάλο βήμα στη Scuderia Ferrari. Το «17» ήταν ο αριθμός με τον οποίο αγωνιζόταν. Σύμπτωση; Μάλλον. Μετά τον θάνατό του η FIA αποφάσισε να αποσύρει το νούμερο «17» και κανείς οδηγός δεν μπορεί πλέον να το επιλέξει.
