Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πανηγυρίζουν για το “πείραμα” με τους Ολλανδούς τουρίστες που είχε την “πρωτοπορία” να διεξαγάγει η Ρόδος. Και οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στη μεσαία τάξη. Είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Είναι αυτοί της …διπλανής πόρτας. Αυτοί που έχουν πληγεί σφόδρα από τα περιοριστικά μέτρα για τη μη εξάπλωση του νέου ιού. Δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Υπάρχουν κάποιοι πιο “ψαγμένοι” οι οποίοι ισχυρίζονται ότι αυτό που έγινε στη Ρόδο δεν είναι απλά ένα “πείραμα” όπως βαφτίστηκε. Είναι ο προάγγελος για το πως ονειρεύονται οι παγκοσμιοποιητές το μέλλον.
Οι τουρίστες να πηγαίνουν στα νησιά και να μένουν κλειδωμένοι μέσα στα Super Lux ξενοδοχεία όπου θα έχουν τα πάντα. Με το πρόσχημα της οποιαδήποτε πανδημίας άλλωστε θα είναι “επικίνδυνο” να βγουν έξω στους δρόμους και να κάνουν βόλτα στο νησί γιατί μπορεί να “κολλήσουν” τον ιό. Καταλαβαίνεται τι σημαίνει αυτό έτσι; Τέλος τα εστιατόρια, τέλος τα bar, τέλος τα μικρομάγαζα κτλ., κτλ. Όλα θα υπάρχουν μέσα σε συγκεκριμένα ξενοδοχεία “Κολοσσούς”. Αυτά θα κάνουν το παιχνίδι, αυτά θα διαχειρίζονται τα πάντα και θα ελέγχουν το χρήμα.
Θυμηθείτε λίγο τι συνέβη με το all inlcusive. Ξεκίνησε από ένα ξενοδοχείο και σιγά σιγά επεκτάθηκε παντού. Λοιπόν, οι τελευταίοι που θα έπρεπε να πανηγυρίζουν για το “πείραμα” της Ρόδου είναι η μεσαία τάξη, οι άνθρωποι του μεροκάματου και της καθημερινότητας. Οι οποίοι ίσως δεν είναι συνωμοσία ότι οδηγούνται σαν πρόβατα στη σφαγή. Και το σύστημα είναι τέτοιο που τους κάνει μάλιστα να …πανηγυρίζουν. Εύγε…