Γράφει ο Δημήτρης Δραγάτης
Πλησιάζοντας όλο και πιο βαθιά προς το καλοκαίρι τείνουμε να ξεχάσουμε την καραντίνα που περάσαμε και νιώθουμε πια ότι έχει επέλθει μια …καλύτερη κανονικότητα στις ζωές μας. Το ίδιο ισχύει και για το ποδόσφαιρο βέβαια όπου τα σωματεία μετά το αρχικό μούδιασμα έχουν αρχίσει να κινούνται περίπου όπως τις προηγούμενες χρονιές. Όλοι βέβαια κάνουν λόγο για ένα ερωτηματικό με φόντο τον κορωνοϊό αλλά από εκεί και πέρα απ’ ότι φαίνεται το προσπερνάνε με τον έναν ή άλλο τρόπο και πηγαίνουν παρακάτω.
Και όμως, οι ρεαλιστικοί προβληματισμοί για το πως θα είναι η νέα αγωνιστική περίοδος είναι ακόμα υπαρκτοί και προφανέστατα οι παράγοντες δεν τους έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει στο βαθμό που θα έπρεπε. Είτε γιατί δεν ξέρουν ακριβώς και ούτε το έχουν ψάξει καλά, είτε γιατί θεωρούν ότι θα ανατραπούν τα πάντα και έτσι θα έρθει ωραία και καλά ο Σεπτέμβριος και τα πράγματα θα είναι όπως παλιότερα. Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, ούτε και είμαι απαισιόδοξος. Το αντίθετο, θα έλεγα. Προσπαθώ να είμαι πάντα πάρα πολύ αισιόδοξος. Όμως το αν τα πράγματα αγαπητοί μου φίλοι θα είναι καλύτερα απ’ ότι πριν λίγο καιρό παρουσιάζονταν, κανένας δεν μπορεί να το απαντήσει μέχρι τώρα με βεβαιότητα. Τα λεγόμενα “υγειονομικά πρωτόκολλα” εξακολουθούν να πλανώνται στην ατμόσφαιρα και να”στοιχειώσουν” τις ποδοσφαιρικές μας ανησυχίες και την ενασχόληση μας με τον βασιλιά των σπορ.
Καταρχήν για να εξηγήσουμε τα πράγματα όπως έχουν, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι αυτή τη στιγμή οι ομάδες που κάνουν προπονήσεις και ετοιμάζονται για να μπουν σε επίσημα παιχνίδια σε μερικές ημέρες (βλέπε Super League 1), κάθε εβδομάδα υποβάλλουν τους ποδοσφαιριστές τους σε ειδικό τεστ για τον κορωνοϊό. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι πληρώνουν 150 ευρώ για ΚΑΘΕ παίκτη. Και το κάνουν ΚΑΘΕ εβδομάδα, γιατί είναι υποχρεωτικό. Δεν αναφέρομαι καν στις ειδικές απολυμάνσεις που γίνονται στα αποδυτήρια, στα γήπεδα και σε όλους τους υπόλοιπους χώρους που χρησιμοποιούνται από το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Αν σκεφτούμε ότι όταν έχουμε να κάνουμε με την υγεία δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ερασιτέχνες και επαγγελματίες, η κοινή λογική λέει ότι ακριβώς τα ίδια πράγματα θα πρέπει να ισχύσουν και στο τοπικό. Μόνο σε ότι αφορά το τεστ για τον κορωνοϊό, αν κάνετε τους πολλαπλασιασμούς θα καταλάβετε ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Οι ερασιτεχνικές ομάδες είναι πρακτικά και ουσιαστικά αδύνατο να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. Σύμφωνα με τα όσα είμαι σε θέση να γνωρίζω για καθαρά ρεπορταζιακούς λόγους, η ΕΠΟ προβληματίζεται ιδιαίτερα, άσχετα που δεν περνάει προς τα έξω και προσπαθεί να ψάξει το θέμα χωρίς όμως μέχρι στιγμής να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Μέχρι στιγμής η Πολιτεία δεν μας έχει πει ακριβώς τι θα ισχύσει για να γνωρίζουν και τα σωματεία προκειμένου να κάνουν τον προγραμματισμό τους. Ούτε και δείχνει διάθεση για να το ξεκαθαρίσει το τοπίο σύντομα.
Καμιά φορά καταντάει πραγματικά και λίγο αστείο η …πρεμούρα ορισμένων παραγόντων σχετικά με το πόσοι θα ανέβουν, πόσοι θα πέσουν και αν θα πέσουν, αν θα γίνει αναδιάρθρωση κτλ… Γιατί πολύ απλά αυτά τελικά είναι ζητήματα που δεν έχουν απολύτως καμία σημασία μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα που λέει ότι όσο και να μας παρασέρνει ο καλός καιρός και τα μπάνια στη θάλασσα, ξημερώνει μια εποχή πολύ διαφορετική. Εκτός και αν ως δια μαγείας, με κάποιο τρόπο (δεν ξέρω πως), ξυπνήσουμε ένα πρωί και συνειδητοποιήσουμε πως ότι ζήσαμε από τον Μάρτιο και μετά ήταν απλά ένας εφιάλτης. Λες;
