Έτσι απλά, ένας άνθρωπος που μέχρι χθες πήγαινε στη δουλειά του , ένας άνθρωπος με ονοματεπώνυμο, ασφάλιση και ένα πλατύ χαμόγελο μετατρέπεται σε …υγειονομικό ετών 31. Χωρίς κανένα άλλο διακριτικό. Ανώνυμος μέσα στον κόσμο που περιφέρεται χωρίς να ρίχνει δεύτερη ματιά σε αυτόν που κάποτε είχε χειροκροτήσει στα μπαλκόνια.
Τώρα σιωπή. Μια σιωπή που κάνει τα αυτιά να πονάνε, μια σιωπή που κάνει τις ψυχές να ριγούν. Μια σιωπή εκκωφαντική!
Και μέσα σε όλα αυτά απορίες. Πολλές απορίες !
«Έως σήμερα στην ηλικιακή κατηγορία που ανήκω (18-39 ετών) σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ έχουν πεθάνει 206 συνάνθρωποί μου. Γι’ αυτήν την πιθανότητα , που είναι η ίδια με το να οδηγώ και να πεθάνω σε ατύχημα , μου έχουν στερήσει όλα τα δικαιώματα; Ακόμα και το δικαίωμα στην εργασία και άρα και στον βιοπορισμό;[…] Η φυσική νόσηση θα έπρεπε να αναγνωρίζεται σαν πλήρης εμβολιασμός. Δεν κατανοώ γιατί εγώ που νόσησα 31 Μαρτίου 2021 βγήκα σε αναστολή μετά από έξι μήνες , ενώ συνάδελφοι που εμβολιάστηκαν αλλά δεν προχώρησαν σε αναμνηστική δεν βγήκαν σε αναστολή μετά το επτάμηνο».
Αυτός ο υγειονομικός που έχει αφήσει τα ίχνη του στην οδό Αριστοτέλους είναι ένας από τους 6500 που έχουν καταδικαστεί σε ασιτία πριν επτά μήνες. Μια ασιτία και μια ομηρία που θα κρατήσει μέχρι το τέλος του έτους , μετά από την πρόσφατη απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου, μια απόφαση που ντροπιάζει τη Δημοκρατία και παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Μια απόφαση που δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει ληφθεί από κοινοβούλιο δημοκρατικού κράτους.
Γιατί όπως είπε και ο επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας Ζ. Λ. Μελανσόν στο Γαλλικό κοινοβούλιο στις 25/7/21: «Βοήθεια! Επιστροφή στην Αντιγόνη! Ξέρετε αυτή την ιστορία, την διηγείται σε έργο του ο Σοφοκλής, τον 5ο αιώνα π.Χ. Ενάντια στη νομοθεσία και στη θέληση του θείου της που της απαγόρευε να το πράξει, η Αντιγόνη αποφασίζει, με κίνδυνο της ζωή της, να θάψει τον αδερφό της, ο οποίος είχε καταδικαστεί να μείνει άταφος λόγω της εξέγερσής του. Εδώ βρίσκεται το δίδαγμα, καθολικό και διηνεκές: ο σεβασμός των δικαιωμάτων κάθε ατόμου αποτελεί πρωταρχικό μας καθήκον»(https://enromiosini.gr/arthrografia/katapeltis-o-melanson-kata/).
Το ελληνικό κοινοβούλιο φαίνεται ότι έχει προ πολλού απεμπολήσει αυτό το καθήκον. Οι υγειονομικοί που βρίσκονται σε αναστολή είναι εδώ για το θυμίζουν στον Έλληνα που φαίνεται ότι ξέχασε ότι πάνω ακόμα και από την ανθρώπινη ζωή είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.
