Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο κτίστης,
ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.
Κ. Παλαμάς
«Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκαιο,όταν η κυβέρνηση έχει άδικο», είχε γράψει ο Βολταίρος αιώνες πριν. Αυτό οι υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας ιατρικών πράξεων το ένιωσαν στο πετσί τους τους τελευταίους 16 μήνες, όπου χωρίς μισθό και ασφάλιση «θυσιάστηκαν» για ένα «υπέρτερο δημόσιο συμφέρον» που δεν επετεύχθη ποτέ!
Και ενώ στις αστικές δημοκρατίες όπου ζούσαμε μέχρι πρότινος «κανένας δεν επιτρέπεται να εργαλειοποιείται για το συμφέρον (πραγματικό ή εικαζόμενο) των πολλών» , σήμερα αυτό κατέστη δυνατό , καθώς χιλιάδες συνάνθρωποί μας (υγειονομικοί και μη) ήρθαν αντιμέτωποι με την ανεργία για το καλό του συνόλου (αρχικά) και …για το καλό τους (στη συνέχεια).
Στην αρχή η πλειοψηφία των πολιτών αντιμετώπισε τους αντιρρησίες ως «εχθρούς». Άλλωστε, αυτό το μήνυμα εκπέμπονταν καθημερινά. Στη συνέχεια η πραγματικότητα ήρθε να επιβεβαιώσει τους μαχητές του φωτός που υποστήριζαν από την πρώτη στιγμή το άτοπον, αντιεπιστημονικό και παράτυπο της απομάκρυνσής τους από τους ιερούς χώρους της Υγείας (και της εργασίας γενικότερα).
Πρόσφατα μια απόφαση ανώτατου δικαστηρίου ήρθε για να ανοίξει τον δρόμο της επιστροφής . Μιας επιστροφής όμως που καθυστερεί αναίτια και σε βάρος του Έλληνα ασθενή που έχει στερηθεί τις πολύτιμες υπηρεσίες εμπειρότατου προσωπικού.
Απορρίπτοντας τις πρακτικές εκείνες που παίρνουν σαν δεδομένο ότι η κοινωνία είναι ένα κοπάδι πρόβατα , οι υγειονομικοί συγκεντρώθηκαν για άλλη μια φορά έξω από το Υπουργείο Υγείας σε μία δράση διαμαρτυρίας για μια Πολιτεία που ευτελίζει την Αξία του Ανθρώπου και βαφτίζει τον εκβιασμό «επιλογή».
Ο Ρήγας έλεγε ότι «κανένας δεν αντιστέκεται, όταν ηξεύρη πως θε να λάβη το δίκαιόν του με την συνδρομήν του Νόμου». Όταν ο νόμος , όμως, αντικαθίσταται από παρέκκλιση «το άτομο πρέπει πάντα να αγωνίζεται για να μη συντριβεί από τη Μάζα».
Αυτό κάνουν οι υγειονομικοί! Αυτό κάνουν οι συνάνθρωποί μας που δύο χρόνια τώρα με προσωπικό κόστος παρέμειναν «εκτός κοινωνίας» , κυνηγημένοι από τους ζηλωτές της «Επιστήμης» και τους τυφλωμένους οπαδούς της, επιβεβαιώνοντας τον Α. Σολζενίτσιν που γράφει «Έχετε εξουσία πάνω στους ανθρώπους, μέχρι τη στιγμή που τους πήρατε τα πάντα. Όμως από τη στιγμή που τους αφήσατε χωρίς τίποτα, τότε τους χάσατε, είναι ελεύθεροι».
Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.
