Τους κάναμε …σαν τα μούτρα μας…

Αυτό που συμβαίνει με αρκετούς από τους νεαρούς παίκτες του νησιού μας δεν έχει πραγματικά προηγούμενο. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι έχουν γίνει ο …νέος Μέσι. Επειδή ξέρουν να κάνουν μια τρίπλα παραπάνω και θεωρούνται ταλέντα. Έχω την ευκαιρία –λόγω δουλειάς- να μιλάω συχνά με προπονητές και παράγοντες και έχω καταλάβει ότι τα παιδιά αυτά έχουν ξεφύγει εντελώς. Και το χειρότερο είναι ότι δυσανασχετούν και εύκολα. Δεν έχουν μάθει να σκύβουν το κεφάλι κάτω και να ακούνε. Πολλές φορές μάλιστα που έρχονται παίκτες έμπειροι από την υπόλοιπη Ελλάδα, καταλαβαίνεις το πρόβλημα νοοτροπίας που υπάρχει. Πρώτοι έρχονται στις προπονήσεις και τελευταίοι φεύγουν οι πιο έμπειροι. Τελευταίοι έρχονται οι ανερχόμενοι ταλαντούχοι και χωρίς να είναι και έτοιμοι. Με τα μυαλά που καβαλάνε ορισμένοι από αυτούς πως θα παίξουν μπάλα; Μπορούν; Δεν νομίζω. Όταν φεύγουν εκτός συνόρων του νομού, τρώνε …τα χαστούκια τους και επιστρέφουν στο νησί με κατεβασμένα τα αυτιά. Και μετά φταίει ο προπονητής, ο παράγοντας, οι φίλαθλοι, ο συμπαίκτης που έβαλε μέσο και καμιά φορά …και τα σημαιάκια του κόρνερ μπορεί να είναι μέσα στο κόλπο… Ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Αυτά είναι αγαπητοί κύριοι. Τα υποτιθέμενα ταλέντα έχουν πρόβλημα νοοτροπίας και αντίληψης των πραγμάτων και δυστυχώς μένουν στάσιμα. Αλλά σε τελική ανάλυση, δεν φταίνε αυτά. Τις περισσότερες φορές εμείς οι μεγάλοι φταίμε που τα κάναμε σαν τα μούτρα μας…

Δημήτρης Δραγάτης