Ο γυμναστής Νίκος Τσιντομηνάς μιλάει για την επόμενη ημέρα στον αθλητισμό και τονίζει ότι «πολλά παιδιά δεν θα συνεχίσουν, είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Μιλάμε για μια γενιά που θα χαθεί».
Τον κώδωνα του κινδύνου για μια γενιά αθλητών που θα χαθεί, εξέφρασε με δηλώσεις του στο news12 ο καθηγητής φυσικής αγωγής και υπεύθυνος του συλλόγου βόλεϊ Τελχινίδα, Νίκος Τσιντομηνάς. Ο ίδιος επεσήμανε μεταξύ άλλων πως «θα έπρεπε ο αθλητισμός να είναι σημαία για να μπορέσουμε να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας και έτσι αν νοσήσουμε να μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε» ενώ χαρακτηριστικά επεσήμανε πως «το σημαντικό είναι να είχαμε μια κάρτα αθλητισμού και όχι κάρτα εμβολιασμού η οποία είναι για τους πιο μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους». Παράλληλα εξέφρασε την μεγάλη του αγωνία για το γεγονός ότι μια γενιά αθλητών ουσιαστικά καταστρέφεται ενώ κάποια από αυτά δεν θα επιστρέψουν στους αγωνιστικούς χώρους και μετά το τέλος της ιστορίας με τον κορωνοϊό.
Αναλυτικά τα όσα πολύ ενδιαφέρονται είπε είναι τα ακόλουθα:
«Για να προφυλάξεις κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα καταστρέψεις όλα. Δεν έχω τις ιατρικές γνώσεις όμως γνωρίζω από παιδιά και ξέρω τη μεγάλη ζημιά που γίνεται. Μιλάω με συναδέλφους μου στο σχολείο και λέμε ότι αντί για κάρτα εμβολιασμού θα έπρεπε να υπάρχει κάρτα γυμναστικής! Η γυμναστική σε όλες τις μορφές είναι ένα εφόδιο που μπορεί να μας κάνει δυνατούς ούτως ώστε αν νοσήσουμε να μην νοσηλευτούμε. Αυτό είναι το ζητούμενο. Αν κάποιος διατρέφεται σωστά και γυμνάζεται, ούτε καν θα καταλάβει ότι νόσησε. Η κάρτα εμβολιασμού λοιπόν είναι για τις μεγάλες ηλικίες. Για τους υπόλοιπους θα έπρεπε να υπάρχει η …κάρτα αθλητισμού. Αντί λοιπόν να συζητάμε γι’ αυτό συζητάμε για μάσκες και άλλα πράγματα. Το σημαντικό είναι να γίνουμε δυνατοί με τον τρόπο μας για να μην νοσήσουμε. Γιατί κάποια στιγμή θα κολλήσουμε, δεν υπάρχει περίπτωση. Το ανοσοποιητικό του ανθρώπου μπορεί να ενισχυθεί με την άθληση αλλά δυστυχώς στα πάνελ της τηλεόρασης δεν τονίζεται ποτέ κάτι τέτοιο. Αυτοί που μιλάνε αναφέρονται μόνο στις μάσκες και στα εμβόλια. Θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος αν μας υποχρέωναν να βγούμε να περπατήσουμε και να κάνουμε τζόκινγκ. Θα ήμασταν όλοι πιο δυνατοί».
Ο Νίκος Τσιντομηνάς πρόσθεσε και κάτι ακόμα που αφορά στο «Καλλιπάτειρα»:
«Έχουν υποχρεώσει το Δήμο, ο οποίος πιστεύω δεν είχε καμία διάθεση, να κλείσει το Καρακόνερο. Ένας χώρος που ο κόσμος πάει και κάνει τον περίπατο του. Για ποιόν λόγο έκλεισε; Τους υποχρέωσαν να το κλείσουν. Όμως υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να πάνε για περπάτημα ή και για γυμναστική. Και όμως τους το κλείσαμε. Στην εποχή που ζούμε ο αθλητισμός θα έπρεπε να είναι το όπλο μας. Η σημαία μας».
Αναφερόμενος στην επόμενη ημέρα στα τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα είπε τα εξής:
«Είναι αυτό που λέμε το …χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Δεν νομίζω ότι θα συνεχιστεί κάτι και σε εμάς με τη μορφή που ξέραμε σαν πρωτάθλημα. Εμείς ευχόμαστε, θέλουμε και πιέζει και η Ομοσπονδία να ανοίξουν οι προπονήσεις τουλάχιστον για να μην χαθεί όλη η χρονιά για τα παιδιά. Είναι ηλικίες που αυτό το κενό θα το βρουν μπροστά τους. Και ίσως θα μπορούσαμε να κάνουμε αγώνες σαν τουρνουά ίσως. Και μιλάμε για παιδιά που είναι πάνω στην ανάπτυξη τους, που κάθε χρόνο έχει μια εξέλιξη και φέτος είναι δεδομένο ότι θα μείνουν πάρα πολύ πίσω. Και αυτό δεν αφορά μόνο στο βόλεϊ αλλά σε όλα τα αθλήματα θα έλεγα. Βλέπω πολλά παιδιά στο σχολείο και συνειδητοποιώ ότι έχει αλλάξει και το σώμα τους και η ψυχολογία τους. Πολλά παιδιά δεν θα συνεχίσουν, είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Μιλάμε για μια γενιά που θα χαθεί».
Ο ίδιος πρόσθεσε και τα ακόλουθα:
«Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να γίνονται αγώνες αλλά οι προπονήσεις είναι λάθος που δεν γίνονται. Θα έπρεπε με συγκεκριμένο πρωτόκολλο να συνεχιστούν. Όπως γίνεται και σε μια τάξη, σε ένα σχολείο. Ειδικά σε ανοιχτούς χώρους οι προπονήσεις έπρεπε να μην κλείσουν. Βλέπω το στίβο και το τένις που έχουν προπονήσεις και πολύ καλά κάνουν. Το beach volley γιατί δεν προπονείται που επίσης είναι σε ανοιχτό χώρο; Είμαστε και εμείς στο Καλλιπάτειρα και είμαστε ανάμεσα στον στίβο και στο τένις. Αλλά το δικό μας γήπεδο είναι κλειστό. Γιατί;»
