Αρχική Τοπικό Δωδεκανήσου Α' Δωδεκανήσου “Όταν αποσυρθώ, δεν θα ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο!”

“Όταν αποσυρθώ, δεν θα ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο!”

0
Dodekanisos

Αποφασισμένος να παίξει ακόμα όσο μπορεί να είναι ανταγωνιστικός είναι ο Ρείσης Μαίλης. Μετά από μια μακρά διαδρομή στο ποδόσφαιρο που ξεκινάει σχεδόν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, έχοντας “πατήσει” πλέον τα 40 (γεννηθείς το 1980), είναι αποφασισμένος να βοηθήσει τη νέα του ομάδα, τον Aκουσίλαο Φανών, η οποία θα πάρει μέρος στο πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορίας Δωδεκανήσου. Ο ίδιος που αποτελούσε ένα από τα μεγάλα ταλέντα της περιοχής μας, πλέον κατασταλαγμένος όσο ποτέ άλλοτε βέβαια, πρωτοτυπεί κάνοντας μια δήλωση που προφανώς εμπεριέχει και κάποια πικρία, στην την οποία δεν ήθελε να αναφερθεί περισσότερο. Είναι αποφασισμένος να μην ασχοληθεί ξανά με το ποδόσφαιρο, όταν έρθει η ώρα και κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα μίνι – συνέντευξη που παραχώρησε στο news12…

-Πόσο σκέφτεσαι να παίζεις ακόμα;
“Θα συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο όσο ακόμα μπορώ να φανώ ανταγωνιστικός και υγιής! Έχω βάλει τον εαυτό μου στην διαδικασία, ότι κάποια στιγμή δηλαδή θα έρθει το τέλος και πραγματικά αυτό με στεναχωρεί γιατί αγαπώ πολύ το ποδόσφαιρο. Όμως το πλήρωμα του χρόνου δεν κάνει διακρίσεις”.

-Τι θα κάνεις όταν κρεμάσεις τα παπούτσια σου; Θα ήθελες να ασχοληθείς με την προπονητική;
“Όταν σταματήσω το ποδόσφαιρο ελπίζω να μπορώ να συντηρώ την οικογένεια μου, ώστε να μην τους λείψει τίποτα! Με την προπονητική δεν θα ασχοληθώ. Γενικότερα δεν θα ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο για δικούς μου λόγους”.

-Τι γεύση σου αφήνει το τοπικό ποδόσφαιρο όλο αυτά τα χρόνια που ασχολείσαι;
“Έχω αγωνιστεί σε επαγγελματικό και ερασιτεχνικό επίπεδο με ομάδες της Ρόδου. Εκτός ότι υστερούμε σε εγκαταστάσεις και σε θέματα υποδομών, έχουμε προβλήματα και σε θέματα νοοτροπίας παραγόντων αλλά και ποδοσφαιριστών! Ο Δωδεκανήσιος ποδοσφαιριστής έχει ταλέντο αλλά δεν έχει όρεξη και ποδοσφαιρική νοοτροπία. Μπορεί να υπάρχει το ταλέντο αλλά χωρίς δουλειά και προπόνηση θα μείνει στάσιμος και θα νιώθει αδικημένος. Στο ποδόσφαιρο ότι δίνεις παίρνεις. Υπάρχουν και εξαιρέσεις βέβαια και η κακή στιγμή λόγω τραυματισμών ή το λάθος timing”.

-Ποια είναι η πιο ευχάριστη και η πιο δυσάρεστη στιγμή της μέχρι τώρα καριέρας σου;
“Οι ευχάριστες στιγμές είναι συνολικά τρεις. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια περισσότερο.
Η πρώτη είναι το 1997 όταν μια παρέα από την Δωδεκάνησο κατάφερε να πάρει τη 2η θέση σε όλη την Ελλάδα. Αναφέρομαι στη Μικτή Δωδεκανήσου. Για να τερματίσεις στη 2η θέση σημαίνει ότι υπήρχε ταλέντο σε αυτήν την ομάδα. Δυστυχώς όμως, χάθηκε αυτήν η γενιά και πέρασε ανεκμετάλλευτη. Αυτήν την ομάδα υποστηρίζω! Η δεύτερη στιγμή είναι όταν κατάφερα να κάνω το βήμα παραπάνω και να φύγω από τον Φοίβο την ομάδα του χωριού μου, την ομάδα που με ανέδειξε και να πάω στον Πανηλειακό που τότε αγωνίζονταν στην Α Εθνική. Η τρίτη είναι η στιγμή που μπόρεσα να φορέσω το εθνόσημο έστω και με την ομάδα των Νέων”.

-Τι θα έλεγες στα μικρά παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο;
“Στα μικρά παιδιά θα έλεγα αυτά που εγώ σκέφτομαι τώρα μετά από τόσα χρόνια στο ποδόσφαιρο. Αγαπήστε το ποδόσφαιρο, αποκτήστε ποδοσφαιρική νοοτροπία. Μπορεί ο Θεός σε κάποια παιδιά να χάρισε ποδοσφαιρικό ταλέντο αλλά αν δεν το δουλέψουν, αν δεν το εξελίξουν, θα μείνουν ταλέντα και κάποιοι που δεν έχουν γεννηθεί με το ποδοσφαιρικό ταλέντο μέσα από την σκληρή δουλειά θα πετύχουν τους στόχους τους. Τα ποδοσφαιρικά χρονιά είναι λίγα. Είσαι 15 και μια μέρα ξυπνάς και είσαι 30+. Γι’ αυτό να εξαντλήσουν όλες τις δυνατότητες τους κ έχει ο Θεός. Και μια φράση για τέλος που έλεγε ο Ντάνιελ Μπατίστα, NO PAIN NO GAME!”.

Με τη φανέλα της ΑΕ Κατταβιάς πριν από μερικά χρόνια

 

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments