Του Χρήστου Γρουίτση
Την παραίτηση του στη διάθεση των μεγαλομετόχων του Διαγόρα, έθεσε χθες ο πρόεδρος της ΠΑΕ, κ. Δημήτρης Λερογιάννης, η οποία δεν έγινε δεκτή, όπως δήλωσε σχετικά ο κ. Κώστας Χρυσοχοΐδης, κατά τη διάρκεια της σημερινής συνέντευξης τύπου που έδωσε στα γραφεία της ομάδας. Η επιστολή του κ. Λερογιάννη σχετικά με την παραίτηση του, η οποία κοινοποιήθηκε στα Μ.Μ.Ε αναφέρει τα εξής:
«Αγαπητοί φίλοι του Διαγόρα,
Όταν το περασμένο καλοκαίρι ξεκινούσε η τρέχουσα αγωνιστική περίοδος, όλοι γνωρίζαμε ότι για την αγαπημένη μας ομάδα τίποτα δεν ήταν όπως παλιά. Ξεκινούσαμε εν μέσω θαλασσοταραχής με περιορισμένα καύσιμα, με μόνο όπλο την ελπίδα. Σε αυτό το ταξίδι είχα την τύχη να συμμετέχω ως πλήρωμα, ενώ επιβάτες ήταν όλοι οι αγνοί φίλοι του Διαγόρα.
Τον Οκτώβριο και ενώ το καράβι κλυδωνιζόταν έντονα και κινδύνευε να βυθιστεί, ορισμένοι από τους επιβαίνοντες (από πλήρωμα, προπονητή, παίκτες) το εγκατέλειψαν και για τους δικούς τους σεβαστούς λόγους αναζήτησαν άλλα, πιο ήρεμα νερά.
Οι περιστάσεις τότε επέβαλλαν όπως το ταξίδι του Διαγόρα μέσα στο χρόνο συνεχιστεί απρόσκοπτα και γι’ αυτό αποφασίσαμε ο καθένας απ’ όποια θέση και αν κατείχε ή ανέλαβε λόγω των περιστάσεων, να βοηθήσει με όλες τους τις δυνάμεις, ώστε το ταξίδι να συνεχιστεί.
Παρά τα αγωνιστικά θαύματα της ομάδας (που οφείλονταν) αποκλειστικά στους προπονητές, παίκτες και φιλάθλους) έκρυβαν πολλά από τα τεράστια προβλήματα μας, ποτέ μας ορισμένοι από το πλήρωμα δεν κρύψαμε ότι το καράβι αγκομαχούσε και ήταν ζήτημα χρόνου να μείνει εν μέσω της διαδρομής.
Για να το αποφύγουμε αποφασίσαμε να το ελαφρύνουμε από το περιττό φορτίο. Απομακρύνθηκαν παίκτες με μεγάλα συμβόλαια, στραφήκαμε σε νέα παιδιά από τον τόπο μας. Δεν κάναμε ούτε μια μεταγραφή, μήπως και κατορθώσουμε να το οδηγήσουμε μέχρι το λιμάνι του Ιουνίου που λήγει η αγωνιστική περίοδος.
Παρά τις φιλότιμες ενέργειες μας προς κάθε κατεύθυνση, βοήθεια δεν ήρθε από πουθενά (πλην ελαχίστων γνωστών περιπτώσεων και των αγνών φιλάθλων) και οι πόρτες παρέμειναν ερμητικά κλειστές.
Φτάσαμε σήμερα στη Μεγάλη Εβδομάδα του Διαγόρα, στην εβδομάδα των παθών. Ελπίζω να μην έρθουν μόνο η Σταύρωση του και ο ενταφιασμός, αλλά η Ανάσταση που όλοι επιζητούμε.
Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, δεν είναι ώρα μόνο για κριτική και για κραυγές τύπου «Σταύρωσον αυτούς», είναι ώρα για σύμπνοια, αυτοκριτική και ανάληψη ευθυνών και πάνω από όλα είναι ώρα για πράξεις.
Αρχίζοντας λοιπόν πρώτος τις πράξεις, θέτω την παραίτηση μου στη διάθεση των μεγαλομετόχων της ομάδας, όχι για να αποποιηθώ τις ευθύνες μου, τις οποίες κατά το μέρος που μου αναλογούν αναλαμβάνω προσωπικά, αλλά για να αφυπνίσω Διαγορίτικες συνειδήσεις, ώστε να «ξυπνήσουν» από το «λήθαργο» και να έρθουν κοντά στην ομάδα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους αυτό το διάστημα «κοινωνήσαμε» με τα προβλήματα της ομάδας (Προπονητές, παίκτες, φιλάθλους, παράγοντες).
Υ.Γ. Το ταξίδι με το καράβι του Διαγόρα όλο αυτό το διάστημα και παρά το τεράστια προβλήματα ήταν φανταστικό. Υπόσχομαι πως και στα ταξίδια που ακολουθούν θα είναι εκεί, είτε ως πλήρωμα, είτε ως επιβάτης.»
