«Η εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα» (John Dalberg-Acton, 1st Baron Acton- Άγγλος ιστορικός 1834-1902)
«Η ανθρώπινη ελευθερία κινδυνεύει από μια διαβολική συμμαχία μεταξύ της κρατικής εξουσίας και της θεσμικής ιατρικής». (ThomasSzasz- Αμερικανός ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και συγγραφέας, γνωστός για τις επικριτικές απόψεις του ενάντια στις πρακτικές και θεωρητικές κατασκευές της ακαδημαϊκής-θεσμικής ψυχιατρικής, την οποία αποκαλούσε συχνά “ψευδοεπιστήμη”)
Ανίατη και ανεξέλεγκτη η διαφθορά απλώνεται σαν καρκίνωμα σε κάθε κοινωνία και σε κάθε επίπεδο της εξουσίας. Με βάση τα επίσημα στοιχεία της Διεθνούς Διαφάνειας το φαινόμενο της διαφθοράς είναι παγκόσμιο και σε πολλές χώρες επιδεινούμενο. Στις 180 χώρες που εξετάζει η διεθνής οργάνωση η πρόοδος στο πεδίο καταπολέμησης της διαφθοράς είναι ελάχιστη ή ανύπαρκτη.
Ακόμα και στα πλέον προηγμένα κράτη (ΗΠΑ, Γερμανία, Καναδάς κ.α.) η διαφθορά αποτελεί φαινόμενο συστημικό και άλυτο. Δωροδοκίες (μίζες, λαδόσημο, φακελόσημο) κατάχρηση δημοσίου χρήματος, ευνοιοκρατία, μερική ή ολική απουσία δικαστικής ανεξαρτησίας, αυθαίρετη απονομή δικαιοσύνης με στρεψοδικίες και αυθαίρετες αποφάσεις, διαπλοκή δικαστικών λειτουργών με πολιτικούς και δικηγόρους, διείσδυση λόμπι σε κάθε τομέα της δημόσιας διοίκησης, διαπλοκή οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, σχέσεις οργανωμένου εγκλήματος με πολιτικούς – ένα εκρηκτικό μείγμα διαφθοράς, ανηθικότητας και απληστίας που ροκανίζει τα θεμέλια της κοινωνικής σταθερότητας και εμποδίζει την επίτευξη κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης.
Στο πολιτικό πεδίο στις περισσότερες χώρες του κόσμου το κομματικό και πολιτικό σύστημα είναι διαβρωμένο και διεφθαρμένο.
Τα κόμματα εξουσίας εκτελούν άνομες εντολές. Τα μικρότερα κόμματα παίζουν και αυτά τον ρόλο τους. Ακόμα και τα λεγόμενα ριζοσπαστικά κινήματα χρησιμεύουν για εκτόνωση της λαϊκής οργής ώστε οι αντιδράσεις να είναι πάντα ελεγχόμενες και να μην απειλείται το Σύστημα. Άνθρωποι του Συστήματος κατέχουν τις καίριες θέσεις σε κάθε επίπεδο λήψης αποφάσεων – ανδρείκελα των μεγάλων αφεντικών και της νέας απάνθρωπης τάξης. Όλες οι αποφάσεις για την μοίρα ανθρώπων και λαών λαμβάνονται στο σκοτεινό παρασκήνιο, σε στοές και λέσχες.
Στο προσκήνιο και στις αίθουσες των κοινοβουλίων όλα είναι μια διαρκής, τυπική θεατρική παράσταση. Το καθεστώς εξαγοράς συνειδήσεων κυριαρχεί. Το χρήμα ρέει. Οι εκβιασμοί και τα σκάνδαλα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Με το κατάλληλο τίμημα όλοι μπορούν να υποκύψουν. Κανένας έντιμος άνθρωπος δεν μπορεί να παραμείνει ακέραιος εντός του συστήματος. Και καμιά απάτη, ακόμα και η πιο εξωφρενική, δεν είναι αδύνατη.
Στις τάξεις του ιατρικού κόσμου το φαινόμενο της διαφθοράς είναι κυρίαρχο (υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά ο κανόνας είναι συντριπτικός).
Η κατάσταση είναι γνωστή: εδώ και δεκαετίες η κυριαρχία της Παστερικής – χημικής – φαρμακευτικής ιατρικής έχει μετατρέψει την υγεία στην πιο επικερδή εμπορική δραστηριότητα και τους γιατρούς σε πωλητές φαρμάκων και κάθε λογής θεραπειών σε πολλές περιπτώσεις άχρηστων, αναποτελεσματικών αλλά και επικίνδυνων. Απάτη παραπληροφόρηση, διαστρέβλωση, έγκλημα: η μόλυνση κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα της ιατρικής.
Νοσοκομεία, εργαστήρια, εκπαιδευτικά ιδρύματα, ιατρικά περιοδικά, ρυθμιστικές αρχές, εθνικοί και διεθνείς οργανισμοί, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: παντού υπάρχουν εστίες μόλυνσης. Είναι τόσο μεγάλο το εύρος της διαφθοράς στον ιατρικό κόσμο και τόσο διάχυτη η εξαγορά συνειδήσεων που πολλοί ερευνητές χαρακτηρίζουν την σύγχρονη «καθεστωτική» ιατρική ως την μεγαλύτερη πηγή αρρώστιας και θανάτου και τον ιό της διαφθοράς ως τον πιο επικίνδυνο ιό που κυκλοφορεί στον πλανήτη.
(Για το φαινόμενο της διαφθοράς και ειδικά για την διαφθορά στο πεδίο της ιατρικής και των φαρμάκων υπάρχει πολύ μεγάλη και αξιόπιστη δικτυογραφία – άρθρα, μελέτες και έρευνες)
Ο Γιώργος Ταρασλιάς γεννήθηκε στη Ρόδο τον Μάιο του 1969. Πέρασε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια στα Κοσκινού. Στα δεκαοκτώ του έφυγε για σπουδές στην Αθήνα – οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ. Ξαναγύρισε στο νησί το 1998 και από τότε μένει στην πόλη της Ρόδου. Είναι παντρεμένος και έχει ένα γιο. Τα βιβλία έγιναν καταφύγιο από νωρίς στη ζωή του. Σε δύσκολες εποχές είχε την τύχη να γνωρίσει και να εξοικειωθεί με το έργο σπουδαίων λογοτεχνών: Αλμπέρ Καμύ, Νίκο Καρούζο, Ντοστογιέφσκι, Εμίλ Σιοράν, Κωστή Παπαγιώργη, Τσαρλς Μπουκόφσκι, Κάφκα, Έρμαν Έσσε, Χένρυ Μίλερ, Καζαντζάκη, Χουάν Κάρλος Ονέτι, Ερνέστο Σάμπατο, Κορνήλιο Καστοριάδη, Κλεάνθη Γρίβα. Άρχισε να γράφει από τα δεκαπέντε του. Αρκετά χρόνια αργότερα συνειδητοποίησε την θεραπευτική δύναμη της γραφής. Συνεχίζει να γράφει κυρίως για λόγους αυτοθεραπείας. Θεωρεί την λογοτεχνία ως μια απόπειρα εξήγησης της ανθρώπινης ύπαρξης και ως μία μέθοδο προσωπικής σωτηρίας. Έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε συλλογικούς τόμους και την ατομική συλλογή διηγημάτων «Βραδινές Υποσχέσεις και άλλες ιστορίες» – Εκδόσεις Βερέττα, 2019. Χαρακτηρίζει το πρόσφατο δημοσιευμένο έργο του «Μανιφέστο αγωνίας» ως «έργο εκτάκτου ανάγκης».
