Έχετε αναρωτηθεί ,γιατί η Δωδεκάνησος έχει επίσημα μόνο τέσσερεις (4), ποδοσφαιρικές γυναικείες ομάδες, Κάλυμνο, Κω και δυο (2) σε Ρόδο ;
Ένα ερώτημα που σαν αθλητικό παράγοντα με είχε απασχολήσει στο παρελθόν . Γιατί μόνο τέσσερεις (4) γυναικείες ομάδες σε ολόκληρη την Δωδεκάνησο και όχι περισσότερες;
Διαπίστωσα ότι ένας βασικός λόγος, είναι ότι η σωματική επαφή (απλή η βίαιη) δεν αρέσει στις γυναίκες, ειδικά όταν το άγγιγμα γίνεται από γυναίκες !!!
Μάλιστα οι γυναίκες επιτρέπουν το άγγιγμα, σε περισσότερα μέρη του σώματος τους, σε άνδρες παρά στις γυναίκες.
Επιτρέπουν δε, το άγγιγμα από φίλες τους περισσότερο στα χέρια, λιγότερο στο κεφάλι και οπουδήποτε αλλού ελάχιστα και κατά ανάγκη.
Ειδικά για τα σημεία του σώματος τους για τα οποία ντρέπονται υπερβολικά ,που νομίζουν ότι μειονεκτούν (π.χ στήθος ,οπίσθια), δεν επιτρέπουν ούτε στους άνδρες τους.
Ακόμα και από τον γιατρό του αγώνα , οι αθλήτριες δεν θέλουν, πολλές-πολλές επαφές, αν και τραυματισμένες.
Γι αυτό και οι μυγιάγγιχτες δεν παίζουν ομαδικά αθλήματα επαφής (π.χ ποδόσφαιρο, μπάσκετ). Πολλές μάλιστα ικανές αθλήτριες προτιμούν το βόλεϊ. Και σ αυτό συχνά οι συναθλήτριες, αγκαλιάζονται κατά την διάρκεια του αγώνα, αλλά οι ψυχολόγοι λένε ότι αυτό, πρέπει να γίνεται. Γιατί η αγκαλιά βοηθά ψυχολογικά την αθλήτρια.
Μάλιστα τονίζουν, οι ψυχολόγοι, ότι πολλά άτομα θα είχαν λιγότερα προσωπικά και κοινωνικά προβλήματα, αν θα τα αγκάλιαζαν στην παιδική ηλικία οι γονείς τους.
Τάσος Βογιατζόγλου
πρόεδρος ΔΑΝΣ Δωριεύς
