Η απόφαση του ιατρού Βαγγέλη Κουρούκλη να ζητήσει την διαγραφή του από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών μοιάζει με ριπή φωτός στο πυκνό σκοτάδι της εποχής μας – μια εποχή γενικευμένης ηθικής κατάπτωσης και βαθιάς παρακμής σε πολιτικό, νομικό, ιατρικό, επιστημονικό, θρησκευτικό και κοινωνικό επίπεδο.
Ιατρική τυραννία, εξουσιαστική βαρβαρότητα, μαζική φτωχοποίηση, εγκλήματα, αυτοκτονίες, σκάνδαλα, διαφθορά, διαπλοκή, ατιμίες, απρέπειες, προδοσίες – είναι τόσο πυκνή σε αρνητικά θέματα η ειδησεογραφία που νομίζει κανείς ότι η κυριαρχία του κακού είναι απόλυτη και ότι τίποτα καλό δεν συμβαίνει στο κόσμο.
Και, όμως, υπάρχουν ειδήσεις με θετικό περιεχόμενο, γεγονότα που σπάνε την μαυρίλα που μας περιτριγυρίζει και πρόσωπα που μας κάνουν να ξαναβρούμε την ελπίδα και την πίστη μας στον Άνθρωπο – στην καλή, έντιμη, φωτεινή και ηρωική πλευρά του.
Ένα τέτοιο πρόσωπο είναι ο ιατρός Βαγγέλης Κουρούκλης. Διαβάζοντας την είδηση για την απόφασή του να ζητήσει την διαγραφή του από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών είπα μέσα μου «τίποτα δεν χάθηκε ακόμα». Η απόφαση του κυρίου Κουρούκλη εκφράζει εκείνη την ασυνήθιστη αρετή που έχουν ορισμένοι άνθρωποι να αντιστέκονται σε οτιδήποτε ακυρώνει την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους ακόμα και με τίμημα που πολλές φορές είναι σκληρό και δυσβάσταχτο.
(Παραθέτω αυτούσια την δήλωση και το αίτημα διαγραφής του και στο τέλος του κειμένου ένα σύντομο βιογραφικό του).
«Αγαπητοί συνάδελφοι
Σας παρακαλώ να με διαγράψετε από τον Ιατρικό σύλλογο Αθηνών.
Τα διαδραματιζόμενα γεγονότα γύρω από την ασθένεια του Covid-19 με οδήγησαν στην απόφασή μου αυτή, καθώς δεν με εκφράζουν όλα αυτά που γίνονται στον ιατρικό κόσμο ούτε και η στάση και οι θέσεις του συλλόγου και δεν θέλω πλέον να εργάζομαι ως γιατρός.
Η σιωπηλή τραγωδία και η κατάργηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με την ανοχή του επιστημονικού κόσμου που καθοδηγείται από την πολιτική με βρίσκει εντελώς αντίθετο.
Είμαι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης των απόψεων που εσείς φιμώνετε και δεν δέχομαι τον διωγμό την συναδέλφων που εσείς κάνετε. Σύμφωνα με τον Κώδικα της Νυρεμβέργης που περιλαμβάνει ένα σύνολο αρχών και κανόνων ηθικής ιατρικής δεοντολογίας αναγνωρίζεται ρητά ως πρώτος κανόνας ότι «η εθελοντική ενημερωμένη συναίνεση του ανθρώπινου υποκειμένου είναι απολύτως ουσιώδης», που έχει γίνει σήμερα παγκοσμίως αποδεκτός και έχει ενσωματωθεί και στο άρθρο 7 του Διεθνούς Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και έχει κυρωθεί από την Ελληνική Πολιτεία με τον νόμο 2462/1997, σύμφωνα με την διαδικασία του άρθρου 28 παρ. 1 του Συντάγματος και έχει αποκτήσει υπερνομοθετική ισχύ.
Είμαι υπέρ της άσκησης του Ιατρικού λειτουργήματος και του όρκου του Ιπποκράτη που εσείς καταπατήσατε και δεν συμφωνώ με τους διωγμούς των ιατρών που έχετε επιβάλλει και της τρομοκρατίας που ασκείται στους συναδέλφους και στην κοινωνία.
Είμαι υπέρ της ελεύθερης επιλογής του ατόμου και όχι της φασιστικής υποχρεωτικότητας των ιατρικών πράξεων με τις οποίες εσείς συνταχθήκατε. Για να διενεργηθεί ιατρική πράξη οιουδήποτε είδους (διαγνωστική, προληπτική ή θεραπευτική), το ενδιαφερόμενο πρόσωπο θα πρέπει να είναι ελεύθερο να συναινέσει στην επίμαχη ιατρική πράξη ή αντιθέτως να την αρνηθεί, εφόσον προηγηθεί η απαραίτητη ενημέρωσή του. Πρόκειται για την θεμελιώδη αρχή του Διεθνούς Δικαίου και της Ιατρικής Δεοντολογίας «ενημερωμένη συναίνεση του ασθενούς» (informedconsent)
Είμαι υπέρ της διαφάνειας και της ηθικής δεοντολογίας και δεν συμφωνώ με την απόκρυψη των δεδομένων με τα ψεύδη που δημοσιεύονται από τους ειδικούς, καθώς και της μη εφαρμογής της κίτρινης κάρτας.
Είμαι υπέρ της δημόσιας υγείας και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και δεν συμφωνώ με την καταρράκωσή της που αδιαμαρτύρητα γίνεται σήμερα.
Είμαι υπέρ της επιστήμης και δεν θέλω αυτή να εξυπηρετεί τα όποια συμφέροντα πολιτικά-οικονομικά και άλλα. Η ιατρική επιστήμη έχει μετατραπεί από επιστήμη βασισμένη σε αποδείξεις (evidence-basedmedicine) σε επιστήμη βασισμένη στο χρήμα (money-basedmedicine)
Θέλω να είμαστε υπόδειγμα για τα παιδιά μας και όχι να ντρεπόμαστε που είμαστε γιατροί.
Διαγράψτε με σας παρακαλώ.
Θέλω να μείνω ΑΝΘΡΩΠΟΣ…»
Με εκτίμηση
Β. Κουρούκλης
ΑΜ 046539
(Σύντομο βιογραφικό. Ο Βαγγέλης Κουρούκλης γεννήθηκε στην Αθήνα και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Κεφαλονιά, τον τόπο καταγωγής του. Σπούδασε Ιατρική στη Βουλγαρία, έλαβε ειδικότητα Παθολογικής – Ανατομικής και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στην Ιριδολογία στη Μόσχα. Έχει εργαστεί στα Νοσοκομεία Άγιος Σάββας, Πανεπιστημιακό Ιωαννίνων, Σωτηρία, Απολλώνιο Ηρακλείου Κρήτης, και ως ιδιώτης τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την έρευνα στον τομέα της Ιριδολογίας. Έχει συγγράψει βιβλία για την Ιριδολογία και έχει κάνει μεταφράσεις).

Ο Γιώργος Ταρασλιάς γεννήθηκε στη Ρόδο τον Μάιο του 1969. Πέρασε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια στα Κοσκινού. Στα δεκαοκτώ του έφυγε για σπουδές στην Αθήνα – οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ. Ξαναγύρισε στο νησί το 1998 και από τότε μένει στην πόλη της Ρόδου. Είναι παντρεμένος και έχει ένα γιο. Τα βιβλία έγιναν καταφύγιο από νωρίς στη ζωή του. Σε δύσκολες εποχές είχε την τύχη να γνωρίσει και να εξοικειωθεί με το έργο σπουδαίων λογοτεχνών: Αλμπέρ Καμύ, Νίκο Καρούζο, Ντοστογιέφσκι, Εμίλ Σιοράν, Κωστή Παπαγιώργη, Τσαρλς Μπουκόφσκι, Κάφκα, Έρμαν Έσσε, Χένρυ Μίλερ, Καζαντζάκη, Χουάν Κάρλος Ονέτι, Ερνέστο Σάμπατο, Κορνήλιο Καστοριάδη, Κλεάνθη Γρίβα. Άρχισε να γράφει από τα δεκαπέντε του. Αρκετά χρόνια αργότερα συνειδητοποίησε την θεραπευτική δύναμη της γραφής. Συνεχίζει να γράφει κυρίως για λόγους αυτοθεραπείας. Θεωρεί την λογοτεχνία ως μια απόπειρα εξήγησης της ανθρώπινης ύπαρξης και ως μία μέθοδο προσωπικής σωτηρίας. Έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε συλλογικούς τόμους και την ατομική συλλογή διηγημάτων «Βραδινές Υποσχέσεις και άλλες ιστορίες» – Εκδόσεις Βερέττα, 2019. Χαρακτηρίζει το πρόσφατο δημοσιευμένο έργο του «Μανιφέστο αγωνίας» ως «έργο εκτάκτου ανάγκης».