Στη μνήμη του Γιάννη Κοσκινιάτη αφιέρωσε τη νίκη της Αναγέννησης ο προπονητής της ομάδας Νίκος Μαντικός, μιλώντας αποκλειστικά στο news12.gr. Ο τεχνικός των νικητών παράλληλα, αναφέρθηκε στη διαιτησία του κ. Φραγκίνη, χαρακτηρίζοντάς την αρνητικό σημείο του αγώνα. Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
«Όλη την εβδομάδα που προηγήθηκε του τελικού προετοιμαστήκαμε πολύ καλά. Θεωρώ ότι έπαιξαν οι δύο καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος, έχουν στο ρόστερ του πολλού ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Έγινε ένα πολύ καλό παιχνίδι που «αποζημίωσε» τους φιλάθλους που παρακολούθησαν το παιχνίδι. Οι παίκτες μου είχαν διάθεση, είχαν πειθαρχία και κατάφεραν να φτάσουν στη νίκη. Μοναδικό αρνητικό του παιχνιδιού ήταν ο διαιτητής της αναμέτρησης, όμως παρά τις αποβολές οι παίκτες μου δεν το έβαλαν κάτω, πείσμωσαν και τα κατάφεραν. Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους παίκτες μου που είναι οι αληθινοί πρωταγωνιστές. Επίσης η νίκη είναι αφιερωμένη στον πρόεδρο του συλλόγου Μιχάλη Χατζηνικήτα και τους συνεργάτες του, ενώ προσωπικά αφιερώνω τη σημερινή κατάκτηση του Κυπέλλου σε ένα πρώην ποδοσφαιριστή και πολύ καλό φίλο που δυστυχώς δεν είναι τώρα κοντά μας και μας βλέπει από κει ψηλά, το Γιάννη Κοσκινιάτη»!
«Όλη την εβδομάδα που προηγήθηκε του τελικού προετοιμαστήκαμε πολύ καλά. Θεωρώ ότι έπαιξαν οι δύο καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος, έχουν στο ρόστερ του πολλού ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Έγινε ένα πολύ καλό παιχνίδι που «αποζημίωσε» τους φιλάθλους που παρακολούθησαν το παιχνίδι. Οι παίκτες μου είχαν διάθεση, είχαν πειθαρχία και κατάφεραν να φτάσουν στη νίκη. Μοναδικό αρνητικό του παιχνιδιού ήταν ο διαιτητής της αναμέτρησης, όμως παρά τις αποβολές οι παίκτες μου δεν το έβαλαν κάτω, πείσμωσαν και τα κατάφεραν. Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους παίκτες μου που είναι οι αληθινοί πρωταγωνιστές. Επίσης η νίκη είναι αφιερωμένη στον πρόεδρο του συλλόγου Μιχάλη Χατζηνικήτα και τους συνεργάτες του, ενώ προσωπικά αφιερώνω τη σημερινή κατάκτηση του Κυπέλλου σε ένα πρώην ποδοσφαιριστή και πολύ καλό φίλο που δυστυχώς δεν είναι τώρα κοντά μας και μας βλέπει από κει ψηλά, το Γιάννη Κοσκινιάτη»!
