” Η Ρόδος είναι μικρή ποδοσφαιρική απομόνωση”

Aπογοητευμένοι είναι οι μικροί μας αθλητές από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα στο νησί το τελευταίο διάστημα . Μπορεί το νεαρό της ηλικίας τους να μη τους βοηθάει να καταλάβουν με κάθε λεπτομέρεια το τι ακριβώς συμβαίνει, παρόλα αυτά την ουσία την εκλαμβάνουν μια χαρά. Το news12. gr έγινε δέκτης όλης αυτής της κατακραυγής που δέχονται οι δύο μεγάλες ομάδες του νησιού μας, Ρόδος και Διαγόρας όπως επίσης είναι δέκτης απογοήτευσης, προβληματισμού,πικρίας και αβεβαιότητας που ταλανίζει τους νεαρούς ποδοσφαιριστές. Το μέλλον που τους φτιάξαμε είναι αβέβαιο και πιο αβέβαιο αυτό που θα τους παραδώσουμε…Το όνειρο τους να αγωνιστούν για το νησί τους στις μεγάλες κατηγορίες σιγά σιγά απομακρύνεται… Όλα πλέον γίνονται πιο δύσκολα και αντί να προοδεύουμε πηγαίνουμε όλο και πιο πίσω …Μέχρι που θα φτάσει όλη αυτή η κατρακύλα και ποιούς θα παρασύρει μαζί της άγνωστο…Υπάρχει φυσικά και το θετικό της υπόθεσης που λέει πως αν πιάσουμε πάτο θα επανέλθουμε πιο ώριμοι και καθαροί από ποτέ. Το σίγουρο πάντως είναι πως τίποτα δεν λειτουργεί σωστά και αυτό έχει περάσει στο υποσυνείδητο των νεαρών αθλητών …Το news12.gr  είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με ένα ακόμη ταλαντούχο ποδοσφαιριστή τον Μιχάλη Μαλλιάκα που δηλώνει απογοητευμένος και πεπεισμένος ότι δεν προχωράνε αυτοί που αξίζουν αλλά εκείνοι που είναι δικτυωμένοι μέσα σε κλίκες . Διαβάστε τί είχε να μας πει ο μικρός Μιχάλης όπως αυτός βλέπει και αντιλαμβάνεται τα πράγματα μέσα από τα δικά του αθώα παιδικά μάτια.

Μιχάλη από το λίγο που μιλήσαμε ποδοσφαιρικά , κατάλαβα ότι είσαι πολύ προβληματισμένος, πικραμένος και κατά κάποιο τρόπο αγανακτισμένος, που οφείλεται αυτό;
– Εγω έφυγα από τη Ρόδο και ήρθα στην συπρωτεύουσα για να δοκιμαστώ σε ομάδα μεγαλύτερης κατηγορίας και αυτό γιατί διαπίστωσα ότι το νησί δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα ποδοσφαιρικά. Στη Ρόδο όπως έζησα εγώ το ποδόσφαιρο μέχρι τώρα, δεν έχει μέλλον, ούτε εγκαταστάσεις ούτε καν ανθρώπους να ενδιαφερθούν πραγματικά. Βέβαια υπάρχουν κάποιοι που τρέφουν αγάπη για το άθλημα αλλά  αυτοί είναι πολύ λίγοι και απλοί άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερες δυνάμεις και ως γνωστόν “ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη” όπως λέει και μια σοφή παροιμία. Η Ρόδος είναι μια μικρή απομόνωση που χάνονται ταλέντα στο σκοτάδι της. Μπροστά πάει όποιος έχει μπει σε κλίκες ή έχει ανθρώπους στην επιφάνεια και όχι αυτός που αξίζει πραγματικά.

Είναι πολλά αυτά που λες και ίσως σκληρά για κάποιους…το να βγαίνουν δε από το στόμα ενός παιδιού της ηλικία της δικιάς σου σίγουρα από τη μία είναι αξιοπερίεργο και αξιοθαύμαστο αλλά από την άλλη προβληματίζει…
– Είναι η δική μου πραγματικότητα…

Πλέον εσύ έχεις ξεφύγει από τα δεδομένα του νησιού, ποια είναι τα όνειρα σου;
– Θέλω να γίνω ποδοσφαιριστής , ξέρω θέλει δουλειά και προσπάθεια ,αλλά τα όνειρα σου τα κυνηγάς  δεν τα αφήνεις να χαθούν έτσι…Παράλληλα βέβαια θέλω να σπουδάσω , θέλω να γίνω γυμναστής γιατί μου αρέσει πολύ ο αθλητισμός πάσης φύσεως.

Γυμναστής θες να γίνεις επειδή πιστεύεις ότι θα σε φέρει πιο κοντά στο όνειρο σου ή επειδή θεωρείς ότι η μόρφωση είναι εξίσου σημαντική;
– “Νους υγιής αν σώματι υγιεί” είναι από τα πρώτα πράγματα που μου δίδαξαν οι γονείς μου…Το ποδόσφαιρο εξάλλου είναι εφήμερο και αβέβαιο… σήμερα είσαι εδώ , αύριο τραυματίζεσαι και δεν είσαι πουθενά. Οπότε η μόρφωση είναι απαραίτητη όχι μόνο για να επιβιώσεις , αλλά σου δίνει και τα εφόδια που χρειάζεσαι για να κατανοείς τις καταστάσεις και να κάνεις σωστές επιλογές…σου ακονίζει το μυαλό με λίγα λόγια.

Πριν είπες ότι αγαπάς τον αθλητισμό γενικά , γιατί όμως διάλεξες το ποδόσφαιρο;
– Το ποδόσφαιρο το αγαπώ, μας γαλουχίσαν από μικρούς με το άθλημα…μας μύησαν και μας έγινε πέρα από απλή συνήθεια, ΑΓΑΠΗ!!!

Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί να φύγει εκτός Ρόδου μακριά από τους γονείς τους;
–Σίγουρα δύσκολο αλλά προτιμότερο από το να μείνει εδώ και να χαθεί…Εξάλλου εγώ είμαι από τους τυχερούς γιατί ο μπαμπάς μου θα έρθει μαζί για επαγγελαμτικούς λόγους.

Πιστεύεις ότι οφείλεις ένα ευχαριστώ σε κάποιους ανθρώπους που σε βοήθησαν;
– Ναι, σίγουρα οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Βιτζηλαίος και τον κ. Παπαντωνίου που με βοήθησαν στα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα.

Σοφια Κασιώτη