Ακούμε τις μελωδικές φωνές τους τις ζεστές καλοκαιρινές ημέρες αλλά δεν ξέρουμε τίποτα για αυτά τα υπέροχα πλάσματα που λέγονται τζιτζίκια.
Ο μύθος τα παρουσιάζει σαν τεμπέλικα που μόνη τους έννοια είναι το τραγούδι, την ώρα που άλλα όπως τα μυρμήγκια δουλεύουν ακατάπαυστα προκειμένου να εξασφαλίσουν την τροφή τους.
Σ’ αυτό το πανέμορφο και πολύ συγκινητικό βίντεο -διάρκειας μόλις 7 λεπτών-μαθαίνεις τον κύκλο ζωής του ταπεινού και γνώριμου τζιτζικιού, που τραγουδάει έξω απ’ τα παράθυρά μας.
Πιθανότατα δεν ήξερες ότι το τζιτζίκι, με μια πρώιμη μορφή, ζει σαν ταπεινό σκουλήκι κάτω από το έδαφος για δεκαεπτά χρόνια. Ή πως, από τη στιγμή που βγαίνει στην επιφάνεια, και σκαρφαλώνει στα δέντρα, και βγάζει φτερά κι αρχίζει να τραγουδά, έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση. Λίγες εβδομάδες αργότερα, πεθαίνει.
Το τζιτζίκι τραγουδάει για να προσελκύσει το θηλυκό. Αυτός είναι ο ένας λόγος, ο επιστημονικός. Ο δεύτερος λόγος, ο μεταφυσικός, είναι ότι δεν ζει παραπάνω από 6 εβδομάδες! Για φανταστείτε: μένει θαμμένο μέσα στη γη 17 χρόνια και όταν βγαίνει στην επιφάνεια, ζει μόνο ενάμιση μήνα!Το ρίχνει λοιπόν στο τραγούδι για όση ζωή του απομένει.
Αφού βγεί από το έδαφος και σκαρφαλώσει στα δέντρα, σε λίγο μετατρέπεται σε ένα ιπτάμενο έντομο με σκληρά φτερά αν και δεν τα καταφέρνουν πάντα όλα, εξαιτίας ανωμαλιών στον οργανισμό τους. Τότε τα αρσενικά αρχίζουν να τραγουδούν για να προσελκύσουν τα θηλυκά.
Είναι τόσο δυνατό το τραγούδι τους που ξεπερνάει κάποιες φορές τα 90 ντεσιμπέλ και φτάνει σε απόσταση 800 μέτρων. Ούτε το ίδιο δεν αντέχει το θόρυβο που κάνει, για αυτό η φύση έχει προνοήσει και του κλείνει τον ακουστικό πόρο ώστε να μην κουφαθεί!
Όταν τα τζιτζίκια ζευγαρώσουν και το θηλυκό γεννήσει τα αυγά του, οι γονείς σταδιακά πεθαίνουν και μετά από έξη περίπου εβδομάδες δεν μένει κανένα ζωντανό κι ότι έχει μείνει να θυμίζει πως για λίγο υπήρξαν κι αυτά, είναι τα κελύφη τους.
Αντιθέτως, μέσα σε τρύπες κορμών δέντρων και βλαστών υπάρχουν δισεκατομμύρια μικρά που βγαίνουν μετά από λίγο στην επιφάνεια και το ένστικτο της επιβίωσης τα οδηγεί, όπως και τους γονείς τους, να αναζητήσουν ασφάλεια μέσα στο έδαφος.
Εκεί θα παραμείνουν για 17 ολόκληρα χρόνια πριν έρθει η ώρα να κάνουν την ίδια διαδρομή προς τη ζωή και ταυτοχρόνως προς τον πολύ σύντομο θάνατό τους.
Παρακολουθείστε το βίντεο και δείτε αυτά τα ταπεινά πλάσματα με άλλο μάτι…
