Του Δημήτρη Δραγάτη
Ιδιαίτερη παράδοση στον θεσμό του κυπέλλου Ερασιτεχνών Ελλάδας έχει ο Φοίβος! Η ομάδα της Κρεμαστής έχει κατορθώσει συνολικά να συμμετάσχει τρεις φορές στον τελικό με την πιο πρόσφατη αυτή του περασμένου Σαββάτου. Η πρώτη ήταν το 1972 όταν είχε κατακτήσει το τρόπαιο στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και η δεύτερη το 1988 όταν είχε ηττηθεί στο Αιγάλεω. Με αφορμή τον πρόσφατο τελικό των Ψαχνών, το news12 γυρίζει πίσω το χρόνο και σας παρουσιάζει όλη την παρουσία του Φοίβου και στις δυο προηγούμενες διοργανώσεις.
Δόξα και τιμή…
Ο Φοίβος της αγωνιστικής περιόδου 1971 – ’72 μπορεί να χαρακτηριστεί χωρίς καμία δόση υπερβολής, ως «σούπερ ομάδα». Έχοντας στο ρόστερ του παίκτες μεγάλης κλάσης, μπορούσε να …κατατροπώσει τον οποιοδήποτε αντίπαλο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ότι εκτός από την κατάκτηση του κυπέλλου Ερασιτεχνών, κατόρθωσε να κερδίσει την άνοδο του και στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Ήταν πράγματι, μια πολύ δυνατή ομάδα. Σε ότι έχει να κάνει με το κύπελλο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι ήταν η πρώτη διοργάνωση στα χρονικά. Και αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για να κάνει ακόμα πιο ιστορική εκείνη την κατάκτηση. Για να φθάσει στον τελικό, ο Φοίβος έπρεπε να περάσει τέσσερα …εμπόδια. Συγκεκριμένα:
-Στις 26 Μαρτίου του 1972 έπαιξε στο τότε Εθνικό Στάδιο της Ρόδου κόντρα στην ΑΕ Ποντίων. Η πρόκριση εξελίχθηκε σε εύκολη υπόθεση καθώς ο Φοίβος επικράτησε με 3 – 0. Δυο τέρματα σημείωσε ο συγχωρεμένος Ψαράς (15’ και 70’) και ένα ο Κουτσούκος (30’). Η σύνθεση του Φοίβου:
Κιολέ, Μαλλιάκας, Μ. Δ. Δράκος, Σταύρου, Ρίζος (84’ Παπανικολάκης), Μ. Λ. Δράκος, Παπαοικονόμου (46’ Αποκούραστος), Κουτσούκος, Πακάκης, Ψαράς, Ταμπά
-Το δεύτερο παιχνίδι έγινε στις 23 Απριλίου 1972. Και πάλι στο Εθνικό Στάδιο της Ρόδου, με αντίπαλο αυτή τη φορά τον σκηροτράχηλο Α.Ο Ρεθύμνου. Οι κυπελλούχοι Δωδεκανήσου επικράτησαν δύσκολα με 2 – 0, χάρις σε γκολ που επιτεύχθηκαν στο τελευταίο πεντάλεπτο (όλοι περίμεναν ότι το παιχνίδι θα πάει στην παράτηση). Σημασία είχε η πρόκριση. Τα γκολ πέτυχαν οι Ψαράς (με πέναλτι που αμφισβητήθηκε από τους φιλοξενούμενους) στο 85’ και Αποκούραστος (90’).
-Στις 13 Μαίου του 1972 ο Φοίβος κλήθηκε να παίξει στη Θήβα κόντρα στον τοπικό Αθλητικό Όμιλο. Απέναντι στο πολύ σκληρό παιχνίδι των γηπεδούχων, οι παίκτες της ροδίτικης ομάδας κατάφεραν να σταθούν όρθιοι. Χάρις μάλιστα σε ένα γκολ του …συνήθη ύποπτου, Ψαρά στο 18’, κέρδισαν με 1 – 0 και πήραν το εισιτήριο της πρόκρισης.
Η σύνθεση του Φοίβου: Κιολέ (Γεωργίου), Ρίζος, Σταύρου, Μ. Δ Δράκος, Μαλλιάκας, Πακάκης, Μ. Λ. Δράκος, Τιβριντίδης, Ψαράς, Παπαοικονόμου, Ταμπάκ (Αποκούραστος)
-Ο ημιτελικός έγινε στις 11 Ιουνίου 1972 στο Εθνικό Στάδιο της Ρόδου. Αντίπαλος ήταν η Αργυρούπολη. Ήταν ένα παιχνίδι με συγκλονιστική εξέλιξη καθώς ο διαιτητής κ. Μαρίνος ακύρωσε δυο γκολ του Φοίβου. Όμως ο Ψαράς και πάλι είχε τη λύση. Με ένα δικό του γκολ στο 33’ χάρισε την πρόκριση στον τελικό.
Ο Φοίβος έπαιξε με τους Γεωργίου, Μαλλιάκα, Μ. Δ. Δράκο, Σταύρου, Ρίζο, Μ. Λ. Δράκο, Παπαοικονόμου, Κουτσούκο, Πακάκη, Ψαρά, Αποκούραστο (46’ Ταμπάκ)
Ο τελικός
Η 29η Ιουνίου του 1972 θα μείνει βαθιά χαραγμένη στις μνήμες των φιλάθλων της Δωδεκανήσου. Ήταν η ημέρα που ο Φοίβος σήκωσε το τρόπαιο μέσα στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η ιστορική έδρα του Παναθηναϊκού επιλέχθηκε από την Ομοσπονδία για να διεξαχθεί ο αγώνας με αντίπαλο την Αλεξανδρούπολη. Μάλιστα ο αγώνας έγινε μπροστά σε κατάμεστες εξέδρες μιας και θα ακολουθούσε ο αγώνας του Παναθηναϊκού με τον Πανιώνιο για το πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής Κατηγορίας. Το άστρο του Φοίβου ήταν τέτοιο που πραγματικά δεν γινόταν με τίποτα να χαθεί αυτό το τρόπαιο. Ο Φοίβος δίκαια κέρδισε με 3 – 2, καθώς ήταν σαφώς ανώτερος σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Ειδικά στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου όπου δεν άφησε τον αντίπαλο του να πάρει ανάσα. Μόλις στο 10’ ο Κουτσούκος με κοντινό σουτ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα (1 – 0) και στο 38’ ο Πακάκης αφού «άδειασε» τέσσερις (!) αντιπάλους, πέτυχε το 2 – 0. Στο 48’ ο Τζορμπατζίδης όμως με πέναλτι (αυστηρό) μείωσε σε 2 – 1. Στο 56’ ο Μ. Δράκος έκανε το 3 – 1 και στο 62’ ο Κουκουράβας διαμόρφωσε το τελικό 3 – 2.
Διαιτητής ήταν ο κ. Αλεξόπουλος.
Η σύνθεση του Φοίβου: Γεωργίου, Μαλλιάκας, Μ. Δ. Δράκος, Σταύρου, Ρίζος, Μ. Λ. Δράκος, Παπαοικονόμου (60’ Ταμπάκ), Πακάκης, Κουτσούκος, Ψαράς, Τοβριντίδης (76’ Κολιός)
Και δεύτερη φορά στον τελικό…
Η σαιζόν 1987 – ’88, καταγράφεται ως η δεύτερη καλύτερη στην ιστορία του Φοίβου στο κύπελλο Ερασιτεχνών. Κατάφερε να φθάσει και πάλι ως τον τελικό, χωρίς όμως να πάρει το τρόπαιο. Όπως και να έχει πάντως και εκείνη η ξέφρενη πορεία έχει περάσει στην ιστορία και όλοι θα τη θυμούνται έχοντας καλές αναμνήσεις. Μολονότι μάλιστα τα περισσότερα παιχνίδια έγιναν στο γήπεδο της Κρεμαστής, δεν μπορεί να μειωθεί η άκρως επιτυχημένη πορεία. Ο δρόμος για τον τελικό ήταν μακρύς. Οι παίκτες του Φοίβου σε όλα τα παιχνίδια όμως πήγαν πολύ καλά και είχαν για μεγάλο τους «όπλο» την επίθεση. Δεν «έπεσαν» ποτέ κάτω από τα τρία γκολ.
-Η αρχή έγινε στις 20 Απριλίου 1988. Αντίπαλος ήταν ο Παλλεσβιακός στο γήπεδο της Κρεμαστής. Το παιχνίδι δεν αντέχει σε καμία κριτική και το τελικό 4 – 0 τα λέει όλα. Σκόραραν οι Λάππας (14’ 78’), Πολυχρόνης (17’) και Πελεκάνος (71’).
ΦΟΙΒΟΣ: Μιχαήλ, Μοναξιός, Δελαπόρτας, Σταύρου, Αγγελόπουλος, Σγουρομάλλης (46’ Πελεκάνος), Πολυχρόνης, Φτάκλας, Αντωνιάδης, Λάππας, Καραγεωργίου (72’ Κιάκας)
-Σειρά είχε ο Πάμισος Μεσσήνης στις 11 Μαίου 1988. Το παιχνίδι πραγματοποιήθηκε και πάλι στο γήπεδο της Κρεμαστής και ο Φοίβος για μια ακόμα φορά «έκοψε ταρίφα». Διέσυρε τον αντίπαλο του με το επιβλητικό 6 – 0. Στο 32’ με πέναλτι του σπεσιαλίστα στο είδος Φτάκλα έγινε το 1 – 0. Στο 39’ ο Σγουρομάλλης έκανε το 2 – 0 και στο 44’ ο Λάππας το 3 – 0. Ο Κιάκας στο 45’ πέτυχε το 4 – 0 και ο Λάππας στο 50’ το 5 – 0. Το σκορ έκλεισε ο Τιβριντίδης στο 82’. Η σύνθεση του Φοίβου: Γρηγοριάδης, Μοναξιός, Δελαπόρτας, Πολυχρόνης, Αγγελόπουλος (65’ Σείτης), Σγουρομάλλης, Κιάκας, Φτάκλας (75’ Τιβριντίδης), Παπαοικονόμου, Λάππας, Πελεκάνος.
-Ο νέος αντίπαλος ήταν ο Αθλητικός Όμιλος Άρτας στις 19 Μαίου 1988. Για μια ακόμα φορά η κλήρωση ευνόησε το Φοίβο καθώς ο αγώνας ορίστηκε να γίνει στο γήπεδο της Κρεμαστής. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι γηπεδούχοι πέτυχαν και πάλι μια εύκολη και μεγάλη σε έκταση νίκη (4 – 1). Οι Αρτινοί άντεξαν μόνο για 40 λεπτά. Από εκεί και πέρα «μίλησε» η επίθεση των γηπεδούχων η οποία και πάλι «πετούσε φωτιές». Στο 42’ με πέναλτι, ο Φτάκλας έκανε το 1 – 0 και στο 48’ ο ίδιος παίκτης διπλασίασε τα τέρματα της ομάδας. Ο Κιάκας στο 64’ πέτυχε το 3 – 0 αλλά στο 67’ ο Στασινός μείωσε σε 3 – 1. Στο 82’ ο Λάππας διαμόρφωσε το τελικό 4 – 1.
ΦΟΙΒΟΣ: Γρηγοριάδης, Μοναξιός, Δελαπόρτας, Σταύρου (83’ Ν. Σείτης), Αγγελόπουλος, Κιάκας, Πολυχρόνης, Φτάκλας, Παπαοικονόμου, Λάππας (83’ Τιβριντίδης), Πελεκάνος
-Την 1η Ιουνίου 1988 ο Φοίβος έπαιξε με τον ΑΟ Πάτραι. Αν και ήταν μια ομάδα που διεκδικούσε εκείνη τη χρονιά την άνοδο της στη Γ’ Εθνική Κατηγορία, είχε την τύχη των προηγούμενων ομάδων στο γήπεδο της Κρεμαστής. Ηττήθηκε με το βαρύ 4 – 0 καθώς υποτάχθηκε σχετικά νωρίς στην ανωτερότητα του Φοίβου. Πριν συμπληρωθούν τα πρώτα πέντε λεπτά, ο έμπειρος και αξέχαστος Κώστας Παπαοικονόμου έκανε το 1 – 0 και στο 8’ ο Κιάκας πέτυχε το 2 – 0. Στο 37’ ο Φτάκλας ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 3 -0 και στο 47’ ο Λάππας διαμόρφωσε το τελικό 4 – 0. Με την ομάδα του νησιού μας έπαιξαν οι ακόλουθοι:
Γρηγοριάδης, Μοναξιός, Δελαπόρτας , Σταύρου, Ορφανίδης, Σγουρομάλλης, Πολυχρόνης, Φτάκλας (68’ Σείτης), Παπαοικονόμου (75’ Καραγεωργίου), Λάππας, Κιάκας
-Μια εβδομάδα μετά (8 Ιουνίου 1988) έγινε ο τελικός του νοτίου ομίλου (ο ημιτελικός δηλαδή της διοργάνωσης) στο γήπεδο της Ριζούπολης. Αντίπαλος του Φοίβου ήταν η Μινωϊκή (ομάδα της Κρήτης). Σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια, οι κυπελλούχοι Δωδεκανήσου πιέστηκαν η αλήθεια περισσότερο, όμως και πάλι βρήκαν τον τρόπο να επικρατήσουν με 3 – 1 και να πάρουν έτσι πανηγυρικά το εισιτήριο της πρόκρισης για τον τελικό. Στο 20’ ο Λάππας έκανε το 1 – 0 και στο 61’ ο Κιάκας το 2 – 0. Στις καθυστερήσεις η Μινωϊκή μείωσε σε 2 – 1 αλλά στο 93’ ο Παπαοικονόμου διαμόρφωσε το τελικό 3 – 1. Ήταν πλέον γεγονός. Ο Φοίβος για δεύτερη φορά στην ιστορία του θα έδινε το παρών στον τελικό του κυπέλλου Ερασιτεχνών. Τη φανέλα του Φοίβου στο γήπεδο της Ριζούπολης φόρεσαν οι εξής:
Γρηγγοριάδης, Μοναξιός, Δελαπόρτας, Σταύρου, Ορφανίδης, Σγουρομάλλης, Πολυχρόνης (78’ Πελεκάνος), Φτάκλας (62’ Αγγελόπουλος), Παπαοικονόμου, Λάππας, Κιάκας
Ο τελικός
Έγινε στις 16 Ιουνίου 1988 στο ουδέτερο γήπεδο του Αιγάλεω και αντίπαλος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος Ορφανίου Καβάλας. Ο Φοίβος χωρίς καμία δόση υπερβολής δικαιούταν τη νίκη γιατί ήταν καλύτερος σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης αλλά τελικά έφυγε ηττημένος από το γήπεδο με 1 – 0 και μάλιστα με γκολ που σημειώθηκε ελάχιστα λεπτά πριν από το φινάλε της αναμέτρησης. Η ομάδα του νησιού μας ήταν πάρα πολύ άτυχη στο παιχνίδι εκείνο διότι έχασε πολλές ευκαιρίες. Παράλληλα δικαιούται να αισθάνεται και αδικημένη από τη διαιτησία καθώς το πέναλτι που σφυρίχθηκε και έγινε το 1 – 0 δεν υπήρχε. Ήταν το 88’ λοιπόν όταν ράγισαν καρδιές. Μετά από ένα κανονικό μαρκάρισμα του Γρηγοριάδη μέσα στη μεγάλη περιοχή, ο διαιτητής προς γενική έκπληξη έδωσε πέναλτι. Την εσχάτη των ποινών εκτέλεσε ο Καρκατζάλος κάνοντας το 1 – 0. Οι του Φοίβου δε μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που είχε συμβεί. Θεωρούσαν ότι το παιχνίδι θα πήγαινε έστω στην παράταση. Έχουν πάντως μερίδιο ευθύνης και οι ίδιοι καθώς δεν αξιοποίησαν καμία από τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν. Θα μπορούσαν να είχαν «καθαρίσει» τον αγώνα πολύ νωρίτερα. Το ποδόσφαιρο όμως πολλές φορές είναι έτσι. Ο Φοίβος έπαιξε στον τελικό με τους Γρηγοριάδη, Μοναξιό, Ορφανίδη, Αγγελόπουλο, Δελαπόρτα, Σταύρου, Πολυχρόνη, Φτάκλα, Παπαοικονόμου, Λάππα, Σγουρομάλλη (25’ Κιάκα)
