Η Κ.Α.Ε. ΒΑΠ Κολοσσός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει τη συνεργασία της με τον προπονητή Βασίλη Φραγκιά για το υπόλοιπο της προσεχής αγωνιστικής περιόδου.
TO WHO IS WHO ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΦΡΑΓΚΙΑ
Ο Βασίλης Φραγκιάς κάθε άλλο παρά άγνωστος είναι στον Κολοσσό ΒΑΠ και τους φίλους του ροδίτικου μπάσκετ, αφού από το 2002 έως το 2005 εργάστηκε με απόλυτη επιτυχία στο τιμόνι της ομάδας μας, την οποία βοήθησε να ανέβει από τη Β’ Εθνική στην Α1, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Μάλιστα πέρσι (2011-12) οδήγησε την Κ.Α.Ε. ΒΑΠ Κολοσσός στην καλύτερη πορεία της ιστορίας της, αφού η ομάδα τερμάτισε τρίτη στην κανονική διάρκεια της περιόδου και τέταρτη στην τελική κατάταξη, κερδίζοντας ένα από τα εισιτήρια του Euro Cup. Ο Βασίλης Φραγκιάς είναι 52 ετών (γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου 1961) και ασκεί για 22 ολόκληρα χρόνια την προπονητική σε επαγγελματικό μάλιστα επίπεδο. Από το 1986 μέχρι το 1991, ο Βασίλης Φραγκιάς ήταν υπεύθυνος στις ακαδημίες του Ηλυσιακού. Η επαγγελματική του σταδιοδρομία ξεκίνησε τη σεζόν 1991-92, όταν ανέλαβε συνεργάτης του Σπύρου Φώσκολου στο ιστορικό Παγκράτι.
Τη χρονιά 1992-93 βρέθηκε με το Περιστέρι στην Α1, ενώ τη χρονιά 1993-94 μετακόμισε στον Σπόρτιγκ. Την επόμενη σεζόν (1994-95) δούλεψε στον Ηλυσιακό (Α2), με τον οποίο έφτασε μέχρι και το φάιναλ-φορ του κυπέλλου Ελλάδας, που διεξήχθη στη Λαμία. Στη συνέχεια και μέχρι το 1999 εργάστηκε στο πρωτάθλημα της Α2 με τον Β.Α.Ο., την Ολύμπια Λάρισας και τον Αρίονα, πριν πάρει την απόφαση να μετακομίσει στην Κύπρο.
Την τριετία 1999-02 εργάστηκε με επιτυχία στην Α.Ε. Λεμεσού, ενώ επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό της Δάφνης. Το χειμώνα του 2002 ήρθε στη Ρόδο για λογαριασμό της ομάδας μας, η οποία αγωνιζόταν στη Β’ Εθνική. Ανέβασε τους «θαλασσί» στην Α1 και αποχώρησε μετά το τέλος της 3ης αγωνιστικής, τη σεζόν 2005-06. Από το 2006 μέχρι και το 2009 μετακόμισε ξανά στην Κύπρο για λογαριασμό του Κεραυνού Στροβόλου, με τον οποίο έφτασε μέχρι και τον τελικό του Euro Challenge, χάνοντας στους διπλούς τελικούς από τη ρωσική Σαμάρα. Μετά τη θητεία του στον Κεραυνό, επέστρεψε για μισή χρονιά στο Παγκράτι (Α2), ενώ εργάστηκε για επτά αγωνιστικές στον Ηλυσιακό (Α1) και για ένα μήνα (στο φινάλε της χρονιάς) στην Α.Ε. Λεμεσού. Στη συνολική του καριέρα στην Κύπρο πήρε 2 πρωταθλήματα και ένα κύπελλο. Τη φετινή σεζόν ξεκίνησε στην ουκρανική Ντνίπρο Άζοτ και από σήμερα θα γίνει και πάλι κάτοικος Ρόδου, αφού από το βράδυ θα βρίσκεται στο νησί μας. Αναλυτικά η πλούσια καριέρα του Βασίλη Φραγκιά:
1986-91: Υπεύθυνος ακαδημιων Ηλυσιακού
1991-92: Παγκράτι/ Βοηθός του Σπύρου Φώσκολου
1992-93: Περιστέρι
1993-94: Σπόρτιγκ
1994-95: Ηλυσιακός (Α2)
1995-96: Αρίων (Α2)
1996-97: Β.Α.Ο. (Α2)
1997-98: Ολύμπια Λάρισας (Α2)
1998-99: Αρίων (Α2)
1999-02: Απόλλων Λεμεσού
2002-03: Δάφνη
2002-03: Κολοσσός (Β’ Εθνική)
2003-04: Κολοσσός (Α2)
2004-05: Κολοσσός (Α2)
2005-06: Κολοσσός (Α1) (έφυγε μετά το τέλος της 3ης αγωνιστικής)
2006-09: Κεραυνός Στροβόλου
2009-10: Παγκράτι
2010-11: Ηλυσιακός (για 7 αγωνιστικές)/ Α.Ε. Λεμεσού
2011-12: Κολοσσός ΒΑΠ
2012-13 Ντνίπρο Άζοτ/Κολοσσός ΒΑΠ
«ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ»
Ο Βασίλης Φραγκιάς μετά τη συμφωνία του με την Κ.Α.Ε. ΒΑΠ Κολοσσός δήλωσε χαρακτηριστικά: «Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά πράγματα. Έτσι κι αλλιώς δεν επιστρέφω σε μία άγνωστη ομάδα. Επιστρέφω σ’ ένα μέρος που έχω περάσει έξι χρόνια από την καριέρα μου. Αν και ακούγεται τετριμμένο, είναι σαν να μην έχω φύγει ποτέ από τη Ρόδο. Ουσιαστικά αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βάλουμε την ομάδα σε καινούργιο δρόμο. Ο Μηνάς Γκέκος είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και πολύ καλός προπονητής, ο οποίος στάθηκε άτυχος με όλα συνέβησαν από την αρχή της χρονιάς. Αυτή είναι η μοίρα των προπονητών, την οποία έχω βιώσει και εγώ στο παρελθόν. Το πιο σημαντικό είναι να μαζευτούμε όλοι αυτοί που αγαπάμε την ομάδα, για να μπορέσει να μπει ξανά στο δρόμο των επιτυχιών. Από κει και πέρα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι να έρθει ο κόσμος στο γήπεδο. Έχω βιώσει τι σημαίνει να παίζει ο Κολοσσός σε γεμάτο γήπεδο και τους θέλουμε όλους δίπλα μας. Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος είναι στενοχωρημένος και απογοητευμένος, αφού την περσινή σεζόν η ομάδα έχασε μοναδική ευκαιρία να παίξει στην Ευρώπη. Γι’ αυτό όμως δεν φταίει η διοίκηση, οι προπονητές και οι αθλητές, αλλά η έλλειψη ενός γήπεδο. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η φετινή χρονιά είναι πολύ δύσκολη. Η ομάδα όμως έχει το μέταλλο για να μπορέσει να σκαρφαλώσει σιγά-σιγά πιο ψηλά».
