Τη δική του αντίστροφη μέτρηση κάνει ο νεαρός επιθετικός του Φοίβου Κρεμαστής, Ραφαήλ Θαρρενός , μετά το σοβαρό τραυματισμό του (ρήξη χιαστού και μηνίσκου). O ίδιος «άνοιξε την καρδιά του» στο news12 και μας περιέγραψε το «κενό» που νιώθει μέσα του μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους και του στόχους που έχει θέσει με την επιστροφή του. Αναλυτικά:
Πώς βίωσες τον καιρό του τραυματισμού σου και ποιες δυσκολίες πέρασες;
«Όταν τραυματίστηκα στην αρχή δεν είχα συνειδητοποιήσει πως θα μείνω τόσο καιρό εκτός αγωνιστικής δράσης. Δεν ήθελα να το πιστέψω. Η ζωή μου ήταν και θα είναι το ποδόσφαιρο. Χωρίς αυτό νιώθω άδειος ψυχικά, όποτε όλοι αυτοί οι μήνες χωρίς αυτό είναι πολύ δύσκολοι για εμένα. Ευτυχώς, όμως, ένα μήνα μετά τον τραυματισμό μου έκανα μια άριστη επέμβαση στον Κ. Στεφανουδάκη στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο οποίος είναι γιατρός του ΟΦΗ όπου αγωνιζόμουν παλαιότερα και θέλω να τον ευχαριστήσω παρά πολύ διότι χωρίς αυτόν θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα για εμένα. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα μου ,τον Φοίβο Κρεμαστής γιατί πλήρωσε ένα μέρος από το ποσό της επέμβασης και τους ανθρώπους της ομάδας που μου στάθηκαν από την αρχή όπως και τον προπονητή μου. Πάνω από όλα όμως θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου που είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζει σε κάθε μου βήμα. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω και τον κολλητό μου, το Δημήτρη».
Σε τι κατάσταση βρίσκεσαι τώρα και τι θες να πετύχεις με την επιστροφή σου;
«Τώρα βρίσκομαι στο στάδιο της αποθεραπείας, το οποίο χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Όταν επιστρέψω ευελπιστώ να γίνομαι κάθε μέρα όσο καλύτερος μπορώ και να δουλέψω σκληρά όπως έκανα πάντα! Ακόμα θα ήθελα ένα πρωτάθλημα με το Φοίβο. Είμαι σίγουρος πως την νέα χρόνια θα είμαστε από τα φαβορί όπως κάθε χρόνο».
Πότε υπολογίζεις την επανεμφάνισή σου στα γήπεδα και πόσο ανυπομονείς για αυτό;
«Πιστεύω πως αν όλα πάνε καλά θα αρχίσω κανονικά την προετοιμασία και θα παίξω τη νέα σεζόν. Μου λείπει πολύ το ποδόσφαιρο και οι συμπαίκτες μου. Ανυπομονώ να επιστρέψω για να βοηθήσω όσο μπορώ την ομάδα μου να πετύχει τους στόχους της».
Ανδρέας Γαβαλάς
