ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ: Παγκόσμιο σχέδιο ελέγχου μέχρι το 2028; Κίνδυνου για τις ελευθερίες

Η ταχεία εξάπλωση συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας σε δεκάδες χώρες αποτελεί μια από τις πιο καθοριστικές αλλαγές στη σχέση κράτους και πολίτη. Πρωτοβουλίες όπως η καμπάνια «50 στα 5» επιδιώκουν να υποστηρίξουν τη δημιουργία ψηφιακών υποδομών, με στόχο την απλούστευση υπηρεσιών, τις ηλεκτρονικές συναλλαγές και τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε δημόσιες διαδικασίες. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση εργάζεται για ένα κοινό ψηφιακό πορτοφόλι, το οποίο θα επιτρέπει στους πολίτες να χρησιμοποιούν ψηφιακά έγγραφα σε διάφορες συναλλαγές.

Οι υποστηρικτές αυτών των συστημάτων τονίζουν τα οφέλη: γρηγορότερη εξυπηρέτηση, μείωση γραφειοκρατίας και μεγαλύτερη συμμετοχή στην οικονομική δραστηριότητα. Ωστόσο, η συγκέντρωση προσωπικών και ενίοτε βιομετρικών δεδομένων σε κεντρικές πλατφόρμες γεννά σοβαρές ανησυχίες για την προστασία της ιδιωτικότητας. Παραδείγματα όπως το Aadhaar στην Ινδία δείχνουν ότι η «διευκόλυνση» μπορεί σταδιακά να γίνει απαραίτητη προϋπόθεση για βασικές λειτουργίες, από τις τραπεζικές υπηρεσίες μέχρι την εκπαίδευση.

Καθώς μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες ενσωματώνουν ψηφιακές μορφές ταυτοποίησης στα προϊόντα τους, ενισχύεται ο προβληματισμός για το κατά πόσο οι πολίτες θα διατηρούν τον πλήρη έλεγχο των δεδομένων τους. Η παγκόσμια στροφή προς την ψηφιακή ταυτότητα ανοίγει νέες δυνατότητες, αλλά και ένα κρίσιμο ερώτημα: πού τελειώνει η εξυπηρέτηση και πού αρχίζει η επιτήρηση;