Έξυπνοι Υδρομετρητές» στη Βρετανία – Ολικός ΕΛΕΓΧΟΣ μέσω… ΤΙΜΩΡΙΑΣ του νερού!

Στη Βρετανία κάνουν το επόμενο βήμα προς τον ολοκληρωτικό έλεγχο της καθημερινότητας: ξεκινούν πιλοτικά προγράμματα εγκατάστασης «έξυπνων υδρομετρητών», με στόχο –όπως υποστηρίζεται– την καλύτερη διαχείριση του νερού κατά τις περιόδους καύσωνα και ξηρασίας. Πολλοί όμως επικριτές πιστεύουν ότι πίσω από την τεχνολογική «καινοτομία», ωστόσο, κρύβεται η πρόθεση για αύξηση των τιμολογίων όταν η κατανάλωση ανεβαίνει, καθώς και η δυνατότητα επιτήρησης της προσωπικής χρήσης του νερού από τους πολίτες.

Το πιλοτικό πρόγραμμα ξεκινά με τη συμμετοχή 15 εταιρειών ύδρευσης, οι οποίες –με την πλήρη κάλυψη των αρχών– προχωρούν στην εγκατάσταση των «smart meters – σμάρτ μίτερς» στα νοικοκυριά. Όπως ανακοίνωσε η ρυθμιστική αρχή του τομέα ύδρευσης (Ofwat – Όφ-γουοτ), μέσα στην επόμενη πενταετία θα επιδιωχθεί να δοκιμαστεί μοντέλο αυξημένων τιμών σε περιόδους έλλειψης νερού, ως μέσο «ρύθμισης» της κατανάλωσης.

Η επίσημη αιτιολόγηση βασίζεται στο γεγονός ότι κατά τους καύσωνες, πολλά νοικοκυριά καταναλώνουν σχεδόν τη διπλάσια ποσότητα νερού, ποτίζοντας γκαζόν, λουλούδια και κήπους. Αντί, όμως, οι ίδιες οι εταιρείες να φροντίσουν για δημιουργία επαρκών αποθεμάτων –κάτι εφικτό σε ένα νησί με υψηλά επίπεδα βροχόπτωσης όπως η Βρετανία– επιλέγεται ο δρόμος της τιμωρητικής πολιτικής έναντι των ίδιων των πολιτών.

Σε αρκετές περιοχές επιβάλλονται ήδη περιορισμοί στη χρήση νερού (όπως η απαγόρευση πλυσίματος αυτοκινήτων), όμως τώρα το μοντέλο περνάει σε νέα φάση: το νερό μετατρέπεται σε προϊόν «ευθύνης», με τους πολίτες να χρεώνονται περισσότερο για την ίδια ανάγκη. Ένα ακόμη βήμα προς μια κοινωνία όπου η χρήση βασικών αγαθών παρακολουθείται, καταγράφεται και τιμολογείται με βάση «κλιματικούς στόχους» και ασαφή δεδομένα «κρίσης».

Το ανησυχητικό είναι ότι αυτή η πρακτική μπορεί σύντομα να περάσει και στην ηπειρωτική Ευρώπη. Ήδη η εγκατάσταση «έξυπνων μετρητών» για το ρεύμα έχει εφαρμοστεί ευρέως, και είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσει και το νερό. Στο βάθος διακρίνεται η προοπτική σύνδεσης της κατανάλωσης ρεύματος, νερού και άλλων πόρων με κοινωνικές βαθμολογίες τύπου «social credit system».