Κάλλας και Ζελένσκι ζητούν πόλεμο μέχρι τέλους! «Πίεση στη Ρωσία και κυρώσεις»
Η 11η Ιουνίου είναι ημέρα με ξεχωριστή θέση στο εορτολόγιο της Ορθοδοξίας, καθώς τιμώνται οι Άγιοι Βαρνάβας και Βαρθολομαίος. Πέρα όμως από τη θρησκευτική της σημασία, η μέρα αυτή παραμένει ζωντανή σε πολλές περιοχές της Ελλάδας μέσα από τοπικά έθιμα, αγροτικές παραδόσεις και λαϊκές δοξασίες.
Ο Άγιος Βαρνάβας στην Κύπρο και η λαϊκή ευλάβεια
Ιδιαίτερη θέση κατέχει η μορφή του Αγίου Βαρνάβα στην Κύπρο, καθώς θεωρείται ιδρυτής της Εκκλησίας του νησιού και εθνικός προστάτης. Η εορτή του τιμάται με λαμπρότητα στη Σωτήρα Αμμοχώστου και στη Λάρνακα, ενώ παλαιότερα μεγάλος αριθμός πιστών συνέρρεε στον τάφο του Αγίου κοντά στη Σαλαμίνα (σήμερα στα κατεχόμενα).
Οι παλαιότερες γενιές θυμούνται την παραμονή της εορτής, όπου νέοι του χωριού άναβαν πυρσούς και τραγουδούσαν παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια, μεταφέροντας το χαρμόσυνο μήνυμα της εορτής από γειτονιά σε γειτονιά. Η νύχτα αυτή αποτελούσε και κοινωνική ευκαιρία για γνωριμίες και προξενιά, αφού θεωρούνταν ευλογημένη ημέρα.
Ο Άγιος Βαρθολομαίος και τα έθιμα του θερισμού
Στην ηπειρωτική Ελλάδα, ιδιαίτερα στο χωριό Αρκοχώρι Ημαθίας, ο Άγιος Βαρθολομαίος τιμάται με πρωινή λειτουργία και μεγάλο πανηγύρι στην πλατεία. Οι γυναίκες του χωριού ζυμώνουν ψωμί με προζύμι, ενώ τοπικά μουσικά συγκροτήματα αναλαμβάνουν να ζωντανέψουν την παράδοση με χορούς και τραγούδια.
Παλιότερα, η μέρα αυτή συνέπιπτε με τον θερισμό των σιτηρών, και τα κορίτσια συνήθιζαν να φτιάχνουν στεφάνια από στάχυα και λουλούδια, τα οποία αφιέρωναν στον Άγιο, ζητώντας ευλογία για τη νέα σοδειά. Το στεφάνι αυτό κρεμιόταν στο εικονοστάσι του σπιτιού και φυλασσόταν όλο τον χρόνο.
Η 11η Ιουνίου ως μέρα αλλαγής και μετάβασης
Σε πολλές αγροτικές κοινότητες, η 11η Ιουνίου θεωρούνταν μέρα “γυρίσματος” του καλοκαιριού. Οι παλιοί έλεγαν πως «ο ήλιος αλλάζει νεύρα» – μια λαϊκή φράση που δήλωνε την αλλαγή του φωτός και την είσοδο στη φάση της καρποφορίας. Η μέρα αυτή ήταν επίσης ευκαιρία για να ξεκινήσουν οι πρώτες σπορές των καλοκαιρινών λαχανικών, όπως τα φασόλια, οι ντομάτες και τα καρπούζια.
Σε ορισμένα χωριά της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, οι γεωργοί έριχναν λίγο χώμα από το πρώτο αλώνισμα στη βάση της εικόνας του Αγίου, πιστεύοντας πως έτσι η γη θα παραμείνει ευλογημένη για όλη τη χρονιά.
Σε μια εποχή όπου οι ρίζες τείνουν να ξεχνιούνται, τα μικρά αυτά έθιμα λειτουργούν ως γέφυρες πολιτισμού. Η 11η Ιουνίου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο· είναι μνήμη, είναι ευλάβεια, είναι η φωνή των προγόνων μας που επιμένει να ακούγεται μέσα στον χρόνο.
