Αρχική Επικαιρότητα Διάφορα 5Χ5 Oι “αλάνες” του μέλλοντος

5Χ5 Oι “αλάνες” του μέλλοντος

0
vellis
Dodekanisos
Όχι πως οι υπόλοιπες ημέρες πήγαιναν πίσω, αλλά οι Κυριακές είχαν πάντοτε κάτι το διαφορετικό, κάτι ποδοσφαιρικό. Το “συνοικιακό” ποδόσφαιρο που ανθούσε στις γειτονιές , με νοητά γκολπόστ, με μάχες μεταξύ της “πάνω” γειτονιάς και τις “κάτω” πλέον δεν υπάρχει .Τα χρόνια πέρασαν και οι αλάνες έγιναν πάρκινγκ αυτοκινήτων, με αποτέλεσμα πολλά παιδιά να χάσουν την επαφή τους με το άθλημα. Ξαφνικά μια νέα μορφή ποδοσφαίρου (5χ5) μπήκε στη ζωή μας, δίνοντας πνοή στο παιχνίδι της “αλάνας”. Στην αρχή βέβαια μπορεί να ξένισε το γεγονός των μικρών τερμάτων, των μικρών γηπέδων , αλλά στη συνέχεια αυτό διορθώθηκε. Το αρχικό 5Χ5 έγινε 6Χ6, 7Χ7 και σε λίγες περιπτώσεις 10Χ10. Τα γήπεδα μίνι ποδοσφαίρου έκαναν την εμφάνισή τους και στη Ρόδο όπου άρχισαν ξαφνικά να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια..Ο Χρήστος Βελλής ήταν ένας ποδοσφαιριστής που φόρεσε για πολλά χρόνια τη φανέλα εθνικών ομάδων , με συμμετοχές σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και μεγάλη πείρα και εμπειρία όσο αναφορά το ποδόσφαιρο . Η αγάπη του για το άθλημα , όπως ήταν φυσικό , δεν τον άφησε να ξεφύγει από το χώρο ακόμα και όταν “κρεμάσε” τα παπούτσια του, με αποτέλεσμα να καθίσει και πάλι στα θρανία παίρνοντας το δίπλωμα του προπονητή (UEFA B). Αυτή η κίνηση τον βοήθησε να εμβαθύνει περισσότερα στα πράγματα και να δει το άθλημα από μια άλλη οπτική γωνία πιο δύσκολη αυτή τη φορά. Πέρσι μάλιστα κάθισε στον πάγκο της Δόξας Ψίνθου, πρωτόγνωρη μέχρι τότε γι’αυτόν εμπειρία , αλλά πολύ γρήγορα κατάλαβε πως μόνο όταν ασχολιθείς με νεαρές ηλικίες παράγεις πραγματικό έργο. Έτσι πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει τη δική του ποδοσφαιρική ακαδημία με σκοπό να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά , να βγάλει καλούς “αθλητές” και να προάγει με αυτό τον τρόπο τον αθλητισμό. Από τη μια αυτό ήταν πάρα πολύ καλή κίνηση και από την άλλη αποτέλεσε αφορμή για να συνομιλήσουμε μαζί του, δίνοντας μας μια σφαιρική εικόνα γύρω από το άθλημα σαν πολύπειρος ποδοσφαιριστής , αναγνωρισμένης αξίας. Για να δούμε τι είχε να μας πει….

Χρήστο ξεκίνησες ως ποδοσφαιριστής διαγράφοντας μια αξιόλογη πορεία στο χώρο. Πέρσι μάλιστα σε είδαμε για πρώτη φορά να εκτελείς χρέη προπονητή στην ομάδα της Δόξας Ψ. Τί ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με την προπονητική;
Το ποδόσφαιρο είναι ένα αντικείμενο το οποίο γνωρίζω πολύ καλά. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την αγάπη μου για το άθλημα, την εμπειρία και τη όρεξη που έχω, με παρακίνησαν στο να διευρύνω τις γνώσεις μου γύρω από το ποδόσφαιρο και να δω τα πράγματα από την πλευρά του πάγκου.

Πόσο δύσκολη τελικά είναι αυτή η πλευρά;
Το να είσαι προπονητής δεν έχει καμία σχέση με το να είσαι απλός παίχτης. Η θέση στον πάγκο έχει πολλές ευθύνες και άγχος.

Τι ήταν αυτό που σε απογοήτευσε στο ντεμπούτο σου ως προπονητής;
Βασικά αυτό που με λύπη διαπίστωσα είναι ότι δεν υπάρχει το ενδιαφέρον και η αγάπη για το άθλημα όπως υπήρχε στη δική μου επόχη, τόσο από τους παράγοντες , όσο και από τους παίχτες . Αυτό βέβαια ξεκίνησε από μας τους ίδιους από τη στιγμή που κάναμε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, επαγγελαμτικό.
Πλέον αποφάσισες να ανοίξεις μια δική σου σχολή και να ασχοληθείς με τις πιο νεαρές ηλικίες, παρασυρώμενος από το ρεύμα των καιρών. Ποιός πιστεύεις πως ήταν ο λόγος που οδήγησε στην “άνθιση” των ακαδημιών;|
Το μέλλον του ποδοσφαίρου βρίσκεται στις μικρές ηλικίες και θεωρώ πως εκεί πρέπει να δόσουμε περισσότερο έμφαση. Όσον αφορά τώρα τους λόγους που οδήγησαν στην ραγδαία ανάπτυξη των ακαδημιών είναι δύο , πρώτα η έλλειψη οργανωμένων εγκαταστάσεων και δεύτερον το γεγονός ότι τα παιδιά δε δουλεύονται σωστά, με αποτέλεσμα να χάνονονται ταλέντα..Στην Ευρώπη βέβαια σε αυτόν τον τομέα βρίσκονται πολύ μπροστά γι’αυτό και βλέπεις δεκάχρονους ποδοσφαιριστές να συμπεριφέρονται σαν επαγγελματίες .

Θεωρείς δηλαδή ότι ήταν απαραίτητη η “ίδρυση” ακαδημιών ποδοσφαίρου; Και τι θες εσύ να περάσεις μέσα από την προσπάθεια αυτή;
Πιστευώ πως οι ακαδημίες είναι πλέον απαραίτητες και για να μην είναι απλώς κερδοσκοπικές επιχειρήσεις θα πρέπει να απαρτίζονται από προπονητές που είναι έμπειροι, έχουν όρεξη για δουλειά και είναι κάτοχοι πτυχίων UEFA τα οποία είναι τα πιο αξιόπιστα στο κόσμο. Εγώ μέσα από τη δική μου ακαδημία θα προσπαθήσω να περάσω τη φιλοσοφία του “ευ αγωνίζεσθαι” και να “φτιάξω” αθλητές που εκτός από το να πάρουν τα απαραίτητα εφόδια για να αγωνιστούν σε ψηλότερα πατώματα, με ασπίδα τους τον αθλητισμό θα κάνουν πέρα ναρκωτικά, κακή ζωή και όλους τους κινδύνους εγκυμονούν την σήμερον ημέρα.

Είσαι ευχαριστημένος με τη ροή νεαρών ποδοσφαιριστών στις πρώτες ομάδες;
Τελευταία παρατηρώ μια στροφή στις νεαρές ηλικίες και αυτό μεχαροποιεί ιδιαίτερα, γιατί με αυτό τον τρόπο δίνονται ευκαιρίες στα νέα παιδιά να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους, αλλά αναρωτιέμαι έπρεπε να φτάσουμε στο απροχώρητο για να συμβεί αυτό; Ο Διαγόρας έπρεπε να βρεθεί σε ανάγκη για να στηριχθεί στα δικά της παιδιά; Αυτό ήταν εντελώς “φάουλ” για μένα και από την άξια εκπροσώπηση μας στα play off φάνηκε ότι κάποιοι προπονητές έκαναν πολύ καλή δουλειά τα περασμένα χρόνια. Μάλιστα όσο ήμουν και εγω στο Διαγόρα προσπάθησα να πείσω τον πρόεδρο να επενδύσει στο μέλλον με το να φτιάξει ένα κέντρο άθλησης , αλλά πάνω που τον “έψησα” έφυγα από την ομάδα και όλη μου η προσπάθεια έπεσε στο κενό

Οι εγγραφές στη σχολή σου έχουν αρχίσει;
Ναι έχουν ξεκινήσει και ανάλογα τις ηλικίες και τον αριθμό των παιδιών θα οργανώσω και τα γκρουπ τα οποία θα προπονώ τρεις φορές την εβδομάδα .

Είναι αρκετός αυτός ο χρόνος για να τους περάσεις αυτά που θέλεις;
όχι, ο χρόνος αυτός μπορεί να μην είναι αρκετός, παρόλα αυτά θεωρώ πως τα παιδιά έχουν ήδη ένα φορτωμένο πρόγραμμα για να τους κουράσεις με καθημερινές προπονήσεις.

Φαντάζομαι πως τις διασυνδέσεις που έκανες μέσα απο το ποδόσφαιρο στα τόσα χρόνια που ασχολείσαι, θα τις χρησιμοποιήσεις στο να προωθήσεις κάποια παιδιά που έχουν ταλέντο…
Φυσικά και θα βοηθήσω όπως μπορώ , με όλα τα μέσα που διαθέτω και με όλες μου τις δυνάμεις , γι’αυτό και θα στηριχθώ σε εγχώριες ομάδες και όχι τόσο σε συνεργασίες με ομάδες του εξωτερικού. Επίσης η σχολή θα συμμετέχει και σε διάφορα τουρνουά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό έτσι, ώστε όχι μόνο τα φώτα να πέσουν πάνω στα παιδιά και να εντοπιστούν τα ταλέντα, αλλά κυρίως για να παρακολουθώ την εξέλιξη τους πέρα από την προπόνηση και σε κανονικά παιχνίδια.

Όλη αυτή η προσπάθεια για να επιφέρει καρπούς τι πιστεύεις ότι χρειάζεται;
Το βασικότερο όλων είναι η θέληση από το ίδιο το παιδί. Δευτερεύοντα ρόλο θα παίξει η δική μου δουλειά πάνω του ,ενώ καθοριστική θα είναι η συνεργασία των γονέων από τη στιγμή που εγώ δεν έχω το χρόνο να δουλέψω τόσο στο ψυχολογικό κομμάτι του παιδιού, οπότε η στήριξη της οικογένειας θα είναι σημαντική και καταλυτική για την εξέλιξη του.

Τελειώνοντας ,θα ήθελα να μας πεις ποιές ηλικίες θα δουλέψεις και που μπορεί να απευθυνθεί κάποιος που ενδιαφέρεται;
Θα ασχοληθώ κυρίως με ηλικίες 6-14 χρονών και τα τηλέφωνα επικοινωνίας είναι :6942-883250, 694-6339866, 6944-891054 και 22410-37579.

Who is who
Ο Χρήστος Βελής είναι από τους ποδοσφαιριστές που γνώρισε μεγάλη δόξα παίζοντας για χρόνια στην Α΄εθνική. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ξετυλίγοντας το κουβάρι της καριέρας του βλέπουμε να κάνει τα πρώτα του βήματα από το παιδικό του Διαγόρα σε ηλικία δέκα χρονών. Μέσα σε τρία χρόνια η εξέλιξη του ήταν τέτοια που προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα της Κατταβιάς όπου κάθισε άλλα τρια χρόνια και στη συνέχεια υπέργραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με το Διαγόρα στη Β΄Εθνική. Τον επόμενο χρόνο αγωνίστηκε με την φανέλα του Ιάλυσου στη Γ΄Εθνική και γεύτηκε για πρώτη φορά τον τίτλο του πρωταθλητή με την άνοδο της ομάδας στη Β΄ . Από κει και έπειτα η καριέρα του εκτοξεύτηκε αφού πήρε μεταγραφή σε ομάδα Α΄Εθνικής και συγκεκριμένα στον Αθηναϊκό όπου έμεινε για δύο συναπτά έτη. Αφού πέρασε από τον Π.Α.ΟΚ. (δύο χρόνια) και τον Ηρακλή (άλλα δύο χρόνια) , πήγε την Ανόρθωση Κύπρου σηκώνοντας δύο φορές το κύπελλο μέσα σε τρία χρόνια και μετά από μια επιτυχημένη χρονιά στην Α.Ε.Κιτίου (Α΄Εθνική Κύπρου), γύρισε στην Ελλάδα και στο Διαγόρα, τελειώνοντας την καριέρα του σαν ποδοσαιριστής στη Ρόδο. Μάλιστα το 2008 διάτελεσε χρέη τιμ μάνατζερ του Διαγόρα, ενώ έχει και τριάντα συμμετοχές σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αφού αγωνίστηκε με τη φανέλα τις Εθνικής Κύπρου από όπου κατάγεται η μητέρα του. Πλέον είναι προπονητής με δίπλωμα UEFA B’ και διατηρεί δική του σχολή με σκοπό να μεταδόσει τις εμπειρίες του και την αγάπη του για το άθλημα στις επόμενες γενεές από αυτόν.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΔΡΑΣΙΣ

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments