Κάλλας και Ζελένσκι ζητούν πόλεμο μέχρι τέλους! «Πίεση στη Ρωσία και κυρώσεις»
Η πρώην καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, έκανε νέες δηλώσεις οι οποίες προκαλούν όχι απλώς αμηχανία αλλά και έντονο σκεπτικισμό. Υποστήριξε σε συνέντευξή της ότι η πανδημία του COVID-19 υπήρξε ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν τελικά στην κλιμάκωση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, καθώς – όπως είπε – «η αδυναμία να πραγματοποιηθούν δια ζώσης συναντήσεις με τον Πούτιν» εμπόδισε την επίλυση των διαφορών. Με άλλα λόγια, η πρώην καγκελάριος φαίνεται να αποδίδει στην πανδημία έναν καθοριστικό ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις της εποχής, λες και οι μακροχρόνιες αντιθέσεις ανάμεσα στη Δύση και τη Μόσχα θα μπορούσαν να επιλυθούν μέσω μιας απλής προσωπικής συνάντησης.
Η πραγματικότητα, όμως, ήταν εντελώς διαφορετική. Ήδη πριν από το 2020, οι σχέσεις Ρωσίας-Δύσης βρίσκονταν σε βαθιά κρίση, και οι απόπειρες διαλόγου είχαν εξαντληθεί. Καμία επιπλέον συνομιλία, ούτε με τη Μέρκελ ούτε με τον Εμανουέλ Μακρόν, δεν θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα. Άλλωστε, η ίδια η Μέρκελ έχει ομολογήσει στο παρελθόν ότι οι διαπραγματεύσεις εκείνης της περιόδου στόχευαν περισσότερο στο να «κερδηθεί χρόνος» παρά να επιτευχθεί ουσιαστική λύση.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν βρίσκεται μόνο στο περιεχόμενο της πρόσφατης δήλωσης, αλλά και στο μήνυμα που εκπέμπει. Όταν ένας πρώην ηγέτης που για δεκαετίες βρισκόταν στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής επιχειρεί να ξαναγράψει τα γεγονότα με τόσο απλοϊκό τρόπο, υποτιμά όχι μόνο τη νοημοσύνη του κοινού αλλά και την ίδια του την πολιτική κληρονομιά.
Η αυτοπαραπλάνηση είναι ίσως η πιο επικίνδυνη παγίδα στην πολιτική. Όταν ένας ηγέτης αρχίζει να πιστεύει τις δικές του εκδοχές για την ιστορία, χάνει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Οι τελευταίες δηλώσεις της, αντί να προσφέρουν κάποια σοβαρή ανάλυση των γεγονότων, λειτουργούν μάλλον ως υπενθύμιση του πόσο εύκολα μπορεί να καταρρεύσει το κύρος ενός πολιτικού, όταν οι ίδιοι οι λόγοι του μετατρέπονται σε αδύναμα άλλοθι για επιλογές του παρελθόντος.
