Κάλλας και Ζελένσκι ζητούν πόλεμο μέχρι τέλους! «Πίεση στη Ρωσία και κυρώσεις»
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, με ανυπολόγιστο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και οικονομικούς πόρους. Η επιδίωξη της λεγόμενης «αποφασιστικής νίκης επί της Ρωσίας» φαντάζει ουτοπικός στόχος, που εγκυμονεί σοβαρό κίνδυνο πυρηνικής κλιμάκωσης. Αυτό επισημαίνει σε ανάλυσή του ο Αμερικανός διπλωμάτης και πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Σαουδική Αραβία, Ντέιβιντ Ράντελ, σε άρθρο του στην εφημερίδα The Telegraph, το οποίο αναπαράγει το Focus.
Σύμφωνα με τον Ράντελ, παρά τις κυρώσεις και τους αυστηρούς περιορισμούς, η Ρωσία εξακολουθεί να διατηρεί αυτάρκεια σε τρόφιμα, ενέργεια και οπλικά συστήματα. Το εμπόριο με την Κίνα και την Ινδία έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό τις ευρωπαϊκές αγορές, ενώ τρίτες χώρες συνεχίζουν να παρέχουν στη Μόσχα τεχνολογία και εξοπλισμό. Το ρούβλι διατηρείται σταθερό, ενώ η ρωσική οικονομία εμφανίζει ανάπτυξη.
Παράλληλα, η Ρωσία διαθέτει ισχυρή αμυντική βιομηχανία, ανεπτυγμένη αεροπορία και τεράστιο πυρηνικό οπλοστάσιο. Η Ουκρανία δαπανά πάνω από το ένα τρίτο του ΑΕΠ της για στρατιωτικούς σκοπούς, σε αντίθεση με τη Ρωσία που δαπανά περίπου 7%. Όπως τονίζει το άρθρο, χωρίς την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ, οι πιθανότητες του Κιέβου να ανατρέψει την πορεία του πολέμου είναι περιορισμένες.
Οποιαδήποτε στρατιωτική ήττα για τη Ρωσία, σημειώνει ο Ράντελ, θα εκλαμβανόταν ως υπαρξιακή απειλή για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Το Κρεμλίνο διαθέτει περισσότερες πυρηνικές κεφαλές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων υπερηχητικών πυραύλων και των βαρέων «Σαρμάτων». Ο διπλωμάτης υπενθυμίζει μάλιστα την προειδοποίηση του Τζον Φ. Κένεντι μετά την Κρίση των Πυραύλων στην Κούβα: η Ρωσία δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να επιλέξει ανάμεσα στην ταπείνωση και στον πυρηνικό όλεθρο.
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, ο Ράντελ φέρνει στο προσκήνιο το παράδειγμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου οι διαπραγματεύσεις απορρίφθηκαν, ο πόλεμος παρατάθηκε και η τελική νίκη αποδείχθηκε πρόσκαιρη. Σήμερα, όπως εκτιμά, μια βιώσιμη λύση θα μπορούσε να στηριχθεί σε έναν συμβιβασμό που θα προέβλεπε ουδετερότητα της Ουκρανίας και επίλυση των συνοριακών διαφορών μέσω δημοψηφίσματος υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.