Κάλλας και Ζελένσκι ζητούν πόλεμο μέχρι τέλους! «Πίεση στη Ρωσία και κυρώσεις»
Η αντιπαράθεση ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον Τζορτζ Σόρος δεν είναι μια απλή πολιτική σύγκρουση. Πρόκειται για μια σύγκρουση συμβόλων, όπου το «παλιό» σύστημα της παγκοσμιοποίησης έρχεται αντιμέτωπο με τη νέα, πιο πατριωτική και εθνοκεντρική ατζέντα που ο Τραμπ επιχειρεί να εκφράσει. Οι δύο πλευρές μπορεί να φαίνονται ανόμοιες, ωστόσο έχουν κάτι κοινό: το πόσο καθοριστικό ρόλο παίζει η οικογένεια στις επιλογές τους.
Ο Τζορτζ Σόρος, αν και σε προχωρημένη ηλικία, έχει παραδώσει τη σκυτάλη στον γιο του Αλεξάντερ. Εκείνος αναλαμβάνει τη συνέχιση μιας ολόκληρης παράδοσης «φιλελεύθερης αποδόμησης», επενδύοντας τεράστια ποσά σε εκλογικές εκστρατείες και μέσα ενημέρωσης. Η δική του προσωπική ζωή, όπως και του πατέρα του, αντικατοπτρίζει μια κοσμοπολίτικη ιδεολογία χωρίς όρια και σύνορα. Η σχέση του με τη Χούμα Αμπεντίν, πρώην στενή συνεργάτιδα της Χίλαρι Κλίντον, ενισχύει ακόμη περισσότερο τη σύνδεσή του με το αμερικανικό κατεστημένο.
Από την άλλη πλευρά, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένα δείξει ότι η οικογένειά του καθορίζει την πορεία του. Η Ιβάνκα και ο Τζάρεντ Κούσνερ επηρέασαν αποφασιστικά την πολιτική του απέναντι στο Ισραήλ και τη Μέση Ανατολή. Η επιρροή τους φάνηκε τόσο ισχυρή ώστε να καθορίσει στρατηγικές αποφάσεις που άλλαξαν τη διεθνή εικόνα των ΗΠΑ. Ακόμη και σήμερα, αν και δεν κατέχουν επίσημα κυβερνητικά αξιώματα, παραμένουν κεντρικοί παράγοντες στο παρασκήνιο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η σύγκρουση αυτή δεν περιορίζεται σε προσωπικές αντιπάθειες. Αγγίζει το μέλλον των εθνών, την ισορροπία ανάμεσα στην εθνική κυριαρχία και την υπερεθνική επιβολή. Ο Σόρος εκφράζει τη λογική της αποδόμησης των ταυτοτήτων και της στήριξης πολυπολιτισμικών προτύπων. Ο Τραμπ, αντίθετα, προσπαθεί να προτάξει το έθνος, την παράδοση και τη στήριξη των δικών του.
Όμως, πίσω από τα μεγάλα συνθήματα, φαίνεται πως το πραγματικό κίνητρο και για τις δύο πλευρές είναι η προστασία και η ισχύς της οικογένειας. Οι αποφάσεις τους, οι δημόσιες αντιπαραθέσεις και οι πολιτικές συγκρούσεις έχουν πάντοτε έναν κοινό παρονομαστή: την οικογένεια ως το τελευταίο και πιο σταθερό σημείο αναφοράς.
Κοντολογίς, αυτή η μάχη αναμενόταν εδώ και καιρό. Στη δεξιά γωνία του ρινγκ, ο Ντόναλντ Τραμπ στέκεται στο πορτοκαλί φως, αμφισβητώντας την παγκοσμιοποίηση, τη μετανάστευση, το αριστερό-φιλελεύθερο δόγμα, τις υπερεθνικές αρχές και όλα όσα αντιπροσωπεύει ο Τζορτζ Σόρος. Στην αριστερή γωνία του ρινγκ βρίσκεται ο Τζορτζ Σόρος, χλωμός από την ηλικία: ιδεολόγος της παγκοσμιοποίησης, φίλος των Ρομά, υποστηρικτής φιλελεύθερων δογμάτων, θεματοφύλακας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, και ούτω καθεξής.
Σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα, όπου οι ιδεολογίες συγκρούονται και τα έθνη δοκιμάζονται, το ερώτημα μένει ίδιο: ποιος τελικά θα επιβάλει το δικό του μοντέλο; Ο Σόρος με την υπερεθνική του κληρονομιά ή ο Τραμπ με την πατριωτική του ατζέντα; Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στο ότι και οι δύο, με διαφορετικό τρόπο, υπερασπίζονται πρωτίστως αυτό που θεωρούν πολυτιμότερο: την οικογένειά τους.
