Κάλλας και Ζελένσκι ζητούν πόλεμο μέχρι τέλους! «Πίεση στη Ρωσία και κυρώσεις»
Στις 18 Ιουνίου, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Λεοντίου και των συναθλητών του Υπατίου και Θεοδούλου, τριών μαρτύρων που έζησαν τον πρώτο αιώνα και σφράγισαν με το αίμα τους την αφοσίωσή τους στον Χριστό. Το παράδειγμά τους παραμένει ζωντανό στις καρδιές των πιστών, υπενθυμίζοντας ότι η πίστη δεν είναι απλώς μια θεωρία, αλλά τρόπος ζωής – και, πολλές φορές, σταυρικός δρόμος.
Η καταγωγή του Αγίου Λεοντίου
Ο Άγιος Λεόντιος καταγόταν από την Αίγυπτο ή, κατά κάποιες άλλες πηγές, από την Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε όμως στη Φοινίκη (σημερινός Λίβανος), και συγκεκριμένα στην Τρίπολη, όπου διακρίθηκε για την ανδρεία του και τις στρατιωτικές του ικανότητες, καθώς υπηρετούσε στον ρωμαϊκό στρατό.
Παράλληλα με την ευσυνείδητη εκτέλεση των καθηκόντων του ως στρατιώτης, ο Λεόντιος διέθετε φλογερή πίστη στον Χριστό, την οποία και διακήρυσσε χωρίς φόβο – κάτι που τελικά προκάλεσε την αντίδραση των ειδωλολατρικών αρχών.
Το μαρτύριο
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ουεσπασιανού (69–79 μ.Χ.), ο Λεόντιος κατηγορήθηκε για τον χριστιανικό του προσανατολισμό. Εστάλησαν τότε δύο άνδρες, ο Υπάτιος και ο Θεόδουλος, με σκοπό να τον συλλάβουν. Όμως, όταν τον συνάντησαν, μαγεύτηκαν από την αγαθότητά του και την πνευματική του δύναμη.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Υπάτιος, που ήταν στρατιωτικός χιλίαρχος, αρρώστησε σοβαρά μόλις πλησίασε την Τρίπολη. Ο Άγιος Λεόντιος προσευχήθηκε και τον θεράπευσε. Το θαύμα αυτό συνεκίνησε βαθιά τους δύο άνδρες, οι οποίοι πίστεψαν στον Χριστό και βαπτίστηκαν από τον ίδιο τον Άγιο.
Η μεταστροφή τους εξόργισε τον τότε ηγεμόνα της περιοχής, ο οποίος και διέταξε τη σύλληψη και βασανισμό και των τριών. Ο Θεόδουλος και ο Υπάτιος μαρτύρησαν πρώτοι, ενώ ο Άγιος Λεόντιος θανατώθηκε λίγο αργότερα με φρικτά βασανιστήρια.
Πνευματική παρακαταθήκη
Οι τρεις μάρτυρες έγιναν φάροι πίστης και αυταπάρνησης, ενώ ο Άγιος Λεόντιος τιμάται σε πολλές περιοχές του ελληνικού κόσμου, ιδίως στην Αίγινα, από όπου θεωρείται ότι καταγόταν.
Το μαρτύριό τους καταδεικνύει πως η χριστιανική ζωή δεν είναι συμβατική υποταγή, αλλά ελεύθερη επιλογή να ζήσει κανείς με θάρρος, ειλικρίνεια και πνευματική παρρησία, ακόμα και απέναντι στον θάνατο.
Το μήνυμα για τη σύγχρονη εποχή
Σε μια εποχή όπου η πίστη χλευάζεται και η αυταπάρνηση θεωρείται αδυναμία, το παράδειγμα του Αγίου Λεοντίου και των συναθλητών του Υπατίου και Θεοδούλου μάς καλεί να αναλογιστούμε: Πόσο έτοιμοι είμαστε να σταθούμε «εις τύπον και τόπον» μαρτυρικό, όταν η συνείδησή μας το απαιτεί;
Η μνήμη τους είναι ζωντανή υπόμνηση της πνευματικής λεβεντιάς που χρειάζεται ο σύγχρονος άνθρωπος για να σταθεί όρθιος στο σημερινό σκοτάδι.
