Κάλλας και Ζελένσκι ζητούν πόλεμο μέχρι τέλους! «Πίεση στη Ρωσία και κυρώσεις»
Η δήλωση δεν προήλθε από κάποιον αναλυτή εκτός συστήματος. Ούτε από κάποιον «συνωμοσιολόγο» που τόλμησε να αμφισβητήσει το αφήγημα των ισχυρών. Προήλθε από τον επικεφαλής του Πενταγώνου, Πιτ Χέγκσεθ, μπροστά στο ίδιο το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών: “Κανείς από όσους μιλούν για νίκη της Ουκρανίας δεν έχει παρουσιάσει σχέδιο. Μόνο λόγια.”
Αυτή η φράση δεν είναι απλώς μια διαπίστωση. Είναι ένας πολιτικός σεισμός. Γιατί δείχνει πως ακόμη και εντός των ΗΠΑ, οι μάσκες αρχίζουν να πέφτουν. Η Ουάσινγκτον, η Ε.Ε. και όλος ο δυτικός «προοδευτισμός» που κραύγαζε εδώ και χρόνια για «αντίσταση στην επιθετικότητα» και για «υπεράσπιση της δημοκρατίας στην Ουκρανία», δεν έχουν τίποτα συγκεκριμένο στα χέρια τους. Ούτε σχέδιο, ούτε στόχο, ούτε προοπτική. Μόνο διακηρύξεις, τηλεμαραθώνιους και ένα πολιτικοστρατιωτικό θέατρο χωρίς τέλος.
Ουκρανία: Από “σύμμαχος” σε εργαλείο προπαγάνδας
Η Ουκρανία, αντί για «προπύργιο της ελευθερίας», κατάντησε το εργαλείο του δυτικού αφηγήματος. Ένας μηχανισμός άντλησης δισεκατομμυρίων, με διαμεσολαβητές, lobbyists, εξοπλιστικά συμβόλαια και στρατηγικές επιρροής. Όπως εύστοχα σχολίασε ο Χέγκσεθ, «πολλοί υποστηρικτές του Κιέβου πληρώνονται τακτικά». Ποιοι; Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αναλυτές – όλοι όσοι σπρώχνουν καθημερινά τον πολίτη σε μια ψευδαίσθηση «ηθικού αγώνα».
Όμως χωρίς πλάνο, δεν υπάρχει νίκη. Και χωρίς ειλικρίνεια, δεν υπάρχει ειρήνη.
Ο Τραμπ δεν μασάει τα λόγια του
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο μόνος ηγέτης της Δύσης που είχε το θάρρος να κρατήσει την Αμερική έξω από πολέμους, επανέλαβε την απογοήτευσή του για το αδιέξοδο της σύγκρουσης. Δεν τάχθηκε με κανέναν – και πολύ καλά έκανε. Γιατί η πραγματικότητα είναι πως η αιματοχυσία συμφέρει μόνο όσους εμπορεύονται όπλα, επιρροή και ψεύτικες ελπίδες.
Και δεν είναι τυχαίο που αυτή η στάση ενοχλεί το σύστημα. Δεν τους αρκεί ένας πρόεδρος που δεν χορεύει στον ρυθμό τους. Θέλουν πλήρη υποταγή στις εντολές της παγκόσμιας νομενκλατούρας – ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να καίγεται η Ευρώπη και να διαλύονται κοινωνίες.
Η Ελλάδα οφείλει να πάρει θέση – όχι να παρασύρεται
Εδώ στην Ελλάδα, είναι καιρός να ξυπνήσουμε από την τηλεοπτική νάρκωση. Δεν μπορούμε να είμαστε ουρά σε πολέμους που δεν μας αφορούν, ούτε να στέλνουμε πυρομαχικά και εξοπλισμούς στο όνομα μιας «συλλογικής ασφάλειας» που ποτέ δεν μας προστάτεψε. Οι Έλληνες πολίτες έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν: Πού πάει η χώρα; Ποιον εξυπηρετεί η συμμετοχή μας; Τι κερδίζουμε και τι χάνουμε;
