Κάλλας και Ζελένσκι ζητούν πόλεμο μέχρι τέλους! «Πίεση στη Ρωσία και κυρώσεις»
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ: Η Ψηφιακή Θηλιά που Πλέον Είναι Εδώ!
Εισαγωγή:
Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω.
Όχι πολύ, μόλις λίγα χρόνια, στο 2020.
Μια εποχή τόσο κοντινή, κι όμως μοιάζει με θολή ανάμνηση ή ένα σκοτεινό παραμύθι που ειπώθηκε βιαστικά και ξαναθάφτηκε.
Εκεί, στις αρχές της δεκαετίας, ο κόσμος άλλαξε βίαια, η κοινωνία λύγισε.
Εκεί όπου ο κοινωνικός ιστός κατέρρευσε, εκεί που ενώθηκαν άνθρωποι , αξίες, ελευθερίες και η συνείδηση άρχισε να ξεχειλώνει και να σκίζεται σαν ένα τίποτα.
Δεν ήταν πόλεμος με όπλα, ήταν κάτι πιο ύπουλο, ένας αόρατος εχθρός, που εμφανίστηκε ως υγειονομική απειλή αλλά έκρυβε πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εκτροπές. Ήταν η αρχή της μεγάλης δοκιμασίας, εκεί όπου η δημοκρατία φορούσε μάσκα και η ελευθερία τέθηκε σε καραντίνα.
Εκεί που το πείραμα της υποταγής και του τρόμου έπιασε στην συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού στον πλανήτη.
Κυρίως θέμα:
Πρώτη Παράγραφος:
Φαντάσου, εν καιρώ κορονοχούντας, να υπήρχε ήδη ο “Προσωπικός Αριθμός” συνδεδεμένος με το govgr…
Η ηλεκτρονική θηλιά θα είχε σφιχτεί εντελώς.
1) Δεν θα μιλούσαμε απλώς για έλεγχο, θα μιλούσαμε για απόλυτη υποταγή:
Εμβολιασμοί, μετακινήσεις, αγορές, εργασία, υγεία, φάρμακα, δωρεές σε αποκλεισμένους υγειονομικούς που αντιστάθηκαν στην υποχρεωτικότητα των πειραματικών σκευασμάτων, όλα υπό επιτήρηση, όλα υπό όρους.
Φτάνει ένα κλικ, ένα scanneρισμα, ένας αριθμός και η αξιοπρέπειά σου μηδενίζεται.
2) Μια φασιστική ψευδοψηφιακή δημοκρατία όπου το κράτος τα ξέρει όλα για σένα, και εσύ τίποτα για αυτό.
Ο πολίτης γίνεται “χρήστης”, η ελευθερία μετατρέπεται σε προαιρετικό προνόμιο, και η ζωή σου περνάει από φίλτρα συμμόρφωσης.
3) Η αντίσταση θα είχε στιγματιστεί ψηφιακά.
Το σύστημα θα “μαρκάριζε” κάθε ανυπάκουο.
Όποιος δεν υπέγραφε την υποταγή του, όποιος δεν έσκυβε, αποκλειόταν.
“Δεν εμβολιάστηκες; Δεν μπαίνεις.”
“Μίλησες; Κλειδώνεται ο λογαριασμός.”
Ένα αόρατο χέρι θα σε έσβηνε από τη δημόσια ζωή, δεν θα υπάρχεις χωρίς τον αριθμό, δεν θα θυμάσαι καν πώς ήταν πριν και μάλιστα χωρίς κανένα δικαίωμα υπεράσπισης.
Χωρίς καμία αντίσταση,, καμία ελπίδα και καμία επιλογή.
Γιατί πολύ απλά δεν θα μπορείς…
4) Ο Προσωπικός Αριθμός θα δημιουργούσε ένα προφίλ επικινδυνότητας για κάθε πολίτη.
Οι επαφές σου, οι μετακινήσεις σου, τα λόγια σου, τα likes σου, τα πάντα, ένα σύστημα που μαζεύει, κρίνει και εκτελεί με το πάτημα ενός κουμπιού.
Ένα κουμπί για να παγώσει η ζωή σου.
Ένα κουμπί για να ακυρωθείς.
Χωρίς εξηγήσεις, χωρίς εναλλακτική, χωρίς ανθρώπινη υπόσταση γιατί θα ήσουν ένας αριθμός.
Η “Νέα Εποχή” έχει μόνο ένα πρόσωπο.
Όχι του εκλεγμένου πρωθυπουργού, του υπουργού ή και του θεσμού, δεν θα είναι καν ανθρώπινο.
Αλλά ένα κρύο, από κόσμο, εκδικητικό πρόσωπο, φτιαγμένο από γραμμές κώδικα, διατάγματα και QR codes.
Το πρόσωπο του απόλυτου Αριθμού.
Αυτό το σύστημα δεν χρειάζεται τάγματα ασφαλείας ούτε ΜΑΤ, δεν χρειάζεται όπλα ή άμεση επιβολή.
Χρειάζεται μόνο τους αλγόριθμους που μέσω αυτής της σκλαβιάς θα γίνεις μια υποτακτική μαριονέτα.
Μια φυλακή χωρίς τοίχους, όπου οι κρατούμενοι δεν τολμούν να ονειρευτούν την απόδραση.
Μια Ελλάδα χωρίς φωνές, χωρίς συνείδηση και γενικότερη αντίληψη των πραγμάτων, χωρίς συναισθήματα, χωρίς αντίδραση, χωρίς επαναστάτες, χωρίς καν ερωτήσεις.
Και το χειρότερο, χωρίς ανθρώπους, αλλά μόνο αριθμούς.
Όπως τότε στο μακρινό αλλά συνάμα και τόσο κοντινό όπως φαίνεται 1943, επί ναζιστικής κυριαρχίας.
Ίδια σκηνή με διαφορετική τεχνολογία. Η ίδια φρίκη με άλλους πρωταγωνιστές.
Αν τότε υπήρχε αυτό το επίπεδο ψηφιακής διασύνδεσης, το τελευταίο προπύργιο ελευθερίας θα είχε χαθεί.
Η Ελλάδα του 2020-21 θα θύμιζε Κίνα.
Ή μάλλον, μια ψηφιακή νέα ναζιστική χούντα, χωρίς ονόματα, αλλά μόνο με αριθμούς.
Αυτή η απόλυτη σιωπή του barcode και η απόλυτη υποταγή της ψηφιακής διακυβέρνησης.
Η επιλογή δεν είναι πια πολυτέλεια.
Πλέον είναι επιβίωση.
Θα ζήσεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ή θα καταχωρηθείς ως ΑΡΙΘΜΟΣ χωρίς καμία ανθρώπινη υπόσταση;
Η απάντηση δεν δίνεται με λόγια.
Δίνεται με ΣΤΑΣΗ.
Και Φτάσαμε στο Σήμερα, στο σημείο 0…
Δεύτερη παράγραφος:
ΑΝΘΡΩΠΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ:
Το Απόλυτο Έγκλημα Κατά της Ανθρωπότητας.
Δεν είναι απλώς μια ιδεολογία, ούτε μια άποψη.
Είναι η απόλυτη προσβολή προς το ανθρώπινο είδος, είναι ο αργός θάνατος της αξιοπρέπειας, το τέλος της ελευθερίας, η συστηματική αποδόμηση του ανθρώπου ως πνευματικής, ηθικής και αυτόνομης ύπαρξης.
Ζούμε στην εποχή του ψηφιακού ολοκληρωτισμού, όπου ο άνθρωπος δεν είναι πρόσωπο αλλά ένα προϊόν.
Κωδικοποιημένος, αριθμημένος, παρακολουθούμενος. Κάποτε σε έλεγαν με το όνομά σου, ήσουν γυναίκα ή άνδρας, είχες οικογένεια και γονείς. Τώρα είσαι ένας QR κωδικός, ένα ΑΜΚΑ, μια IP διεύθυνση, ένας αριθμός.
Στις μέρες μας είδαμε πως η “επιστήμη” έγινε θρησκεία και οι άνθρωποι πειραματόζωα, μας τάισαν φόβο, μας ποτίσανε υπακοή, και μας πέρασαν χειροπέδες στο μυαλό.
Το τελευταίο ίσως ήταν και το χειρότερο, έβαλες “ανθρώπους ζόμπι” πίσω από μάσκες να σου κουνουν το δάχτυλο, χωρίς να γνωρίζουν το γιατί.
Έτσι, απλά επειδή το άκουγαν στα ΜΜΕξαπάτησης και το διέταξε αυτό το βρωμερό σύστημα.
Ο ανθρωπομηδενισμός είναι η νέα κανονικότητα, όπως αυτή ελέγχεται από την πυραμίδα του συστήματος, δεν φοράει στολή στρατιωτική, αλλά φοράει γραβάτα, μάσκα ευγένειας και φέρνει μαζί του “λύσεις” για το “καλό μας”.
Μας είχαν πει, “Μείνε σπίτι” “Βάλε μάσκα”, “Κάνε το εμβόλιο” “Υποτάξου” “Μη σκέφτεσαι”, “Υπάκουσε.”
Κι όμως υπήρξαν ανθρωπόμορφα που υπακουσαν στο έπακρον!
Που πήγε η ψυχή, πού πήγε η ελεύθερη βούληση, η ελεύθερη σκέψη, η γενικότερη αντίληψη, πού πήγε η επαναστατικότητα του ανθρώπου;
Μας εξομοίωσαν με μηχανές, τεχνητή νοημοσύνη, τεχνητή ζωή, τεχνητά συναισθήματα. Ό,τι είναι ανθρώπινο, πρέπει να ξεριζωθεί, ό,τι είναι φυσικό, να πειραχτεί, ό,τι είναι ιερό, να χλευαστεί.
Όχι, δεν είναι πρόοδος αυτό, είναι ηθικός εκφυλισμός, είναι η μετατροπή του ανθρώπου σε αντικείμενο και πίσω απ’ όλα αυτά, οι διαχειριστές της παγκόσμιας σκακιέρας, οι αφανείς εξουσίες που ονειρεύονται κοινωνίες άβουλων υπηκόων, υπνωτισμένων καταναλωτών, ψηφιακών σκλάβων.
Ο ανθρωπομηδενισμός είναι το νέο όπλο μαζικής καταστολής.
Και αν δεν αντιδράσουμε, δεν θα μείνει τίποτα από τον Άνθρωπο.
Ούτε οι λέξεις του, ούτε τα όνειρά του, ούτε η φωνή του, ούτε η ανάμνηση του.
Τρίτη παράγραφος:
Η ηλεκτρονική φυλακή:
Από τις καταιγίδες τις ζωής κράτησα μόνο το συναίσθημα και την αγάπη.
Από εδώ και πέρα αυτός θα είναι ο αγώνας μας, να υπερασπιστούμε την ανθρώπινη υπόσταση.
Την ψυχή, το βλέμμα, το χέρι, τη μνήμη, την αξιοπρέπεια, την αγάπη, την ελπίδα, την ομορφιά, αυτή την ύλη που ονομάζεται άνθρωπος.
Η ηλεκτρονική φυλακή δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία. Είναι η ωμή, αμείλικτη πραγματικότητα που μας περιμένει αν δεν την αποτρέψουμε τώρα.
Σε αυτή τη φυλακή, δεν υπάρχει χώρος για αντίσταση, η φωνή σου δεν θα αντηχεί σε καμία περίπτωση.
Η ελπίδα θα σβήσει κάτω από το βάρος της τεχνολογικής υποταγής. Όποιος τολμήσει να σηκώσει κεφάλι, να αμφισβητήσει, να αντισταθεί, θα βρεθεί αποκλεισμένος, στιγματισμένος και απομονωμένος.
Η ανθρώπινη υπόσταση δεν έχει πια καμία αξία, γίνεται αριθμός, δεδομένο, ψηφιακό σκλάβωμα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που μας ετοιμάζουν, μια ζωή χωρίς ελευθερία, χωρίς αλήθεια, χωρίς ψυχή.
Μια ζωή φυλακισμένη πίσω από οθόνες και κωδικούς, όπου κάθε μας κίνηση ελέγχεται από αόρατα αφεντικά που αποφασίζουν για εμάς.
Επίλογος:
Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε από τον παρατεταμένο λήθαργο.
Η μεγάλη ώρα της επιλογής είναι τώρα.
Και δυστυχώς δεν θα υπάρχει γυρισμός.
Αυτή την φορά θα επιλέξεις την ελευθερία, την αυθεντική, την αληθινή, την ανθρώπινη ή θα παραδοθείς στην απόλυτη σκλαβιά, χωρίς κανένα ίχνος αξιοπρέπειας;
Η μάχη για την ψυχή μας μόλις άρχισε και δεν υπάρχει επιστροφή για αυτούς που θα επιλέξουν την αδράνεια ή τον ωχαδερφισμό.
Ελευθερία ή θάνατος της ψυχής.
Εσύ αποφασίζεις.
“Είσαι Άνθρωπος ή αριθμός”;
Με εκτίμηση Νικόλαος Παντελιός διασώστης ΕΚΑΒ εκπρόσωπος τύπου Π.Ο.Ε.Υ. Πανελλήνια Ομάδα Επαγγελματιών Υγείας,(σωματείο)