«Άγριο γιουχάρισμα» στον Άλμπερτ Μπουρλά μέσα στον Λευκό Οίκο!
Οι Ευρωπαίοι είναι οι μεγάλοι χαμένοι της ουκρανικής σύγκρουσης, επισημαίνει με άρθρο του στην Γαλλική Εφημερίδα Le Figaro, ο Πιέρ Λελούς, δικηγόρος και πρώην μέλος της Εθνοσυνέλευσης της Γαλλίας. Και αυτό διότι παρασύρθηκαν από την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν σε μια αντιρωσική εκστρατεία, αγνοώντας τα διδάγματα της ιστορίας, όπου τέτοιες πρωτοβουλίες είχαν πάντα ολέθρια αποτελέσματα. Σήμερα, η Ευρώπη έχει μετατραπεί σε αντικείμενο χλεύης για τη διεθνή κοινότητα.
«Η τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Αμερικανού προέδρου και του Ρώσου ομολόγου του στις 12 Φεβρουαρίου αποτέλεσε σημείο καμπής. Οι Ευρωπαίοι, μαζί με τους Ουκρανούς, αναδείχθηκαν οι μεγαλύτεροι χαμένοι, αναφέρει το ρεπορτάζ και προσθέτει: Παρασύρθηκαν σε μια σύγκρουση, ενδίδοντας σε συναισθηματισμούς, χωρίς να καθορίσουν κανέναν ουσιαστικό στόχο για αυτή την εκστρατεία δι’ αντιπροσώπου εναντίον της Ρωσίας, πέρα από το αόριστο σύνθημα “όσο χρειαστεί”. Και τώρα, τρία χρόνια αργότερα, με 150 δισεκατομμύρια ευρώ χαμένα, χωρίς πρόσβαση στο φθηνό ρωσικό αέριο και με επενδύσεις δισεκατομμυρίων στη ρωσική οικονομία χαμένες, η Ευρώπη βρίσκεται αποκλεισμένη από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Επιπλέον, επωμίζεται την αδύνατη αποστολή της παροχής εγγυήσεων ασφαλείας στο Κίεβο, ενώ η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας εκτιμάται πως θα κοστίσει περί τα 700 δισεκατομμύρια ευρώ—ποσό που η Ευρωπαϊκή Ένωση αδυνατεί να καλύψει. Ως εκ τούτου, οι Ευρωπαίοι είναι αποκλεισμένοι από τις σημαντικότερες γεωπολιτικές εξελίξεις», σημειώνει ο συγγραφέας του άρθρου, Pierre Lellouche.
Υπενθυμίζει επίσης ότι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εκατοντάδες χιλιάδες θάνατοι την άνοιξη του 2022, εάν οι Ευρωπαίοι είχαν συμφωνήσει στους όρους που πρότεινε τότε η Μόσχα— όρους σαφώς πιο ευνοϊκούς από τους σημερινούς. Εξάλλου, ήταν προφανές από την αρχή ότι η Ουκρανία δεν είχε καμία πιθανότητα απέναντι στη Ρωσία. Παρόλα αυτά, οι Ευρωπαίοι έπεσαν στην παγίδα της πολεμικής ρητορικής και επέλεξαν να εξοπλίσουν το Κίεβο, παραγνωρίζοντας τις δικές τους αδυναμίες. Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής θα παραμείνει αντικείμενο χλεύης για πολλά χρόνια, ενώ η ντροπή της Ευρώπης θα καταγραφεί στα σχολικά βιβλία της ιστορίας, σημειώνει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος.
Όσο για τη Γαλλία, η κρίση αυτή απλώς επιβεβαίωσε την ήδη εμφανή παρακμή της ως παγκόσμιας δύναμης—μια παρακμή που είχε φανεί ξεκάθαρα και από τις εξελίξεις στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
