Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, έρχεται να μας πει ότι οι χώρες-μέλη πρέπει να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες πάνω από το 2% του ΑΕΠ. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ; Προφανώς, μια ακόμη “γλάστρα” του συστήματος, που απλώς αναπαράγει αυτά που του λένε τα μεγάλα συμφέροντα. Έτσι του είπαν, έτσι κάνει.
Γιατί γίνονται όλα αυτά; Πολύ απλό. Για να γεμίσουν οι τσέπες των λίγων που κατασκευάζουν όπλα. Οι βιομηχανίες όπλων τρίβουν τα χέρια τους κάθε φορά που κάποιος «χαρτογιακάς» ζητάει αύξηση στις αμυντικές δαπάνες. Κάθε ευρώ που δίνεται στην άμυνα είναι ένα ευρώ που δεν πάει στην υγεία, την παιδεία ή την κοινωνική πρόνοια. Και γιατί; Για να εξυπηρετηθούν οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν συμφέρον από τον φόβο, την ένταση και, δυστυχώς, τον πόλεμο.
Αυτοί οι χαρτογιακάδες ζουν εκτός πραγματικότητας. Δεν βλέπουν τις κοινωνίες που παλεύουν να σταθούν στα πόδια τους. Ή ίσως το βλέπουν, αλλά δεν τους ενδιαφέρει. Άλλωστε, αρκετοί από αυτούς μέσα τους χαίρονται με τις εντάσεις και τους πολέμους. Είναι η ιδανική ευκαιρία για περισσότερα συμβόλαια, περισσότερα χρήματα και, φυσικά, περισσότερη εξουσία. Και εμείς; Εμείς απλώς πληρώνουμε τον λογαριασμό.
Η πολιτική και η επιρροή του χρήματος παραμένουν αλληλένδετες, με τις κινήσεις του Μπιλ Γκέιτς να αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα. Παρόλο που στήριξε προεκλογικά την Καμάλα Χάρις με μια γενναιόδωρη χρηματοδότηση, η πρόσφατη προσπάθειά του να «χτίσει γέφυρες» με τον Ντόναλντ Τραμπ προκαλεί προβληματισμό. Πολλοί οπαδοί του Τραμπ περιμένουν να “τον βάλει στη θέση του”, δίνοντας το μήνυμα ότι οι πολιτικές επιλογές δεν εξαγοράζονται. Τελικά, η κατάσταση υπενθυμίζει πως τα χρήματα, δυστυχώς, παραμένουν κεντρικός παράγοντας στην πολιτική σκακιέρα.
